O «αόρατος» αντίπαλος του Μητσοτάκη
Ο πρωθυπουργός ξέρει καλά ότι οι ευρωεκλογές θα είναι η πρώτη κάλπη στην οποία η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί πραγματικά, θα ζοριστεί πολιτικά και θα αναμετρηθεί με τη φθορά, έστω και αν δεν διακυβεύεται κάτι κρίσιμο για τη διακυβέρνηση και έστω και αν δεν απειλείται από κάποιον από τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγού
Αυτή τη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφεύγει να βάλει κάποιοι πήχη για αυτές τις κάλπες, παρά το γεγονός ότι διατηρεί απόσταση ασφαλείας από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ο «αόρατος» αντίπαλος του Μητσοτάκη θα έλεγε κανείς ότι είναι η ίδια η παντοδυναμία του 41%. Στις προηγούμενες εθνικές αναμετρήσεις, αλλά και στην τοπική αυτοδιοίκηση ανέβηκε πολύ ψηλά ο πήχης της ΝΔ που θα είναι αρκετά ανησυχητικό αυτή τη φορά να περάσει από κάτω η γαλάζια παράταξη.
Η πολυδιάσπαση που υπάρχει στην αντιπολίτευση είναι βέβαια ένας παράγοντας που σώζει την Πειραιώς υπό την έννοια ότι ακόμα κι αν η ΝΔ δεν πιάσει τα ποσοστά που θέλει, δεν απειλείται η κυβερνησιμότητά της.
Η αναστροφή του κλίματος μέχρι τις ευρωεκλογές δεν είναι εύκολη εξίσωση. Στην Πειραιώς ξέρουν καλά ότι ίσως σε αυτές τις κάλπες οι ψηφοφόροι θα θέλουν να ταρακουνήσουν το πολιτικό σκηνικό ή ακόμα και να το σοκάρουν. Η επόμενη μέρα της διαχείρισης του εκλογικού αποτελέσματος θα είναι ακόμα πιο δύσκολη για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Κερδισμένος θα είναι αυτός που θα λάβει γρήγορα το μήνυμα και θα μπορέσει εγκαίρως να προσαρμοστεί στις ανάγκες και στα θέλω τις ελληνικής κοινωνίας.
Θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι μετά τις ευρωεκλογές στη ΝΔ θα υπάρξει μια περίοδος ανασύνθεσης του κυβερνητικού σχήματος, αυτή τη φορά χωρίς «μουσικές καρέκλες».
Οι αλλαγές που θα γίνουν, θα πραγματοποιηθούν σε καθαρό χρόνο με φόντο τις επόμενες εθνικές εκλογές για να σηματοδοτήσουν την φυγή προς τα εμπρός.