Μιλένα Αποστολάκη: «Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι ο βασικός πολιτικός πυλώνας»
Η υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, Μιλένα Αποστολάκη, μίλησε στην ΕΡΤ για τις εσωκομματικές εξελίξεις αλλά και την απόφαση που έλαβε να διεκδικήσει την προεδρία του κόμματος.
«Ανήκω σε εκείνα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που διαχειρίστηκαν το εκλογικό αποτέλεσμα το βράδυ των ευρωεκλογών, με μεγάλη νηφαλιότητα και με ψυχραιμία. Πιστεύω ότι πάντοτε το εκλογικό αποτέλεσμα πρέπει κανείς να το βλέπει με μία μεγάλη απόσταση. Και δεν ήμουν ανάμεσα σε εκείνα τα στελέχη που μίλησαν για αλλαγή ηγεσίας.
Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό δημιουργήθηκε ως μία ντε φάκτο πλέον εξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ, από τη στιγμή που ο κ. Ανδρουλάκης αποφάσισε να σηκώσει το γάντι και να προκηρύξει εκλογές εσωκομματικές την 6η Οκτωβρίου» ανέφερε αρχικά και προσέθεσε:
«Άρα, με βάση αυτήν την πραγματικότητα, η απόφασή μου υπαγορεύτηκε από την ευθύνη να συμβάλω σε έναν, κατά την άποψή μου, αναγκαίο στόχο, αναγκαίο όχι για τις μικροκομματικές επιδιώξεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά έναν αναγκαίο στόχο για τη χώρα.
Να γίνει δηλαδή και στην Ελλάδα αυτό που έζησε και ζει η Βρετανία αυτή τη στιγμή με την επάνοδο των Εργατικών, δεκατέσσερα χρόνια μετά την τελευταία διακυβέρνησή τους. Πιστεύω ότι αυτή η αλλαγή σελίδας είναι μία κοινωνική και πολιτική αναγκαιότητα για τη χώρα και τους πολίτες.
Δεν αφορά τις κομματικές επιδιώξεις του ΠΑΣΟΚ, γιατί η διακυβέρνηση της χώρας πέντε χρόνια τώρα από τον κ. Μητσοτάκη που υποδύεται τον κεντρώο, είναι μία καθεστωτική διακυβέρνηση από μία δεξιά κυβέρνηση που αυξάνει δραματικά τις ανισότητες και αυξάνει επίσης δραματικά την απόσταση ανάμεσα στους κερδισμένους και τους χαμένους, οδηγώντας εκτεταμένα τμήματα της κοινωνίας σε αποκλεισμό και ανημπόρια.
Άρα, είναι επιτακτική η ανάγκη να υπάρξει εκείνος ο φορέας που πλειοψηφικά θα μπορέσει να ικανοποιήσει αυτό το αίτημα. Αυτός ο φορέας πρέπει να είναι ένας προοδευτικός φορέας και όπως φάνηκε από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, ενώ υπάρχει ένας μεγάλος ηττημένος και μία απόφαση των πολιτών να ζητήσουν πολιτική αλλαγή, δεν υπάρχει φορέας για να υποδεχτεί αυτό το αίτημα. Αυτή λοιπόν είναι η κινητήρια, αν θέλετε, βάση της απόφασής μου».
Η υποψήφια για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εξήγησε ακόμη πως «οποιοσδήποτε αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη οφείλει να είναι έτοιμος. Σε ό,τι με αφορά, παρότι μου είναι λίγο άβολο να μιλώ για μένα, θέλω να σας πω ότι έχω μία μακρά κοινοβουλευτική παρουσία, ότι έχω συμμετοχή σε υπουργικά, έχω συμμετοχή στα ανώτατα πολιτικά καθοδηγητικά όργανα όταν το ΠΑΣΟΚ λειτουργούσε με έναν τρόπο πολύ πειθαρχημένο και συλλογικό, δηλαδή Εκτελεστικό Γραφείο, με ένδεκα πρόσωπα, πολύ ισχυρά πολιτικά πρόσωπα, μέσα από τα οποία άντλησα πολύ χρήσιμη εμπειρία και όλα αυτά είναι για μένα μία μεγάλη περιουσία».
Η κυρία Αποστολάκη μίλησε για αναγκαιότητα αλλαγής σελίδας και ερωτώμενη εάν αυτή η αλλαγή δεν μπορεί να γίνει με τον Νίκο Ανδρουλάκη απάντησε ότι «όπως σας είπα ετέθη ένα θέμα ηγεσίας με έναν τρόπο στον οποίο δεν είχα καμία συμμετοχή το ο ίδιο βράδυ των εκλογών. Άρα, αυτό από μόνο του σημαίνει νομίζω, πολλά πράγματα για τη δική μου θέση.
Τώρα, ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένα πρόσωπο στο οποίο νομίζω ότι θα πρέπει όλοι να πιστώσουμε ότι κατοχύρωσε για το ΠΑΣΟΚ τη στρατηγική της αυτονομίας απέναντι σε πολλούς που προσπαθούσαν να μονιμοποιήσουν το χαρακτήρα του μικρού χρήσιμου εταίρου. Αυτό είναι κάτι που δε συμβαδίζει με τη φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ, με την ταυτότητά του, με τα ιδρυτικά του χαρακτηριστικά.
Από εκεί και πέρα, είναι αλήθεια πως σε ότι αφορά το αποτέλεσμα των εκλογών δεν ήταν ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, υπό την έννοια όχι μόνο ότι δεν επετεύχθη ο στόχος της δεύτερης θέσης, τον οποίο πολύ σωστά έθεσε κατά την άποψή μου, αλλά πιστεύω ότι υπάρχει κάτι πιο σημαντικό, το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Μία πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί. μία πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει εκείνα τα φόντα ώστε με πλειοψηφικό τρόπο, ως προοδευτικός πόλος να γίνει η εναλλακτική λύση για τη χώρα, ενώ κατά την άποψή μου το αίτημα για πολιτική αλλαγή είναι ώριμο. Άρα αυτή, νομίζω αυτό είναι το διακύβευμα της δικής μου υποψηφιότητας. Να μπορέσουμε να πείσουμε ότι ναι, μπορούμε».
Αναφορικά με την πολιτική που θα ακολουθήσει στο ζήτημα της Κεντροαριστεράς, μίας ενδεχόμενης συνεργασίας ΠΑΣΟΚ με ΣΥΡΙΖΑ στην περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος, η κυρία Αποστολάκη ανέφερε μεταξύ άλλων ότι «έχουμε ένα αποτέλεσμα στο οποίο εκτός από την ηχηρή μείωση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας, που δεν της στερεί μόνο το αλαζονικό επιχείρημα του 41%, αλλά είναι πραγματικά ένα νέο πολιτικό σκηνικό, έχουμε και μία περαιτέρω υποχώρηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαφορά ανάμεσα στο δεύτερο και το τρίτο κόμμα της αντιπολίτευσης είναι απειροελάχιστη και πράγματι, αν δει κανείς τα ποσοστά τους, θα έλεγε ότι η άθροισή τους οδηγεί σε μία ισορροπία με το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας.
Πιστεύω ότι ο δρόμος για να ξαναγεννήσει το ΠΑΣΟΚ ελπίδα ως φορέας πολιτικής αλλαγής στη χώρα, έχει να κάνει με δύο συνιστώσες. Η μία είναι οι καθαρές του θέσεις, από τις οποίες προκύπτει το με ποιους είμαστε και ποιους υπερασπιζόμαστε.
Πολλές φορές η ηχώ των θέσεών μας, ή ο τρόπος με τον οποίο οι θέσεις μας παρουσιάστηκαν δημιούργησαν μία μεγάλη σύγχυση και αυτό είχε να κάνει με μία κακή λειτουργία σε ό, τι αφορά τη συλλογικότητά μας, σε ό, τι αφορά το συντονισμό μας και σε ό, τι αφορά το πώς επεξεργαζόμαστε θέσεις.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της συλλογικής λειτουργίας, θα πω ότι ο κ. Ανδρουλάκης έκανε μία πολύ ηχηρή αυτοκριτική. Εγώ έκανα μία παρουσίαση στο Πολιτικό Συμβούλιο και πρότεινα ένα εντελώς διαφορετικό εναλλακτικό μοντέλο λειτουργίας που παρέπεμπε σε ολιγομελές κεντρικό όργανο, το οποίο συνεδριάζει μία φορά την εβδομάδα, που παρέπεμπε σε ένα επιτελείο συμβούλων γύρω από τον πρόεδρο και τους τομείς παραγωγής πολιτικής του κόμματος που παρέπεμπε σε μία κοινοβουλευτική ομάδα, η οποία έχει μία καθοδήγηση και μία νομιμοποίηση στις πολιτικές αποφάσεις και δεν συγκρούεται παραμονές ψήφισης πολύ κρίσιμων νομοσχεδίων, στέλνοντας μηνύματα διαφωνιών και ενδεχομένως και ενός μικρού χάους».
Η κα Αποστολάκης τόνισε: «Άρα, νομίζω ότι χρειαζόμαστε αυτό το καθαρό μήνυμα από το οποίο προκύπτει με ποιους είμαστε και ποιους υπερασπιζόμαστε, αλλά χρειαζόμαστε και αυτό που είναι αν θέλετε, η ταυτότητα του ελπιδοφόρου ΠΑΣΟΚ, που είναι οι πλατιές, οι ευρείες κοινωνικές συμμαχίες. Όσες φορές το πέτυχε αυτό, το ΠΑΣΟΚ άλλαξε τη χώρα μέσα από την κυβέρνηση. Αυτό όμως δεν σημαίνει, κατά την άποψή μου, συμφωνίες μεταξύ ηγεσιών, συμφωνίες μεταξύ στελεχών και τέτοιου είδους αθροίσματα με πάρα πολύ προβληματικό αποτέλεσμα».
«Η στόχευση του ΠΑΣΟΚ, κατά την άποψή μου, δεν είναι συμμαχίες με την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι συμμαχίες με την κοινωνία, με ψηφοφόρους άλλων κομμάτων ή κυρίως με ψηφοφόρους που δεν ψηφίζουν. (…) Εγώ υποστηρίζω ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να είναι ο βασικός πυλώνας, όπως το έχει κάνει στο παρελθόν», ολοκλήρωσε.
.jpg)
