Σκόπια: Η «νεκρή» συμφωνία και το βέτο της Ελλάδας στο τραπέζι
«Κλειστός ο δρόμος για την Ευρώπη», το μήνυμα που στέλνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πλευρά των Σκοπίων
Οι φωτιές του ακραίου παραλογισμού που άναψαν οι Σκοπιανοί μας γυρίζουν πολλά χρόνια πίσω και αποδεικνύουν ότι η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια… νεκρή συμφωνία που μόνο σε περιπέτειες μπορεί να μας βάλει…
Οι διπλωματικές αναταραχές ξεκίνησαν με την ορκωμοσία της νέας προέδρου της γειτονικής χώρας, αλλά και από τον νικητή των εκλογών Χρίστιαν Μίτσκοσκι να σηκώνει περισσότερο τον ψευτοτσαμπουκά απέναντι την αυστηρή προειδοποίηση δια στόματος Μητσοτάκη.
Η ελληνική κυβέρνηση εμμέσως πλην σαφώς βάζει στο τραπέζι το βέτο για τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις όχι μόνο των Σκοπίων, αλλά και των υπόλοιπων δύο «τσαμπουκάδων», της Αλβανίας και της Τουρκίας.
Το άμεσο πρόβλημα το έχουν σίγουρα η Αλβανία και τα Σκόπια με δεδομένο το γεγονός ότι ο Ερντογάν ως γνήσιος τακτικιστής έχει ρίξει προσώρας τους τόνους και λειτουργεί στο παρασκήνιο υποκινώντας τις δύο άλλες χώρες.
Ο Έλληνας Πρωθυπουργός πάντως από την «καρδιά» της Μακεδονίας τη Βέροια, έστειλε ακόμη ένα ηχηρό μήνυμα προς την σκοπιανή πλευρά:
«Είχαμε πει ότι όταν ψηφιστεί η Συμφωνία των Πρεσπών δεν θα μπορέσει να αλλάξει και θα πρέπει να την εφαρμόσουμε. Εάν κάποιοι θεωρούν ότι μπορούν να την αμφισβητήσουν, να γνωρίζουν δυο πράγματα: ο δρόμος τους για την Ευρώπη θα παραμείνει κλειστός και τα μνημόνια δεν θα κυρωθούν έως ότου υπάρχει απόλυτη συμμόρφωση με αυτά που προβλέπονται στη συμφωνία, χωρίς ακρότητες και πολλές φωνές».
Η έξαρση της επιθετικής ρητορικής των Σκοπίων δεν είναι προφανώς τυχαία, αλλά αντίθετα δείχνει να είναι υποκινούμενη. Η τριπλή επίθεση που δέχεται η Ελλάδα το τελευταίο διάστημα με όχημα την Αλβανία, τα Σκόπια και την Τουρκία, αρχίζει να ξεδιπλώνει το κουβάρι ενός σχεδίου που έχει βαθιές ρίζες πίσω στον χρόνο.
Το χρονικό των προκλήσεων
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας είχε γίνει εισαγωγή στην πολιτική ορολογία του όρου «μουσουλμανικού τόξου στα Βαλκάνια», ορολογία η οποία στη συνέχεια απλά άλλαζε ονομασίες, γαλάζια πατρίδα, νεοθωμανισμός, αναθεωρητισμός κλπ…
Διόλου τυχαία από το Φθινόπωρο του 2012 ο πρώην πρωθυπουργός Σαλή Μπερίσα σε δημόσιες δηλώσεις του όρισε τη… Μεγάλη Αλβανία «από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από το Τέτοβο μέχρι το Σαντζάκ και από τα Σκόπια μέχρι την Πρίστινα». Περιλαμβάνει επίσης όλη την ελληνική Δυτική Μακεδονία.
Η Αλβανία δηλαδή επιδιώκει σταθερά εδώ και χρόνια να ενσωματωθούν μαζί της σε μια «Μεγάλη Αλβανία» όσοι Αλβανοί ζουν στα πέντε γειτονικά κράτη: Κοσσυφοπέδιο, Σκόπια, Σερβία, Μαυροβούνιο και Ελλάδα.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι, υπενθυμίζουμε ότι τον Ιανουάριο του 2014 οι πρωθυπουργοί της Αλβανίας Έντι Ράμα και του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι συγκροτούν την πρώτη σύνοδο κορυφής για τη «Μεγάλη Αλβανία» στην Πρίζρεν -Πρισρένη- του Κοσόβου όπου ο Αλβανικός Σύνδεσμος το 1878 προκήρυξε το ενιαίο Αλβανικό Έθνος. Εκεί υποδέχονται τον έτερο… Μεγάλο Αδελφό Ταγίπ Ερντογάν που διακηρύσσει: «Το Κόσοβο είναι Τουρκία και η Τουρκία Κόσοβο».
Και επειδή στην γεωπολιτική ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες αξίζει να σημειώσουμε ότι το 1/3 των κατοίκων της χώρας των Σκοπίων είναι Αλβανοί και το 4% Τούρκοι.
Τα παραπάνω δεν πρέπει να μας διαφεύγουν αν θέλουμε να έχουμε μια σαφή εικόνα για το τι συμβαίνει στην περιοχή των Βαλκανίων, την μπαρουταποθήκη της Ευρώπης.
Πριν ακόμα ψηφιστεί η διαβόητη συμφωνία των Πρεσπών η Τουρκία δήλωνε πρόθυμη συνήγορος των Σκοπιανών: «Η Τουρκία θα συνεχίσει να εξασφαλίζει την απαιτούμενη υποστήριξη, έτσι ώστε η «Μακεδονία» να ολοκληρώσει το χρονοδιάγραμμα ενοποίησης με την Ευρώπη και τους ευρωατλαντικούς θεσμούς χωρίς καθυστέρηση», έγραφε σε ανακοινώσεις του το τουρκικό ΥΠΕΞ.
Να σημειώσουμε, ότι πολλά τμήματα του σκοπιανού στρατού εκπαιδεύονται εδώ και χρόνια σε στρατιωτικές σχολές της Τουρκίας, ενώ οι δύο χώρες έχουν υπογράψει δεκάδες στρατιωτικές συμβάσεις για εξοπλισμούς.
Η τουρκική παρουσία στα Σκόπια αποτελεί μία πραγματικότητα η οποία καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την πολιτική, κοινωνική, στρατιωτική και οικονομική ζωή της χώρας.
Όλα δείχνουν ότι αυτή η παρουσία θα είναι συνεχώς αυξανόμενη και θα έχει σαν στόχο όχι μόνο την περαιτέρω εδραίωση της Τουρκίας στα Σκόπια, αλλά και την παράλληλη πίεση προς χώρες (π.χ Ελλάδα) που λειτουργούν ανταγωνιστικά με τα τουρκικά συμφέροντα.
Με βάση τα παραπάνω μπορεί κάποιος εύκολα να αντιληφθεί την ξαφνική επιθετική ρητορική της τριπλέτας μεταξύ Σκοπίων – Αλβανίας – Τουρκίας.