Ποιο διακύβευμα θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενόψει των ευρωεκλογών;

Η χώρα κινείται στις ράγες ενός ιδιότυπου πολιτικού μονόπολου αφού οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης αδυνατούν να σχηματίσουν έναν δεύτερο δυνατό πόλο. Μπορεί στην φυσική επιστήμη ένα «μαγνητικό μονόπολο» να είναι ένα υποθετικό σωματίδιο, στην πολιτική σκακιέρα όμως αποτελεί μια παράδοξη πραγματικότητα.

Παρά το γεγονός ότι η φύση απεχθάνεται τα κενά, το κενό στη σοσιαλδημοκρατία δεν φαίνεται να καλύπτεται από κάποιο σχηματισμό.

Αντίπαλος της ΝΔ και σε αυτή την εκλογική μάχη είναι ο κακός εαυτός της. Η Πειραιώς δεν φαίνεται να απειλείται ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε από το ΠΑΣΟΚ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ακόμα στα χέρια του ένα ισχυρό διακύβευμα το οποίο το έθεσε και προ ημερών στους αγρότες: «Ποιος πιστεύετε ότι μπορεί να διαπραγματευθεί τα συμφέροντά σας στην Ε.Ε;». Το ίδιο ερώτημα θα βάλει σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, αφού ο πρωθυπουργός θα πάρει πάνω του όλο τον προεκλογικό αγώνα της ΝΔ.

Την παγιωμένη πολιτική κυριαρχία της κυβερνητικής παράταξης και τη σταθερή διείσδυσή της στο λεγόμενο πολιτικό κέντρο καταγράφει μία ακόμα δημοσκόπηση, επιβεβαιώνοντας ότι η ΝΔ θα οδεύσει προς τις Ευρωκάλπες της 9ης Ιουνίου χωρίς σημαντικό πολιτικό αντίπαλο και με βασικό της στόχο να υπερβεί τον πήχη του 33% που κατέκτησε στις τελευταίες Ευρωεκλογές.

Ειδικότερα, και στη δημοσκόπηση της Opinion Poll ( Action 24), η απόσταση της ΝΔ από το επόμενο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ παραμένει σε δυσθεώρητα ύψη, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζει να αποψιλώνεται στον απόηχο του επεισοδιακού του συνεδρίου, σε αντίθεση με την Ελληνική Λύση που ενισχύει τα ποσοστά της και το ΚΚΕ που διατηρεί αναλλοίωτες τις δυνάμεις του.

Η διαφορά της κυβερνητικής παράταξης από το δεύτερο κόμμα κινείται στις 20 μονάδες, με τη ΝΔ να προηγείται στην εκτίμηση ψήφου για τις Ευρωεκλογές με 33,9%. Ακολουθούν, το ΠΑΣΟΚ με 13,9%, ο ΣΥΡΙΖΑ με 11,9%, η Ελληνική Λύση με (10,2%) και το ΚΚΕ με 10,1%. Οι Σπαρτιάτες βρίσκονται στο 2,7%, η Πλεύση Ελευθερίας στο 3,5%, η Νίκη στο 4,2%, το ΜέΡΑ25 στο 2,6%, η Νέα Αριστερά στο 3,3% και το Άλλο στο 3,7%.

Εκτός από τις 20 με 22 μονάδες που επιβεβαιώνουν την κυριαρχία Μητσοτάκη στο πολιτικό κέντρο, ο ίδιος επέλεξε σκοπίμως στο συνέδριο για τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης να ασκήσει κριτική realpolitik στον Ανδρέα Παπανδρέου τον οποίο εδώ και χρόνια διεκδικούν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Μητσοτάκης παραδέχθηκε τον σημαντικό ρόλο του Ανδρέα Παπανδρέου στο κοινωνικό κράτος, αλλά μίλησε καθαρά και για τον λαϊκισμό που εξέθρεψε την δεκαετία του ’80:

«Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν μια ιδιαίτερη προσωπικότητα, χαρισματική αναμφίβολα, εξέφρασε προσδοκίες, ευθύνεται όμως σε μεγάλο βαθμό για την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας τη δεκαετία του ’80. Και βέβαια πιστεύω ότι ευθύνεται και για το γεγονός ότι καλλιέργησε τη νοοτροπία όπου έδωσε πολύ μεγαλύτερη έμφαση στα δικαιώματα και όχι στις υποχρεώσεις».

Η ανάλυση που κάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου αναφορικά με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις είναι πως βασική επιδίωξη είναι η εφαρμογή από την κυβέρνηση της ΝΔ πολιτικών οι οποίες βρίσκουν την αποδοχή ευρύτερων ομάδων, μακριά από τα αδιέξοδα και τις επιζήμια παραπλανητικές «ταμπέλες» του παρελθόντος.

Το καλοκαίρι άλλωστε του 2022, πολύ πριν ο Κυριάκος Μητσοτάκης οδηγήσει τη Νέα Δημοκρατία στον διπλό εκλογικό θρίαμβο του 2023, είχε δηλώσει σε τηλεοπτική συνέντευξή του ότι «αν έπρεπε να περιγράψω τους κεντρώους ψηφοφόρους, αυτούς οι οποίοι στην ιδεολογική κλίμακα από το 1 έως το 10 τοποθετείται -ας πούμε- στο 5, είναι συμπολίτες μας οι οποίοι, τουλάχιστον όπως εγώ θεωρώ, δεν έχουν ιδιαίτερα ιδεολογικά στεγανά».

Την ώρα που συμβαίνουν τα παραπάνω, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ποντάρουν στην δημιουργία μιας «κοινωνικής αντιπολίτευσης» η οποία θα μπορέσει να ρίξει ενδεχομένως την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Περιμένουν τρόπον τινά ένα κύμα δυσφορίας το οποίο θα μπορέσουν κάποια στιγμή να «καβαλήσουν» για να βρεθούν στην εξουσία. Κάτι τέτοιο βεβαίως εν έτει 2024 αγγίζει τα όρια της ουτοπίας και ξεπερνά κάθε όριο φαντασιακού. Στις σύγχρονες δημοκρατίες οι κυβερνήσεις πέφτουν στη Βουλή. Η στρατηγική του ώριμου φρούτου, ότι δηλαδή η ΝΔ θα πέσει μόνη της, μάλλον οδηγεί σε αδιέξοδα. Επίσης δεν είναι και τόσο ευδιάκριτο στο εκλογικό σώμα αν η Κουμουνδούρου ή η Χαριλάου Τρικούπη θέλουν πραγματικά να κυβερνήσουν. Υπάρχει και το σενάριο να θέλουν να παραμείνουν κόμματα διαμαρτυρίας. Τίποτα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε στην πολιτική σκακιέρα.