Ολιστικό σχέδιο συντήρησης και ενεργειακής αναβάθμισης σχολείων επεξεργάζεται η κυβέρνηση

Την επεξεργασία ολιστικού σχεδίου για τη συντήρηση και την ενεργειακή αναβάθμιση των σχολικών κτηρίων ανακοίνωσε από τη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, Θοδωρής Λιβάνιος, απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Φθιώτιδας, Γιάννη Οικονόμου.

Ο κ. Οικονόμου σημείωσε αρχικά ότι: «Πρόσφατα, ο Andreas Schleicher, Διευθυντής Εκπαίδευσης του ΟΟΣΑ, δήλωσε ότι “αν προέρχεσαι από ένα φτωχό, μη προνομιούχο υπόβαθρο, συχνά έχεις μόνο μία ευκαιρία. Και αυτή είναι να βρεις τον κατάλληλο δάσκαλο και ένα καλό σχολείο. Αν χάσεις αυτή την ευκαιρία, είναι αρκετά πιθανό το μονοπάτι της ζωής σου να είναι για πάντα δύσκολο και ανηφορικό”.

Πολλά έγιναν, από τις κυβερνήσεις της ΝΔ κυρίως, και φυσικά πολλά ακόμη μπορούν να γίνουν προκειμένου να ενισχύσουμε την εικόνα της ελληνικής δημόσιας εκπαίδευσης. Ανάμεσα σε αυτά, και μάλιστα σε πρώτη προτεραιότητα είναι να ενισχύσουμε τους εκπαιδευτικούς, αλλά και τις υποδομές.

Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τις σχολικές υποδομές η πραγματικότητα είναι ότι τα τελευταία 15 χρόνια, από την αρχή της κρίσης των μνημονίων, η κατάσταση των σχολικών κτιρίων, ειδικά στην επαρχία, είναι συχνά τραγική. Υπάρχουν εμφανή προβλήματα στατικά, ηλεκτρομηχανολογικά, επάρκειας χώρων και ποιότητας. Πεπαλαιωμένα πλημμελώς συντηρημένα κτίρια, κατεστραμμένες και πολλές φορές υγειονομικά ανεπαρκείς τουαλέτες, αίθουσες σε κοντέινερς, μικρά προαύλια. Όλα αυτά δυσχεραίνουν, αν δεν παρεμποδίζουν, την εκπαιδευτική διαδικασία και πάντως σίγουρα απομειώνουν την δυναμική των πολύ σημαντικών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων που η Κυβέρνηση της ΝΔ έχει ψηφίσει τα τελευταία χρόνια.

Επιπλέον, πρόσφατα, κατά τη διάρκεια των πανελλαδικών εξετάσεων, υπήρξαν περιπτώσεις που γονείς μετέφεραν ανεμιστήρες από τα σπίτια τους στα σχολεία που διεξάγονταν οι εξετάσεις, γιατί οι σχολικές αίθουσες δεν διέθεταν κλιματισμό.

Χωρίς άρτια βασική υποδομή, κάθε προσπάθεια αναβάθμισης της εκπαίδευσης υπονομεύεται. Συνεπώς, επιβάλλεται η καλή συστηματική συντήρηση, επέκταση και ανανέωση των σχολικών υποδομών σε όλη τη χώρα.

Για αυτό, κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας ρωτήσω:

Σκοπεύει η Κυβέρνηση να αναλάβει κάποιο συντονιστικό έργο αποκατάστασης, συντήρησης και βελτίωσης των σχολικών κτιριακών υποδομών και ταυτόχρονα να επανεξετάσει το θεσμικό πλαίσιο που καθορίζει τους υπευθύνους για τις σχολικές υποδομές;

Υπάρχει κάποια χαρτογράφηση των προβληματικών κτιριακών σχολικών υποδομών σε σχέση με τα προβλήματα που περιέγραψα νωρίτερα;

Υπάρχει κάποιο επικαιροποιημένο, σε σχέση με τα πρόσφατα δημογραφικά στοιχεία και τις ανάγκες που υπάρχουν, κτιριολογικό πρόγραμμα για τη στέγαση σχολικών μονάδων;».

Ο Υπουργός Εσωτερικών, κ. Θοδωρής Λιβάνιος, τόνισε μεταξύ άλλων:

«Η Δημόσια Παιδεία είναι ο κοινωνικός ανελκυστήρας που δίνει την ευκαιρία σε ένα παιδί, ανεξαρτήτως που μένει, τι κάνει, σε τι επίπεδο βρίσκονται οι γονείς του, να προοδεύσει στη ζωή του.

Για αυτό η Δημόσια Παιδεία πρέπει να τυχγάνει της μέγιστης προσοχής, πάντα με βάση το γενικό δημοσιονομικό κανόνα.

Η Δημόσια Παιδία είναι το παν και θα κάνουμε τα πάντα για να την βοηθήσουμε. Ό,τι μπορούμε να το χρηματοδοτήσουμε, θα το χρηματοδοτήσουμε.

Υπάρχει μια ανάγκη για ένα ολιστικό πρόγραμμα συντήρησης, γιατί είναι σε εξέλιξη ο πρωτοβάθμιος και δευτεροβάθμιος προσεισμικός έλεγχος από το ΤΕΕ, βελτίωσης αύλειων χώρων, τουαλετών, βασικών υποδομών, μαζί με ένα γενναίο πρόγραμμα ενεργειακής αναβάθμισης των σχολείων», με τον Γιάννη Οικονόμου να διαπιστώνει όταν πήρε ξανά το λόγο:

«Τα όσα είπατε, αποδεικνύουν ότι για την Κυβέρνηση η δημόσια εκπαίδευση είναι στο επίκεντρο όλων των πολιτικών μας, διότι υπηρετεί την κοινωνική κινητικότητα και δίνει περιεχόμενο στην ελπίδα των νέων μας για μια καλύτερη ζωή.

Τα όσα είπατε, είναι ο,τι απαιτείται και απαντά στην πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές μέσα στις αίθουσες. Ένα ολιστικό σχέδιο αποκατάστασης και ενίσχυσης, μια πολύ ουσιαστική παρέμβαση.

Παρότι ο ψηφιακός εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης γοητεύει, δεν πρέπει να σαγηνευόμαστε από την προοπτική μιας εκπαίδευσης παραδομένης στην υπηρεσία των λογισμικών. Προφανώς και πρέπει να μεριμνούμε συνεχώς για την εφαρμογή των τεχνολογικών κατακτήσεων στην εκπαίδευση, χωρίς όμως να λησμονούμε ότι ο ρόλος τους είναι κυρίως συμπληρωματικός.

Δεν πρέπει όμως να παραβλέψουμε και την ανάγκη εκσυγχρονισμού των σχολικών μονάδων.

Παράλληλα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα σχολικά κτήρια και η λειτουργία τους είναι, εδώ και αρκετό καιρό, ευθύνη των Δήμων και όχι του κεντρικού κράτους. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν την ευθύνη να οργανωθούν και να πιέσουν τις δημοτικές αρχές, ώστε να προσφέρουν σε παιδιά και εκπαιδευτικούς ένα περιβάλλον που θα τους επιτρέψει να βγάλουν τον καλύτερο εαυτό τους. Παράλληλα, απαιτείται να παρασχεθεί στήριξη και εμπιστοσύνη στις διοικήσεις των σχολείων, με ενισχυμένη όμως δημόσια λογοδοσία. Η παγκόσμια πρωτοτυπία απαξίωσης του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών από τις τοπικές κοινωνίες, με την ταυτόχρονη αποθέωση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μονάδων (σχολεία και φροντιστήρια), δεν εξηγείται λογικά, δεν είναι δίκαιη, ενώ είναι ταυτόχρονα αντιπαραγωγική.

Επιπλέον, καθώς πολλά σχολεία υστερούν στην υλικοτεχνική υποδομή και τον εξοπλισμό θα ήταν αποτελεσματικό να θεσπίσει η Πολιτεία σημαντικές φορολογικές εκπτώσεις σε επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα που προσφέρουν δωρεές (σε χρήμα ή υλικά μέσα) στα σχολεία. Παράλληλα, ερευνητικός και εκπαιδευτικός εξοπλισμός που αποσύρεται από τα πανεπιστήμια χρήσιμο θα ήταν να δωρίζεται σε σχολεία που ενδιαφέρονται, κατά προτεραιότητα σε μη προνομιούχες περιοχές.

Χιλιάδες σχολικές μονάδες παραμένουν ερμητικά κλειστές τα απογεύματα και τα Σαββατοκύριακα, ενώ, κυρίως στις αστικές περιοχές, υπάρχει τεράστια έλλειψη χώρων. Η αξιοποίηση των σχολείων τα απογεύματα για άθληση και εκπαιδευτικά προγράμματα, τόσο για ανηλίκους όσο και για ενηλίκους, θα αποτελούσε οξυγόνο για τις γειτονιές.

Ένα άνετο, ασφαλές και όμορφο σχολείο είναι η βάση της μόρφωσης».