Στο «ρελαντί» τα κόμματα για τις γιορτές - Έρχεται... προεδρικός «πυρετός» μετά την πρωτοχρονιά

Κατεβάζουν ρυθμούς τα κόμματα ενόψει Χριστουγέννων, όμως ταυτόχρονα λαμβάνουν θέσεις εκκίνησης καθώς μετά την πρωτοχρονιά αναμένονται σημαντικά πολιτικά ορόσημα που ενδέχεται να δημιουργήσουν και τα δικά τους τετελεσμένα με κορυφαίο αυτό της εκλογής νέου ΠτΔ.

Οι πολιτικοί αρχηγοί θα κάνουν τις καθιερωμένες επισκέψεις τις επόμενες ημέρες σε μια προσπάθεια να δείξουν το πιο ανθρώπινο πρόσωπο της πολιτικής, το βλέμμα όμως θα είναι σίγουρα στραμμένο στις επόμενες προκλήσεις.

ΠτΔ: Ονόματα και... «καψίματα»

Ιδιαίτερα για τα κόμματα της κεντροαριστεράς, το ζήτημα της εκλογής ΠτΔ εξελίσσεται από ευκαιρία για σύμπλευση ή ακόμη και για εγκλωβισμό της κυβέρνησης σε... εφιάλτη. Άλλωστε ο Χρήστος Ράμμος ήταν μια λύση που τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο και η Νέα Αριστερά γνώριζαν ότι θα μπορούσε να παράξει πολιτικά γεγονότα. Μια κοινή στήριξη ενδεχομένως να έβρισκε σύμφωνο ακόμη και το ΠΑΣΟΚ πιο μακροπρόθεσμα. Όμως, η απόσυρση της υποψηφιότητάς Ράμμου, αφήνει πλέον «ξεκρέμαστα» τα κόμματα της κεντροαριστεράς, ευάλωτα στο «παιχνίδι» που μπορεί να παίξει πλέον πιο ελεύθερα ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τα ονόματα που έχουν ακουστεί, προσώπων που προέρχονται ιστορικά από το ΠΑΣΟΚ, αλλά πλέον είναι ταυτισμένα με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, όπως η Λίνα Μενδώνη και ο Γιάννης Στουρνάρας, θα μπορούσαν να εγκλωβίσουν το ΠΑΣΟΚ και να το «υποχρεώσουν» να τους στηρίξει.

Από την άλλη, το ενδεχόμενο ο Μητσοτάκης να προτείνει τελικά για μια δεύτερη θητεία την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, θα προκαλέσει μεν εσωκομματικές γκρίνιες (τις οποίες θεωρεί το Μαξίμου ότι είναι ικανό να ελέγξει), όμως ταυτόχρονα θα θέσει προ εκπλήξεως τα βασικά κόμματα της κεντροαριστεράς, τα οποία πλέον θα πρέπει να επιχειρηματολογήσουν για το «γιατί» θεωρούν τη Σακελλαροπούλου ανεπαρκή για μια δεύτερη θητεία. Η αλήθεια είναι ότι κάτι τέτοιο δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται.

Ταυτόχρονα, παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν έχει εκφραστεί καθόλου η Ζωή Κωνσταντοπούλου για το ζήτημα, όπως επίσης και για το αν θα ήταν διατεθειμένη να συνυπογράψει μια «εναλλακτική» υποψηφιότητα μαζί με τους πρώην συντρόφους της από τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά. Άλλωστε το όποιο «χαλαρό» φλερτ είχε η Πλεύση Ελευθερίας με τον ΣΥΡΙΖΑ πριν λίγους μήνες έληξε απότομα με τη φυγή του, εξ Αμερικής ορμώμενου, Στ. Κασσελάκη. Άλλωστε, μεταξύ πολλών άλλων έχει ακουστεί και το όνομα του πρώην ΥΠΕΞ επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Κοτζιά.

Η συζήτηση για τον επόμενο ΠτΔ πάντως, όπως σε κάθε εκλογή, θυμίζει ρώσικη ρουλέτα. Όποιο όνομα πέφτει στη δημόσια συζήτηση πρόωρα μοιάζει τελικά να «καίγεται» από τις εξελίξεις. Οι πολιτικοί «παίκτες» γνωρίζουν καλά αυτόν τον άγραφο «κανόνα», και σε κάποιες περιπτώσεις τον χρησιμοποιούν, ρίχνοντας στο τραπέζι ονόματα ώστε να συζητηθούν έντονα και τελικά να μην μπορούν να προταθούν από τους αντιπάλους τους όταν πράγματι έρθει η στιγμή της εκλογής.

Αγώνας δρόμου για τρεις

Πάντως, μετά την πρωτοχρονιά, εκτός από το θέμα της εκλογής ΠτΔ αναμένεται και μπαράζ νομοθετικών πρωτοβουλιών από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και την ίδια την κυβέρνηση.

Οι τρεις πλευρές έχουν πλέον επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου παραγωγής πολιτικών αποφάσεων για διαφορετικούς λόγους η καθεμιά.

Το ΠΑΣΟΚ, επιχειρεί να θέσει την ατζέντα της συζήτησης σε πολλά επιμέρους θέματα ώστε να επιβεβαιώνει το αφήγημα ότι η κυβέρνηση σέρνεται πίσω από τις εξελίξεις που το ίδιο δημιουργεί. Η περίπτωση των τραπεζικών χρεώσεων είναι άλλωστε μια χαρακτηριστική τέτοια περίπτωση που έχει γίνει «σημαία» για το ΠΑΣΟΚ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, δε θέλει επουδενί να επιτρέψει στο ΠΑΣΟΚ να εγκαθιδρυθεί στη συνείδηση των πολιτών ως η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας και άρα η εναλλακτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Χρειάζεται επίσης απεγνωσμένα να παράξει βαριά πολιτική ώστε να «ξεπλύνει» από πάνω του τους 15 μήνες παραπολιτικής και τοξικής εσωστρέφειας που βίωσε υπό την προεδρία Κασσελάκη.

Τέλος η ΝΔ, πιεσμένη από τις προτάσεις της αντιπολίτευσης, αλλά ακόμη περισσότερο από τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν όλο και χαμηλότερα ποιοτικά και ποσοτικά ευρήματα, καλείται πλέον να αρχίσει «δίνει». Αν δεν το κάνει, οι πιέσεις απλά θα αυξάνονται.

Άλλωστε, όλοι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή, για παράδειγμα την ερχόμενη Άνοιξη, να προκηρύξει εκλογές ώστε να αιφνιδιάσει την αντιπολίτευση σε μια φάση ανασυγκρότησης. Το σενάριο των εκλογών δεν είναι ιδιαίτερα πιθανό με τα μέχρι τώρα δεδομένα, ωστόσο είναι βέβαιο ότι έχει συζητηθεί στα κυβερνητικά επιτελεία.