«Μητσοτάκης εξωτερικού» - Αλήθειες και μύθοι για την ανάληψη ευρωπαϊκού αξιώματος

Για το συγκεκριμένο θέμα χύθηκε αρκετή μελάνη και ιδιαίτερα από όσους με τον τρόπο αυτό θα ήθελαν ενδεχομένως να «ξεφορτωθούν» τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ποια είναι όμως η αλήθεια και οι μύθοι γύρω από αυτό το σενάριο περί «Μητσοτάκη εξωτερικού»;

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε όλες του τις συνεντεύξεις πριν από τις ευρωκάλπες το διέψευδε κατηγορηματικά λέγοντας ότι δεν πάει πουθενά και ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να εγκαταλείψει την εσωτερική πολιτική σκηνή για να διεκδικήσει κάποιο ανώτερο αξίωμα σε επίπεδο ευρωπαϊκής ένωσης. Μάλιστα διευκρίνισε ότι δεν έχει δεχθεί και κάποια πρόταση επ’ αυτού.

Όμως στην πολιτική είναι γνωστό ότι όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Οι πληροφορίες λοιπόν του Newsbomb.gr αναφέρουν ότι όντως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένα πρόσωπο το οποίο οι ξένοι ηγέτες θα ήθελαν να βρίσκεται στην ηγεσία της Ε.Ε. και της Κομισιόν γι’αυτό και ο ίδιος σε ανύποπτο χρόνο έχει πει ότι είναι μια τιμητική συζήτηση για τη χώρα μας.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει αποδειχθεί σε ένα από τα πρόσωπα-κλειδιά για τη λήψη αποφάσεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελώντας μαζί με τον Μακρόν ένα πολύ ισχυρό δίδυμο με έντονη παρέμβαση στις ευρωπαϊκές εξελίξεις.

Κάθε παρέμβαση του στα ευρωπαϊκά δρώμενα μέσω συνεντεύξεων του αναδεικνύεται και αυτό δεν περνάει απαρατήρητο. Ήταν από τους εμπνευστές της δημιουργίας του Ταμείου Ανάκαμψης, πρόβλεψε πολύ νωρίς τις δραματικές συνέπειες από την έκρηξη της τιμής του φυσικού αερίου, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τελικώς με... χίλια ζόρια και μετά από πολλούς μήνες, οι Βορειοευρωπαίοι είπαν ναι στην πρόταση για το πλαφόν στα 120 ευρώ ανά μεγαβατώρα.

Επιπλέον, πριν από μερικές ημέρες ανέβασε και άλλο τις "μετοχές" του, με τη Σύνοδο του Καΐρου, όπου η Ευρώπη αποφάσισε τη διάθεση κονδυλίων 7,4 δισ. ευρώ στην Αίγυπτο για να διαχειριστεί την ανθρωπιστική κρίση που προκαλείται από τη φυγή Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας, προς τα εδάφη της. Ήταν εκεί με την επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι και τον Κύπριο Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη.

Τώρα που έκατσε η… σκόνη των ευρωεκλογών και οδεύουμε σε καθαρό χρόνο διακυβέρνησης τριών ετών μπορούμε με δημοσιογραφική ασφάλεια να πούμε ότι ναι το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει ακουστεί στα «πηγαδάκια» των Βρυξελλών ως ένας από τους υποψήφιους που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο «τιμόνι» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Και δεν είναι τυχαίο ότι πριν από λίγους μήνες - για πρώτη φορά – αναφέρθηκε δημοσίως το ενδεχόμενο αυτό από ένα έγκυρο Μέσο Ενημέρωσης, όπως είναι ο Economist. «Αυτή η συζήτηση για ένα ευρωπαϊκό αξίωμα μπορεί να είναι σε έναν βαθμό κολακευτική, δεν ακούγεται συχνά το όνομα ενός Έλληνα πρωθυπουργού για τόσο σημαντικά αξιώματα, δεν με αφορά όμως», ήταν η απάντηση που έδινε ο Μητσοτάκης.

Και δεν είναι μόνο ο Economist, μόλις προχθές το Politico επανήλθε στο θέμα αναφέροντας ότι ο Σαρλ Μισέλ προτεινε τον Έλληνα πρωθυπουργό για τη θέση του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Παρά το γεγονός ότι υπήρχε διάψευση του δημοσιεύματος και από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αλλά και από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη και μόνο που ανοίγει το θέμα, δείχνει ότι υπάρχει καπνός και ότι το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αντικείμενο συζήτησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο Μητσοτάκης ηγείται του μεγαλύτερου κόμματος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος σε επίπεδο ποσοστών μέσα στην Ευρώπη. Οι κατά καιρούς παρεμβάσεις του, τα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας με τη δική του σφραγίδα και ο πολύ υψηλός βαθμός αξιοπιστίας της χώρας μας, φαίνεται ότι έχουν αυξήσει τις μετοχές του, αλλά ενδεχομένως και να έχουν ενοχλήσει κάποιους που έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι θέλει να «αποδράσει» από την ελληνική πολιτική σκηνή. Το ότι ο ίδιος δεν ενδιαφέρεται για ένα τέτοιο αξίωμα δεν σημαίνει ότι δεν του προτάθηκε έστω και άτυπα. Και ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν το χρησιμοποίησε επικοινωνιακά για να ανεβάσει τις μετοχές του στο εσωτερικό της χώρας ενόψει ευρωεκλογών, αλλά προσπάθησε αμέσως να το «κάψει», επίσης είναι ένα ζήτημα.