ΣΥΡΙΖΑ: Ηχηρή παρέμβαση πέντε μελών της Επιτροπής Δεοντολογίας - «Δεν είναι δουλειά μας να κρίνουμε»

Να διαλύσουν τις επικοινωνιακές εντυπώσεις που προσπαθούν από χθες να προκαλέσουν από την πλευρά Κασσελάκη, επιχειρούν τέσσερα μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι Έφη Ζήση, Θόδωρος Καλογήρου, Μαργαρίτα Μπουραντά, Στέλιος Παππάς και Ελένη Σακισλή, ξεκαθαρίζουν ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να κρίνει τις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος - όπως έκανε χθες η πλειοψηφία του οργάνου, που ελέγχεται από τον Στέφανο Κασσελάκη.

«Οφείλουμε να επισημάνουμε κατηγορηματικά ότι: η ΕΔ ως όργανο, δεν δικαιούται να κρίνει αποφάσεις οργάνων , όπως επιχείρησε αριθμός μελών της και μάλιστα χωρίς την απαρτία του οργάνου. Η πράξη αυτή αυθαίρετη όπως διότι υπερβαίνει τις καταστατικές πρόνοιες όπως προκύπτει από το άρθρο 19 του καταστατικού και από τον κώδικα δεοντολογίας της Επιτροπής», αναφέρουν τα πέντε στελέχη.

Αναλυτικά η παρέμβαση των πέντε:

Μια αναγκαία κατάθεση.

Επειδή την τελευταία περίοδο γίνεται έντονη συζήτηση γύρω από το καταστατικό. Επειδή συχνά καλείται να παρέμβει η Επιτροπή Δεοντολογίας. Επειδή επίσης συχνά γίνεται επίκληση νομικών και συνταγματολόγων. Βρισκόμαστε στην όχι και τόσο ευχάριστη θέση να διευκρινίσουμε ποιες είναι οι πρόνοιες του καταστατικού και ποια τα όρια αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Δεοντολογίας, η οποία δυστυχώς κινδυνεύει να χάσει την αξιοπιστία της, αν δεν την έχει ήδη χάσει.

Πριν από όλα θα πρέπει να είναι πεντακάθαρο ότι η Δικαστική Εξουσία δεν έχει καμιά αρμοδιότητα να παρεμβαίνει στις ρυθμίσεις που αφορούν τον τρόπο λειτουργίας των κομμάτων.

Όσον αφορά αστικά ή ποινικά αδικήματα των μελών του κόμματος, ως φυσικών προσώπων, υπάρχει πρόνοια του “Κώδικά Δεοντολογίας” της Επιτροπής Δεοντολογίας, ώστε να λαμβάνονται υπ’ όψη.

Τι ακριβώς είναι ο Κώδικας Δεοντολογίας θα το αναφέρουμε παρακάτω.

Το πρώτο και το ακρογωνιαίο θεμέλιο για την ύπαρξη του Κόμματος μας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, είναι ο προσδιορισμός των γενικών ιδεολογικών, στρατηγικών και πολιτικών πλαισίων μέσα στα οποία αυτοπροσδιορίζεται.

Το πλαίσιο αυτό ορίζεται από το προοίμιο του καταστατικού. Όποιο μέλος δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του μέσα σε αυτό το πλαίσιο απλά δεν μπορεί να είναι μέλος του κόμματος.

Το ερώτημα είναι αν μπορεί να αλλάξει αυτό το πλαίσιο; Ασφαλώς και μπορεί. Όμως κάνεις μέχρι σήμερα δεν έχει θέσει τέτοιο θέμα. Ούτε βέβαια τέθηκε στην επιτροπή καταστατικού η οποία επεξεργάστηκε πρόσφατα διάφορες νέες ρυθμίσεις και προτάσεις.

Ούτε φυσικά το σύνθημα που ακούγεται “Άλλαξε τα όλα”, δεν φαίνεται να αφορά το προοίμιο του καταστατικού. Αν όμως κάποιοι θεωρούν ότι το σύνθημα αυτό αφορά και το προοίμιο, τότε θα έπρεπε με σαφήνεια να διατυπωθούν οι προτάσεις για αλλαγές, διότι αφορά στα ιδεολογικοπολιτικά όρια της Αριστεράς ή ακόμη και την πιθανότητα να βρεθούμε εκτός αυτών.

Άρα καλόπιστα θεωρούμε ότι κανείς δεν θέτει τέτοιο ζήτημα.

Όμως διατυπώσεις όπως “η αδιαμεσολάβητη αμεσοδημοκρατική λειτουργία” είναι σε ευθεία παραβίαση του καταστατικού που ορίζει στο προοίμιο παρ. 16:

“…..Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει πλούσια εσωτερική ζωή. Διαφορετικές απόψεις διατυπώνονται απρόσκοπτα ενώ ρεύματα ιδεών αναπτύσσονται και συνομιλούν. Στόχος παραμένει πάντα η δημιουργική σύνθεση των διαφορετικών απόψεων και η αντίστοιχη ενιαία πολιτική λειτουργία του κόμματος…..”

Αλλά και στις Βασικές Αρχές λειτουργίας Άρθρο 2 διατυπώνεται με σαφήνεια ότι:

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ λειτουργεί με βάση τις αρχές της συλλογικότητας, της ισότητας και της δημοκρατίας.

Επίσης η κατάργηση των ΟΜ που έχει προταθεί βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με το προοίμιο το οποίο στην παρ.14 ορίζει:

“……..Οργανώσεις Μελών που θα αποτελούν το κόμμα στο χώρο τους, ζωντανά κύτταρα παραγωγής πολιτικής και πολιτισμού, που θα δίνουν νόημα και περιεχόμενο στη συμμετοχή των πολιτών σε εκείνες…….”

Σε ευθεία παραβίαση του καταστατικού αποτελεί και η συγκρότηση ξεχωριστού μητρώου μελών, πέρα και ανεξάρτητα από το μητρώο μελών της κάθε ΟΜ. Αυτά τα μητρώα όταν καλούνται να υποστηρίζουν ειδικά κάποιο μέλος και ειδικότερα αυτούς που προτίθενται να διεκδικήσουν την προεδρία του κόμματος, είναι ασύμβατα με τις κομματικές δομές. Πουθενά στο καταστατικό δεν προβλέπεται η δημιουργία ιδιωτικών δομών, δομές υποστηρικτών ή δομές οπαδών οπουδήποτε στελέχους. Τα μέλη του κόμματος στην κάθε ΟΜ, ανεξάρτητα από την άποψη τους ή την προτίμηση τους στο πρόσωπο κάποιου υποψηφίου προέδρου, δεν είναι ανταγωνιστές αλλά ισότιμα μέλη και συναγωνιστές και παλεύουν συντροφικά για την υλοποίηση των αποφάσεων του κόμματος, όπως ακριβώς αναφέρεται στην διατύπωση του προοιμίου, ”…..Στόχος παραμένει πάντα η δημιουργική σύνθεση των διαφορετικών απόψεων και η αντίστοιχη ενιαία πολιτική λειτουργία του κόμματος…..”

Σημαντική παραβίαση των στρατηγικών και πολιτικών επιλογών του Κόμματος είναι η ευθεία ταύτιση και συκοφάντηση των προσπαθειών για συνεργασίες με την διαπλοκή. Ειδικά όταν η συνεργασία Πολιτικών και Κοινωνικών δυνάμεων σε Ελλάδα και Ευρώπη, αποτελεί θεμελιώδες χαρακτηριστικό της πολιτικής φυσιογνωμίας και της στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αλλά και την ουσία των αποφάσεων της Κ.Ε. για το σήμερα. Το προοίμιο σε σχέση με συνεργασίες προβλέπει και επιτάσσει:

“Οι καταβολές του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ανιχνεύονται στο εργατικό και το ευρύτερο λαϊκό κίνημα του τέλους του 19ου αιώνα, στη δημιουργία του ΕΑΜ και στην Εθνική Αντίσταση, στους δημοκρατικούς αγώνες ενάντια στο μετεμφυλιακό κράτος, στον αγώνα του 114 και του 15%, στην αντιδικτατορική αντίσταση, στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, στο μεταπολιτευτικό κύμα του εργατικού και φοιτητικού ριζοσπαστισμού, στη δημοκρατική έκρηξη του 1981 παρά τις αντιφάσεις της, στο κίνημα ενάντια στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και στις λειτουργίες του Κοινωνικού Φόρουμ.

“Όπως και στους αγώνες που αναλήφθηκαν κατά την περίοδο της χρεοκοπίας και στη συνάντηση με σοσιαλιστικές, οικολογικές και προοδευτικές δυνάμεις που στήριξαν την κυβέρνηση ΣΎΡΙΖΑ στο αγώνα της ενάντια στη λιτότητα και στον αυταρχισμό, συμμετείχαν στους δημοκρατικούς αγώνες κατά της ακροδεξιάς και των νεοναζιστικών μορφωμάτων, αντιτάχθηκαν στη συστηματική συκοφαντία εναντίον του ΣΎΡΙΖΑ και υπεράσπισαν την ανάγκη υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών.”

και παρακάτω:

“Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ επιδιώκει πανευρωπαϊκές συμμαχίες με τις δυνάμεις της Αριστεράς, των Πράσινων, της σοσιαλδημοκρατίας, των εργατικών συνδικάτων, των φεμινιστικών, των οικολογικών και όλων των δημοκρατικών κοινωνικών κινημάτων, αποσκοπώντας στο ευρύτερο δυνατό μέτωπο ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό και την ακροδεξιά”.

Άρα η δαιμονοποίηση των συνεργασιών είναι σε διάσταση από τα βασικά χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Δυστυχώς συχνά η αντίθεση σε αυτή την θέση επενδύεται με ύβρεις.

Και για να κλείσουμε αυτό το κεφάλαιο είναι αναγκαίο να πάρουμε σοβαρές αποστάσεις από δια τυπώσεις όπως “Το ΝΆΤΟ αποτελεί ιερή συμμαχία” διότι όχι μόνο δεν αποτελεί για την χώρα μας υπερασπιστή της ΕΙΡΉΝΗΣ, αλλά είχε εμπλοκή στην εγκαθίδρυση της Δικτατορίας, στο διαμελισμό της Κύπρου, ενώ παίζει το ρόλο του πόντιου Πιλάτου στην συνεχιζόμενη κατοχή από τα Τουρκικά Στρατεύματα στην Κύπρο και στις χρόνιες διαφορές μας με τον αναθεωρητικό γείτονα μας την Τουρκία.

Ο Ρόλος της Επιτροπής Δεοντολογίας

Η λειτουργία και οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Δεοντολογίας ορίζονται αναλυτικά από τον “Κώδικα Δεοντολογίας και τον Κανονισμό Λειτουργίας της Επιτροπής Δεοντολογίας”.

Μέλη και μη μέλη, πολλοί/ες που έχουν δημόσιο λόγο αναλώνονται να ερμηνεύσουν το Καταστατικό, όμως πιθανόν δεν γνωρίζουν ότι η αυθεντική ερμηνεία του καταστατικού υπάρχει στον “Κώδικα Δεοντολογίας και τον Κανονισμό Λειτουργίας της Επιτροπής Δεοντολογίας”. .

Το κείμενο αυτό αποτελεί την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής με βάση την οποία ενεργοποιείται και λειτουργεί το καταστατικό του κόμματος, όσον αφορά στην Επιτροπή Δεοντολογίας. Χωρίς αυτόν δεν θα ήταν δυνατόν να λειτουργήσει η Ε.Δ.

Αποτελείται από δύο μέρη το πρώτο αφορά στον Κώδικα Δεοντολογίας και το Δεύτερο στον Κανονισμό Λειτουργίας της Επιτροπής Δεοντολογίας. (Συνολικά 31 παράγραφοι και δύο παράγραφοι μεταβατικές) η δε ακροτελεύτια παράγραφος αναφέρει:

“Ο παρών Κώδικας Δεοντολογίας και Κανονισμός Λειτουργίας έχει εγκριθεί από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος και μπορεί να τροποποιηθεί μόνο με σχετική απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής”.

Αυτά τα προκαταρκτικά διότι πολλοί/ες απευθύνονται στην Ε.Δ. και ζητούν να επιλύσει και να απαντήσει σε ζητήματα που δεν είναι στην αρμοδιότητα της.

Οι αρμοδιότητες της Ε.Δ. ορίζονται στην παρ.1 του πρώτου μέρους, στο κεφάλαιο Α. Η ΕΠΙΤΡΟΠΉ και αναφέρει επακριβώς:

“1. Συστήνεται Επιτροπή Δεοντολογίας, ως ανεξάρτητο όργανο του Κόμματος, με τις ακόλουθες αρμοδιότητες:

α) Έλεγχος της συμπεριφοράς (πράξεων, παραλείψεων κ.λ.π.) των μελών του Κόμματος, με βάση το καταστατικό και τον παρόντα κώδικα δεοντολογίας.

β) Έκδοση αποφάσεων για τα ελεγχόμενα μέλη του Κόμματος.”.

Είναι σαφές ότι καμιά άλλη αρμοδιότητα δεν έχει η Ε.Δ. παρά μόνο στον έλεγχο των πράξεων και των παραλήψεων των μελών του Κόμματος.

Αυτό σημαίνει ότι δεν έχει αρμοδιότητα να ελέγχει τις αποφάσεις των οργάνων.

Μπορεί η Ε.Δ. να εγκαλέσει ένα μέλος που εκφράζει μια πολιτική άποψη όσο αιρετική και να είναι; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ. Ο Κώδικας Δεοντολογίας και εδώ είναι απολύτως σαφής. Στο κεφάλαιο ΚΥΡΩΣΕΙΣ στη παρ. 1 αναφέρει ανάμεσα στα άλλα “……….Η Επιτροπή Δεοντολογίας οφείλει, κατά τον έλεγχο των υποθέσεων, να αντιδιαστέλλει κάθε φορά τις τυχόν πολιτικές διαφωνίες ή διαφορές, ακόμα και τις έντονες, τις οποίες δεν είναι αρμόδια να ελέγξει, από τις πράξεις ή παραλείψεις που ελέγχονται ως ηθικά απαξιωτικές ή υλικά βλαπτικές για φορείς και πολίτες.”.

Αυτή είναι και η απάντηση σε όσους/ες πιεστικά ζητούσαν της διαγραφή του συν. Σπίρτζη. Στον συν. Σπίρτζη επεβλήθη η επίπληξη όχι για τις απόψεις του, αλλά διότι παράλληλα με τις απόψεις του δεν αναφέρονταν και στις απόψεις του κόμματος. Ανάλογη κύρωση έπρεπε να δεχτεί και ο πρώην Πρόεδρος με βάση την καταγγελία του συν. Μουμουλίδη. Στην περίπτωση αυτή η Ε.Δ. δεν εφάρμοσε την αρχή της αναλογικότητας και επικράτησαν κριτήρια που επιδέχονται την ερμηνεία της μεροληψίας.

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι φαινόμενα και πρακτικές που εμφανίζουν μεροληψία είναι επαναλαμβανόμενα εκ μέρους μελών της Ε.Δ. γεγονός που τραυματίζει την αξιοπιστία της.

Πως να εξηγηθεί για παράδειγμα η εμμονή μελών της Ε.Δ. να ασκηθεί εκ μέρους της Ε.Δ. κριτική στις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής, χωρίς να προβλέπεται αυτή η αρμοδιότητα για την Ε.Δ.. Ίσως δεν γνωρίζουν ότι Ο Κώδικας Δεοντολογίας ορίζει με σαφήνεια στην παρ.3 του κεφ. ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ -ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ ότι “3. Οι αποφάσεις των οργάνων και των οργανώσεων είναι δεσμευτικές για όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, χωρίς να θίγεται το δικαίωμα έκφρασης της διαφορετικής άποψης σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο άρθρο 5 του Καταστατικού.” Ίσως δεν αντιλαμβάνονται ότι για πολιτικές διαφωνίες δεν επιτρέπεται να παρεμβαίνουμε ως Επιτροπή όπως άλλωστε ορίζει το κεφάλαιο ΚΥΡΩΣΕΙΣ στη παρ. 1 .

Ίσως όμως να πρέπει να μελετηθούν με μεγαλύτερη προσοχή η παρ.6 του κεφαλαίου ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ- ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ, όπου αναφέρονται ενδεικτικά, παραπτώματα για τα οποία έχει αρμοδιότητα η Ε.Δ. να παρέμβει.

Ίσως δεν αντιλαμβάνονται ότι η αξιοπιστία και η αμεροληψία της Ε.Δ. κλονίζεται από τις αλλεπάλληλες διαρροές για υποθέσεις όπου οφείλεται να τηρείται η αρχή της εχεμύθειας στην οποία ο κώδικας Δεοντολογίας είναι Ιδιαίτερα σαφής και αυστηρός παρ. 5 Κεφάλαιο Α. ΕΠΙΤΡΟΠΉ “ 5. Εχεμύθεια

Με την κατάθεση και εισαγωγή μιας καταγγελίας/αναφοράς ενώπιον της Επιτροπής, απαγορεύεται η γνωστοποίηση στοιχείων της υπόθεσης σε μέλη του Κόμματος ή δημόσια, έως ότου η Επιτροπή καταλήξει σε πόρισμα. Τυχόν παραβίαση του απορρήτου επισύρει την ποινή της αυτοδίκαιης παύσης του μέλους της Επιτροπής.”

Θα πρέπει ωστόσο να είναι γνωστό προς όλα τα μέλη του κόμματος ότι στα παραπτώματα περιλαμβάνονται και τα παρακάτω: στο κεφ. ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ -ΠΑΡΑΠΤΩΜΑΤΑ : “γ) Η παραβίαση της υποχρέωσης σεβασμού της προσωπικότητας των μελών και της υποχρέωσης συμπεριφοράς με βάση τις αξίες του Κόμματος και το ήθος που αρμόζει στις θεμελιώδεις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.”

και

“γ) Η αδιαφανής και μη συλλογική συμπεριφορά σε σχέση με τα υπόλοιπα μέλη του Κόμματος στο συγκεκριμένο χώρο ευθύνης ή δράσης.”

και ότι:

στην παρ. 4. του κεφ. Α. Η ΕΠΙΤΡΟΠΉ προβλέπεται “……..Τα μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας υπάγονται και τα ίδια στον παρόντα Κώδικα και Κανονισμό.”…..”

και τέλος οφείλουμε να επισημάνουμε κατηγορηματικά ότι: η ΕΔ ως όργανο, δεν δικαιούται να κρίνει αποφάσεις οργάνων , όπως επιχείρησε αριθμός μελών της και μάλιστα χωρίς την απαρτία του οργάνου. Η πράξη αυτή αυθαίρετη όπως διότι υπερβαίνει τις καταστατικές πρόνοιες όπως προκύπτει από το άρθρο 19 του καταστατικού και από τον κώδικα δεοντολογίας της Επιτροπής.

Επίλογος

Το τελευταίο διάστημα έχουν εμφανιστεί μαζικά δημοσιεύματα και αναρτήσεις υβριστικά και προσβλητικά για τα στελέχη του κόμματος και για το κόμμα συνολικά. ( Το πουλί της Χούντας, Κουκουλοφόροι, πραξικοπήματα, Διαπλοκή κλπ.).

Αυτά πρέπει να είναι σαφές δεν μπορεί η Ε.Δ. να τα αντιμετωπίσει για λόγους αντικειμενικούς. Το γεγονός όμως ότι είναι μαζικά φαινόμενα επιβάλλεται να αντιμετωπιστούν με κεντρικές πολιτικές πρωτοβουλίες της Πολιτικής Γραμματείας και της Κ.Ε. του Κόμματος.

Η συλλογική μας ιστορία δεν επιτρέπεται να γίνεται παιχνίδι στα χέρια των επικίνδυνα ανόητων ή και των συνειδητών συκοφαντών.

Τα μέλη της Επιτροπής Δεοντολογίας

Ζήση Έφη

Καλογήρου Θεόδωρος

Μπουραντά Μαργαρίτα

Παππάς Στέλιος

Σακισλή Ελένη

Εν κατακλείδι, επ´ ουδενί η ΕΔ ως όργανο δεν δικαιούται να κρίνει αποφάσεις οργάνων , όπως επιχειρείσε αριθμούς μελών . Το δε παραπάνω είναι αντικαταστατικό όπως προκύπτει από το άρθρο 19 του καταστατικού καθώς και από τον κώδικα δεοντολογίας της επιτροπής