Όλγα Κεφαλογιάννη: Η απόφαση του πρωθυπουργού για διαγραφή Σαμαρά ήταν δύσκολη αλλά επιβεβλημένη

«Όταν ένα κορυφαίο στέλεχος εκφράζει απόψεις που διαταράσσουν τη συνοχή της κυβέρνησης και τη στρατηγική του κόμματος, η διαγραφή γίνεται μονόδρομος», ανέφερε χαρακτηριστικά η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη

Για τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία μίλησε, μεταξύ άλλων, στην Απογευματινή η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη.

Όπως μάλιστα ανέφερε χαρακτηριστικά η κυρία Κεφαλογιάννη, ήταν μία δύσκολη αλλά αναγκαία απόφαση η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά, καθώς ο πρωθυπουργός δεν είχε περιθώριο να παρακολουθεί μια συνεχή και ανοιχτή αμφισβήτηση των κεντρικών πολιτικών επιλογών της κυβέρνησης και της παράταξης.

«Όταν ένα κορυφαίο στέλεχος εκφράζει απόψεις που διαταράσσουν τη συνοχή της κυβέρνησης και τη στρατηγική του κόμματος, η διαγραφή γίνεται μονόδρομος για τη διαφύλαξη της ενότητας και της αξιοπιστίας της παράταξης», ανέφερε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Απογευματινή η Όλγα Κεφαλογιάννη.

«Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε τη μακρά συνεισφορά του Αντώνη Σαμαρά στη ΝΔ και τη χώρα. Ως πρώην πρωθυπουργός, στην κυβέρνηση του οποίου συμμετείχα µε μεγάλη τιμή, έχει αφήσει το στίγμα του σε κρίσιμες στιγμές, όπως η έξοδος της χώρας από την κρίση. Παρ’ όλα αυτά, οι διαφωνίες του δεν απορούν να δικαιολογήσουν τη διαρκή απόκλιση από τις συλλογικές αποφάσεις. Η πολιτική χρειάζεται καθαρές γραφές, και σε αυτό το πλαίσιο η απόφαση του πρωθυπουργού ήταν δύσκολη, ορθή και επιβεβλημένη».

Στην ερώτηση αν πιστεύει πως ο πρώην πρωθυπουργός είχε αποφασίσει εδώ και καιρό το οριστικό του διαζύγιο από τη Ν∆ η κυρία Κεφαλογιάννη ανέφερε πως ο κ. Σαµαράς είχε πράγµατι εκφράσει εδώ και αρκετούς µήνες σαφείς διαφωνίες σε ορισµένες κρίσιµες πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης και της παράταξης. Αυτές οι διαφωνίες, σε συνδυασµό µε τη δηµόσια ρητορική του, έδωσαν την αίσθηση της αποστασιοποίησης. Παρ’ όλα αυτά, η οριστική ρήξη δεν ήταν προδιαγεγραμμένη. Πιστεύω ότι η Νέα Δημοκρατία πάντοτε λειτουργούσε ως χώρος συνεννόησης και σύνθεσης απόψεων. Ωστόσο, όταν η διαφωνία περνά σε επίπεδο που θέτει σε κίνδυνο τη συνοχή, την ενότητα της παράταξης, αλλά και την ευρύτερη σταθερότητα της χώρας, το ζήτημα λαμβάνει άλλες διαστάσεις. Εκτιμώ ότι η διαγραφή ήταν μια εξέλιξη που ήρθε ως απόρροια αυτών των συνθηκών και όχι κατ’ ανάγκη ως προειλημμένη απόφαση από την πλευρά του κ. Σαμαρά.