F.T: Δοκιμασία πυρός...στην Ευρωζώνη

Συγκεκριμένα, γράφει ότι :

" Ήδη από τον Ιούνιο η Ελλάδα αναμένει φρέσκο χρήμα από το μηχανισμό διάσωσης EFSF. Το αν όμως ο EFSF θα εκταμιεύσει για άλλη μια φορά χρήματα προς την Ελλάδα παραμένει ανοιχτό. Η τρόικα αυτή τη στιγμή εξετάζει τις μεταρρυθμιστικές προόδους, οι οποίες όμως αν αναμφισβήτητα έχουν μείνει κατά πολύ πίσω από τις δεσμεύσεις.

Αποτελεί το πλέον επείγον πρόβλημα του Σαμαρά, επειδή το Βερολίνο συνδέει κάθε περαιτέρω υποστήριξη με μια θετική ψήφο από την τρόικα. Επιπλέον, η Μέρκελ απορρίπτει μια αισθητή χαλάρωση των όρων λιτότητας ή νέα δανειακή βοήθεια – τον πραγματικό λόγο της επίσκεψης του Έλληνα. Μια τέτοια παραχώρηση θα οδηγούσε αμέσως σε ένα τρίτο πακέτο βοήθειας και η Μέρκελ, σύμφωνα με στοιχεία της Καγκελαρίας, δεν θα συνέπραττε σε κάτι τέτοιο.

Πίσω από αυτό δεν βρίσκεται μόνο η πεποίθηση της καγκελαρίου για λιτότητα και μεταρρυθμίσεις. Στο μεταξύ, στην περίπτωση της Ελλάδας, πρόκειται και για τη δική της διατήρηση της εξουσίας. Η καγκελάριος γνωρίζει ότι δεν θα λάβει πλέον στο γερμανικό κοινοβούλιο μια μαυροκίτρινη πλειοψηφία για μια ελαστικοποίηση του προγράμματος της για την Ελλάδα. Για τον λόγο αυτό δεν θέλει καθόλου να αναλάβει ένα τέτοιο εγχείρημα. Επειδή μια ήττα στην ψηφοφορία θα αποτελούσε την έξοδο για τον ούτως ή άλλως εξαντλημένο κυβερνητικό της συνασπισμό. Μάλιστα η Μέρκελ αναγνωρίζει τις προσπάθειες για λιτότητα στην Ελλάδα, αλλά βέβαια βλέπει ακόμα περιθώριο για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις, όπως αναφέρεται από συμβούλους της.

Δεν αποκλείεται ακόμα από την καγκελαρία ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να λάβει το Σεπτέμβριο μια ακόμα δανειακή δόση από το δεύτερο πακέτο βοήθειας. Αποφασιστικής σημασίας για την καγκελάριο αποτελεί η ψήφος του ΔΝΤ. Όπως αναφέρεται, σε περίπτωση που οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ από κοινού με τους ομολόγους τους από την ΕΕ και την ΕΚΤ καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα όντως αξίζει την επόμενη δόση, η Μέρκελ πιθανόν δεν θα αρνηθεί. Το ΔΝΤ με τους εμπειρογνώμονές του θεωρείται επίσης μεταξύ των περισσοτέρων βουλευτών του κυβερνητικού συνασπισμού ως σχετικά αντικειμενική αρχή, την οποία ο μαυροκίτρινος συνασπισμός θα μπορούσε να ακολουθήσει θέλοντας και μη.

Οι γνώμες των σημαντικότερων πολιτικών του κυβερνητικού συνασπισμού διαφέρουν στο αν τα πράγματα θα φτάσουν τόσο μακριά. Ο αντικαγκελάριος της Μέρκελ και υπουργός οικονομίας Φίλιπ Ρέσλερ τονίζει συνεχώς πόσο συχνά η ελληνική κυβέρνηση αθέτησε τις μεταρρυθμιστικές της δεσμεύσεις. ''Οι εμπειρίες μας είναι απογοητευτικές'' δηλώνει συνεχώς. Στο περιβάλλον του ακούγεται ότι δεν θα πρέπει πλέον να αναμένεται μια θετική ψήφος της τρόικας.

Στο στρατόπεδο του επικεφαλής του FDP γίνονται και ένας άλλος υπολογισμός: Σε περίπτωση που άλλες σημαντικότερες χώρες της ευρωζώνης όπως η Ισπανία χρειάζονταν περαιτέρω δανειακές βοήθειες, θα λάμβανε κανείς γι’ αυτό μόνο την πλειοψηφία του κυβερνητικού συνασπισμού στο γερμανικό κοινοβούλιο, αν η κυβέρνηση προηγουμένως παρουσιαστεί ιδιαίτερα σκληρή όσον αφορά την Ελλάδα. Ως εκ τούτου θα πρέπει τώρα να επιβάλει κανείς με αυστηρότητα τους συμφωνηθέντες κανόνες και προϋποθέσεις. Σε αντάλλαγμα οι άλλες χώρες που βρίσκονται σε κρίση θα μπορούσαν να υποστηριχθούν ακόμη πιο μαζικά απ’ ό,τι μέχρι τώρα. Θα πρέπει να γίνει σαφής η διαφορά μεταξύ της Ελλάδας και του υπολοίπου της Ευρωζώνης, όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά σύμβουλοι του Ρέσλερ. Ακόμα και συγκριτικά με την Ισπανία και την Πορτογαλία, η Ελλάδα αποτελεί ''μια ειδική περίπτωση, η οποία θα έπρεπε να χρήζει μεμονωμένης παρατήρησης'' - επομένως, καμία καλή προϋπόθεση γα την αποστολή του Σαμαρά».