Α. Διαμαντοπούλου: Η κυβέρνηση συμβιβάζεται με τις συντεχνίες

Σε δήλωσή της, η πρώην υπουργός Παιδείας υποστηρίζει ότι οι προτάσεις της κυβέρνησης «αποτελούν συμβιβασμό με τις συντεχνίες και παρωχημένες (δήθεν προοδευτικές) κομματικές δυνάμεις που διαχρονικά ευθύνονται για παθογένειες των ΑΕΙ».

«Με το πρώτο σχέδιο Νόμου που ετοιμάζεται για τη νέα Βουλή, αντί νέων μεταρρυθμίσεων αρχίζει το ξήλωμα μιας από τις ελάχιστες μεταρρυθμίσεις που δεν επιβλήθηκε από το μνημόνιο ούτε από την τρόικα» τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου, προσθέτοντας ότι «η προβαλλόμενη ως συμφωνία των τριών αρχηγών στην αλλαγή ενός νόμου, επειδή αρνούνται να τον εφαρμόσουν βίαιες μειοψηφίες και δημόσιοι λειτουργοί που υπηρετούν δικές τους σκοπιμότητες, είναι ύβρις για τη Δημοκρατία».

Αναλυτικά, η κ. Διαμαντοπούλου δήλωσε:

«Την ώρα που οι πολίτες έχουν περιέλθει σε απόγνωση για το παρόν και το μέλλον τους και η Χώρα δίνει ξανά μια μάχη επιβίωσης μετά την εξάμηνη προεκλογική αδράνεια, η Κυβέρνηση φέρεται να προωθεί κατά προτεραιότητα και χωρίς συζήτηση, αλλαγές στην μεταρρύθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης. Τα όσα διακινούνται με μορφή τροπολογιών και δεν διαψεύδονται για το νόμο 4009/2011 προκαλούν ανησυχία που επιτείνεται από την επιλογή του αιφνιδιασμού με την «κατεπείγουσα» διαδικασία των δύο ημερών.

Οι κυβερνητικές προτάσεις αποτελούν συμβιβασμό με τις συντεχνίες και παρωχημένες (δήθεν προοδευτικές) κομματικές δυνάμεις που διαχρονικά ευθύνονται για παθογένειες των ΑΕΙ. Η κοινή λογική, που επιτάσσει ένας νόμος πρώτα να εφαρμόζεται και στη συνέχεια, αν και όπου χρειάζεται, να βελτιώνεται, έχει απλά τεθεί στο περιθώριο.

Με το πρώτο σχέδιο Νόμου που ετοιμάζεται για τη νέα Βουλή, αντί νέων μεταρρυθμίσεων αρχίζει το ξήλωμα μιας από τις ελάχιστες μεταρρυθμίσεις που δεν επιβλήθηκε από το μνημόνιο ούτε από την τρόικα.

Μιας μεταρρύθμισης που αποτύπωσε, με εντυπωσιακή πλειοψηφία στη Βουλή, τη θέληση του ελληνικού λαού για δημόσια Πανεπιστήμια και ΤΕΙ με αξιοκρατία, εξωστρέφεια, σύνδεση με την παραγωγή, διεθνή αναγνώριση και ουσιαστική προσφορά στην ελληνική νεολαία, θέτοντας στο περιθώριο κατεστημένες καταστάσεις.

Η προβαλλόμενη ως συμφωνία των τριών αρχηγών στην αλλαγή ενός νόμου, επειδή αρνούνται να τον εφαρμόσουν βίαιες μειοψηφίες και δημόσιοι λειτουργοί που υπηρετούν δικές τους σκοπιμότητες, είναι ύβρις για τη Δημοκρατία.

Πως μπορεί να ανακτηθεί αξιοπιστία της χώρας και του πολιτικού μας συστήματος, πως θα προωθηθούν άλλες δύσκολες μεταρρυθμίσεις, ξεχνώντας μια πλειοψηφία των 4/5 της Βουλής, δημιουργώντας συνειδησιακό πρόβλημα στους βουλευτές, απαξιώνοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία; Πρόκειται για επιβεβαίωση καταδικασμένων λογικών και πρακτικών συνολικά του πολιτικού συστήματος που οδήγησε τη Χώρα μας στο σημερινό αδιέξοδο.

Η επιτυχία μιας ευρύτατης συναίνεσης για την Παιδεία στη Βουλή, δημιούργησε αίσθημα αισιοδοξίας και ανάτασης. Η τύχη αυτής της μεταρρύθμισης θεωρώ ότι θα λειτουργήσει ως βαρόμετρο όχι μόνο για το μέλλον της Κυβέρνησης αλλά και της Χώρας.

Σε κάθε περίπτωση όμως υπάρχουν υγιείς δυνάμεις, σε όλους τους τομείς της κοινωνίας μας , αυτή τη κρίσιμη ιστορικά στιγμή που θα ανοίξουν τους δρόμους που χρειάζεται η χώρα».