Τεμπονέρας: Προβληματισμός για την αχρείαστη εσωστρέφεια που προήλθε από την ηγετική ομάδα

Ευθείες βολές προς την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, φέρεται να εκτόξευσε ο Διονύσης Τεμπονέρας, σύμφωνα με πληροφορίες.

«Η δημοσιοποίηση του δανεισμού μέσω ασαφών διαρροών έδωσε λάθος εικόνα για τα οικονομικά του κόμματος. Η συνεδρίαση των Σπετσών θα μπορούσε να έχει το χαρακτήρα παρέμβασης σε περιοχές που έχουν πληγεί από τις καταστροφές ή αντιμετωπίζουν περιφερειακές ανισότητες. Η δημοσιοποίηση της πρότασης υπουργοποιήσης έστειλε λάθος μήνυμα. Σε συνθήκες ρευστοποίησης του πολιτικού περιβάλλοντος και πολιτικής σύγχυσης ενισχύεται το επιχείρημα ότι “όλοι ίδιοι είναι”», φέρεται να είπε ο το μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Ως προς την επιβολή της κομματικής πειθαρχίας στο νομοσχέδιο για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, φέρεται να σημείωσε πως όταν καταθέσαμε πρόταση νόμου που υπογράφει σύσσωμη η ΚΟ, μοιάζει παράδοξη ως επιλογή, αφού αυτή υπογράφεται από το σύνολο των βουλευτών και ουσιατικά ακυρώνεται. «Όχι σε ένα συνέδριο φιέστα».

Παράλληλα, ζήτησε να μην πραγματοποιηθεί ένα «Συνέδριο-φιέστα» της ηγεσίας. Ζήτησε να γίνει σοβαρή συζήτηση και προσυνεδριακός διάλογος και αυστηρή αυτοκριτική που θα περιλαμβάνει όλον τον ιστορικό κύκλο που κλείνει. «Να μπορούν να μιλήσουν τα μέλη και οι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και να συνδιαμορφώσουν την επόμενη μέρα», ανέφερε. Το κείμενο των θέσεων είναι ευρύχωρο και σε συνέχεια της ιστορικής μας παράδοσης. Να πρωταγωνιστήσουμε για μια νέα, μεγάλη, συμπεριληπτική Αριστερά και όχι να κυνηγάμε προβληματικές επιλογές, που ανήκουν στο παρελθόν. Δεν χρειαζόμαστε ούτε μια Αριστερά της περιχαράκωσης ούτε μια επάνοδο στην προβληματική σοσιαλδημοκρατία. Να αξιοποιήσουμε τις καταβολές μας ως ευρύτερη συσπείρωση δημοκρατικών δυνάμεων. Δώδεκα χρόνια μετά το «κίνημα των πλατειών» βιώνουμε μια περίοδο χαμηλής «κοινωνικής κινητικότητας».

Η διάψευση και ο επώδυνος συμβιβασμός του 2015, η αδυναμία της Αριστεράς να συγκροτήσει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση, η πολιτική κυριαρχία της Δεξιάς που τείνει να αποκτήσει χαρακτηριστικά ιδεολογικής ηγεμονίας, οδηγούν το πολιτικό σύστημα σε μια «καχεκτική ισορροπία». Από τη μια έχουμε ένα ισχυρό δεξιό κόμμα που επιβάλλει συνεχώς την ατζέντα στα πλαίσια της Τ.Ι.Ν.Α. και από την άλλη μια κατακερματισμένη και πολυδιασπασμένη αντιπολίτευση. Η κοινωνία βιώνει μια τεράστια οπισθοδρόμηση σε επίπεδο ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Οι πολίτες βλέπουν το εισόδημά τους να λεηλατείται μέσω της ακρίβειας.

Ο παραγόμενος πλούτος συγκεντρώνεται όλο και περισσότερο στην «ελίτ», στις τράπεζες και στα γνωστά επιχειρηματικά συμφέροντα. Κυρίως, η ελληνική κοινωνία βιώνει μια άνευ προηγουμένου κρίση θεσμών, αρχών και αξιών, που ευνοεί την αποστράτευση και την απογοήτευση. Ο δημοκρατικός κόσμος δεν μπορεί να μένει απαθής απέναντι σε αυτήν την ιδιαίτερη συνθήκη. Οφείλουμε πρωτίστως ως πολίτες και μετά ως στελέχη των κομμάτων που αυτοπροσδιορίζονται στον προοδευτικό χώρο, να αναλάβουμε κοινωνικοπολιτικές πρωτοβουλίες.

Προφανώς σε συνθήκες προεκλογικού κομματικού ανταγωνισμού, δεν υπάρχει δυνατότητα για «συναντήσεις κορυφής». Η ιστορία έχει δείξει, ότι η κοινωνική κίνηση, είναι εκείνη που λειτουργεί πάντα προωθητικά.

Συνεπώς, οφείλουμε με διεργασίες βάσης ως επισπεύδοντες να διευκολύνουμε τον συντονισμό των προοδευτικών δυνάμεων, στη βάση συγκεκριμένων αρχών και αξιών, με ορίζοντα την ανατροπή των πολιτικών της Δεξιάς και την στοίχιση πίσω από ένα προοδευτικό κυβερνητικό σχέδιο που θα υπερασπίζεται την δημοκρατία, την κοινωνία και τους θεσμούς. «Μέτωπο Δημοκρατίας για όλους τους πολίτες».

Τώρα είναι η ώρα των μεγάλων ιστορικών υπερβάσεων. Δεν υπάρχει χρόνος για ηγεμονισμούς κομματική περιχαράκωση, παρακολουθώντας την μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία να καταστρέφεται. Τώρα είναι η ώρα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σαν επισπεύδων, να λειτουργήσει ενοποιητικά και προωθητικά, για όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις στηριζόμενος στην ιστορική του παράδοση και στις γενετικές του καταβολές. Το «Μέτωπο Δημοκρατίας» απευθύνεται σε όλους τους πολίτες ανεξάρτητα από την κομματική τους ένταξη, στους κοινωνικούς φορείς, σε συλλογικότητες αλλά και στους υφιστάμενους, πολιτικούς σχηματισμούς του προοδευτικού χώρου, που συνεργάζονται με ενότητα στη δράση, σεβόμενοι την πολιτική αυτοτέλεια και αυτονομία των υπολοίπων. Δυστυχώς, η κυβέρνηση της ΝΔ «προσφέρει» άπλετο πεδίο, προκειμένου να υπάρξει μια minimum πολιτική συμφωνία που αφορά είτε ζητήματα κεντρικά(μέτωπο ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια) είτε τοπικού χαρακτήρα(αποτροπή κλεισίματος ενός σχολείου ή ενός νοσοκομείου).

Η δυναμική του εγχειρήματος θα προσδιορίσει τις εξελίξεις σε επίπεδο κορυφής, αλλά και τα πρόσωπα που μπορούν να υπηρετήσουν ένα τέτοιο, ριζοσπαστικό πολιτικό σχέδιο. Το κείμενο συμβολής για το Μέτωπο Δημοκρατίας να αποτελέσει τμήμα του προσυνεδριακού διαλόγου και να συζητηθεί στο συνέδριο του κόμματος.