Οι δύσκολες σχέσεις Βενιζέλου-Στουρνάρα

Η πρώτη μίνι-κρίση της τρικομματικής κυβερνητικής συνεργασίας, εκτονώθηκε προσωρινά μετά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών.

Στην πραγματικότητα η δυσφορία του κ.Βενιζέλου, για τους χειρισμούς του κ.Στουρνάρα στο Eurogroup, που εκδηλώθηκε δημόσια, επιβεβαιώνει αυτούς που μιλούν για δύσκολη χημεία ανάμεσα στον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και τον Υπουργό Οικονομικών.

Ο κ.Βενιζέλος, παρά το γεγονός ότι ο κ. Στουρνάρας ανήκει πολιτικά στο χώρο της Κεντροαριστεράς, δεν δείχνει να τρέφει τα καλύτερα αισθήματα για αυτόν. Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για το σχηματισμό της κυβέρνησης συνεργασίας, ο κ. Β.Ράπανος είχε ζητήσει την τοποθέτηση του κ.Στουρνάρα στο Υπουργείο Ανάπτυξης, θέλοντας να έχει στο οικονομικό επιτελείο πρόσωπα με τα οποία θα μπορούσε να συνεργαστεί.

Το ενδεχόμενο αυτό συνάντησε την αντίδραση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, κάτι που προκάλεσε μεγάλη έκπληξη στους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς που δεν ανέμεναν τέτοια αντίδραση. Μάλιστα ο κ.Φώτης Κουβέλης το συζήτησε με στενούς του συνεργάτες στη ΔΗΜΑΡ, προσπαθώντας να εξηγήσει τα βαθύτερα αίτια.

Οι εξελίξεις που ακολούθησαν με την παραίτηση του κ.Ράπανου, δημιούργησαν έκτακτες και πιεστικές συνθήκες. Ο κ.Βενιζέλος άφησε την ευθύνη της πρότασης και της επιλογής στα χέρια του κ.Σαμαρά και αναγκάστηκε να δεχθεί την τοποθέτηση του κ.Στουρνάρα.

Είναι φανερό όμως ότι κάτι υπάρχει στις μεταξύ τους σχέσεις.

Η στενή φιλική και προσωπική σχέση του κ.Στουρνάρα με τον κ.Σημίτη δεν είναι τωρινή ούτε ένα νέο στοιχείο. Ο κ.Βενιζέλος,έχει ουσιαστικά ανύπαρκτες σχέσεις με τον κ.Σημίτη εδώ και αρκετό καιρό. Είναι όμως αυτός ένας επαρκής λόγος για να ερμηνεύσει κανείς τη στάση του απέναντι στον Υπουργό Οικονομικών?

Και βέβαια όχι.

Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι ο κ.Βενιζέλος είχε ενοχληθεί από την κριτική που ασκούσε ένας κύκλος ανθρώπων προσκείμενων στον πρώην Πρωθυπουργό. Η κριτική αυτή αφορούσε την πολιτική και τους χειρισμούς του κ.Βενιζέλου, την περίοδο που ήταν Υπουργός Οικονομικών, τόσο στην κυβέρνηση Παπανδρέου όσο και στη συνέχεια με την κυβέρνηση Παπαδήμου.

Στον κύκλο αυτών των ανθρώπων ήταν ο κ.Φλωρίδης, ο κ.Γιαννίτσης,ο κ.Στουρνάρας αλλά και ο κ.Χριστοδουλάκης.

Το γεγονός ότι ο κ.Στουρνάρας συνομιλούσε και με την κ.Διαμαντοπούλου επιβάρυνε την ατμόσφαιρα. Κάποιοι, κατά καιρούς, είχαν συμπεριλάβει και το όνομα του κ. Στουρνάρα μεταξύ των προσώπων του Σημιτικού μπλοκ που κινούνταν για τη δημιουργία νέου κόμματος με επικεφαλής τον Λουκά Παπαδήμο.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ.Βενιζέλος,ως Υπουργός, δεν συνάντησε ούτε μία φορά τον κ.Στουρνάρα που ήταν Πρόεδρος του ΙΟΒΕ και με τον οποίο,θεσμικά,επιβαλλόταν να υπάρχει συνεργασία.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με τη δήλωση έμμεσης αποδοκιμασίας του κ.Στουρνάρα που έκανε η κ.Γεννηματά με δική του εντολή, έστειλε ένα πρώτο μήνυμα στον Υπουργό Οικονομικών. Θέλησε να τον “στραπατσάρει” πολιτικά αλλά καιν να του δείξει ότι είναι ισχυρότερος από αυτόν σε ότι αφορά την λήψη των αποφάσεων.

Ταυτόχρονα εμφανίστηκε ως ο θεματοφύλακας της επαναδιαπραγμάτευσης,ταυτίζοντας τον Υπουργό Οικονομικών με τις μνημονιακές πολιτικές και τις απαιτήσεις των δανειστών. Μέχρι σήμερα, στα μάτια της κοινής γνώμης, σε αυτό το ρόλο είχε εγκλωβιστεί ο κ.Βενιζέλος λόγω και της κυβερνητικής του θητείας, πληρώνοντας τεράστιο κόστος. Με αυτό τον τρόπο πιστεύει ότι διώχνει από τα χέρια του το “Μουτζούρη”.

Αρκετοί πάντως είναι αυτοί που εκτιμούν ότι οι διαφοροποιήσεις και οι διαφωνίες του κ.Βενιζέλου με τον Υπουργό Οικονομικών θα έχουν και συνέχεια...