Οικονόμου: Η αποπολιτικοποίηση και η αποϊδεολογικοποίηση ενισχύουν ακροδεξιά και ακροαριστερά

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία
STOLIS PANAGIOTHS

Η αποπολιτικοποίηση και η αποϊδεολογικοποίηση ενισχύουν την ακροδεξιά και την ακροαριστερά, τόνισε ο Γιάννης Οικονόμου σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ.

Η αποπολιτικοποίηση και η αποϊδεολογικοποίηση, συνολικά στο πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, δεν έκανε καλό σε κανένα πολιτικό κόμμα. Και όταν κάποιοι έσπευδαν να κολλούν ταμπέλες - π.χ αυτός τα λέει αυτά γιατί δεν του αρέσει αυτός ο αρχηγός ή γιατί δεν πήρε την τάδε θέση ή γιατί έχει πρόβλημα με τον τάδε πολιτικό αντίπαλο- όλα αυτά που έκαναν την πολιτική πιο επίπεδη κι ανούσια, δεν έχουν οδηγήσει σε καλύτερες μέρες την πολιτική, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Ευρώπη. Ο κόσμος γυρνάει την πλάτη.

Προφανώς γιατί θέλει καλύτερες και πιο ουσιαστικές απαντήσεις σε αυτά που τον αφορούν, αλλά και γιατί δεν βλέπει γνήσια πολιτική. Όταν αυτό το επιτρέψαμε να γίνει, συνολικά στο πολιτικό σύστημα, τα τελευταία χρόνια, ερχόμαστε αντιμέτωποι με καταστάσεις που δεν είναι θετικές. Αυτό που έγινε στη Γαλλία δεν έγινε ξαφνικά, χθες, μέσα σε μια εβδομάδα, σε ένα μήνα. Είναι το αποτέλεσμα μιας σταδιακής μετάλλαξης του πολιτικού σκηνικού στη Γαλλία, όπου η γκωλική δεξιά στην ουσία εδώ και 15-20 χρόνια εξαϋλώθηκε. Εξαϋλώθηκε όμως και η γαλλική Αριστερά. Βλέπουμε μόνο την άνοδο της Λεπέν, η οποία δεν είναι θετική και για την οποία κανείς δεν μπορεί να επιχαίρει για μια σειρά από ζητήματα. Ταυτόχρονα έχουμε και την ανάδειξη ενός άλλου ισχυρού πόλου, μιας νεοκομμουνιστικής αριστεράς. Δεν εξισώνω τα δύο, αλλά ούτε αυτό είναι πολύ κανονικό για τη Γαλλία. Όταν απομακρυνόμαστε από βασικές, ταυτοτικές, ιδεολογικές αναφορές των χώρων, τα παραδοσιακά κόμματα αποδυναμώνονται και αδρανοποιούνται και αυτό έχει ως αποτέλεσμα αυτό που εμφατικά βλέπουμε στη Γαλλία.

Χρειάζεται πάντοτε να τηρούμε μια ισορροπία, η οποία έκανε την Ευρώπη να προχωρήσει μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και στην Ελλάδα να κάνει βήματα μπροστά. Μια ισορροπία μεταξύ συντηρητικών αξιών και φιλελεύθερων αρχών, έτσι ώστε με βάση τα διακυβεύματα των καιρών, τα σύγχρονα προβλήματα που δεν έχουν απλοϊκές απαντήσεις, να δίνουμε λύσεις στα ζητήματα του κόσμου, προοπτική για τη ζωή του και να φράσσουμε το δρόμο στο λαϊκισμό και τα άκρα.