Γιαννάκου:«Να προχωρήσει άμεσα η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας στην Ε.Ε»
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι υποχρεώσεις που πηγάζουν κυρίως από τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας έχει ιδιαίτερο εθνικό ενδιαφέρον τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την Κύπρο, η οποία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, προσφέροντας ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο ασφάλειας σε περίπτωση που δεχθεί επίθεση από άλλο κράτος. Συγκεκριμένα, η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας (άρθρο 42 παράγραφος 7 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ)) προβλέπει ότι, σε περίπτωση κατά την οποία ένα από τα κράτη μέλη δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους. Αυτή η υποχρέωση αμοιβαίας άμυνας δεσμεύει όλα τα κράτη μέλη, χωρίς ωστόσο, να επηρεάζεται η ουδετερότητα ορισμένων κρατών μελών, ούτε η συμμετοχή των κρατών μελών στο ΝΑΤΟ.
Η διάταξη αυτή συμπληρώνεται με τη ρήτρα αλληλεγγύης (άρθρο 222 της συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ (ΣΛΕΕ)) που προβλέπει την υποχρέωση των κρατών μελών να ενεργούν από κοινού εάν ένα κράτος μέλος δεχθεί τρομοκρατική επίθεση ή πληγεί από φυσική ή ανθρωπογενή καταστροφή. Στην παρέμβασή της η κα. Μαριέττα Γιαννάκου, σημείωσε ότι η εισαγωγή στην Συνθήκη της Λισσαβόνας των δύο καινοτόμων ρητρών αποτελεί αποτέλεσμα μακροχρόνιων προσπαθειών στον τομέα της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας, προτάθηκε από την Ευρωπαϊκή Συνέλευση για το μέλλον της Ευρώπης και συνάδει απόλυτα με την ενιαία νομική προσωπικότητα της Ένωσης. Η Επικεφαλής της Ομάδας των Ευρωβουλευτών της ΝΔ απέρριψε τις αιτιάσεις Βρετανών κυρίως Ευρωβουλευτών σχετικά με το αυξημένο κόστος του όλου εγχειρήματος αλλά και τα πιθανά προβλήματα στις αρμοδιότητες και δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ, υπενθυμίζοντας ότι η Ευρώπη συνεχίζει να δαπανά ιδιαίτερα μεγάλα ποσά χωρίς όμως να έχει τα ανάλογα αποτελέσματα στον τομέα της άμυνας.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, «στις Ηνωμένες Πολιτείες τα άρματα μάχης παράγονται από μία και μόνο γραμμή, ενώ στην Ευρώπη από δεκαέξι διαφορετικές γραμμές παραγωγής». Η σταδιακή συγκρότηση μιας πραγματικά κοινής αμυντικής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας θα μπορούσε να μειώσει δραστικά το δυσβάστακτο κόστος των ευρωπαϊκών αμυντικών δαπανών, χωρίς να επηρεάζει στο ελάχιστο τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Συμπράξεις ή ακόμα και τυχόν αλληλεπικαλύψεις που μπορεί να δημιουργηθούν θα έχουν μόνο οφέλη τόσο για την ΕΕ, όσο και για το ΝΑΤΟ. Ενδεικτικό της αντιπαράθεσης που υπήρξε κατά τη διάρκεια της συζήτησης αποτελεί η τουλάχιστον άστοχη παρέμβαση του Βρετανού Ευρωβουλευτή, Geoffrey Van Orden, της ομάδας των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών, ο οποίος στην προσπάθεια του να επιχειρηματολογήσει κατά της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας υποστήριξε ότι η συγκεκριμένη διάταξη έχει νόημα μόνο στην περίπτωση σύγκρουσης Τουρκίας-Κύπρου. Κατά τη γνώμη του Βρετανού Ευρωβουλευτή, η Κύπρος έχει ευθύνη για την κατάσταση με την Τουρκία, διότι δήθεν υπονόμευσε τη λύση του Κυπριακού και ευθύνεται για τη κατάσταση των Τουρκοκυπρίων. Ανταπαντώντας άμεσα η επικεφαλής των Ευρωβουλευτών της ΝΔ σημείωσε ότι, η ρήτρα αμοιβαίας άμυνας κατοχυρώνεται από τη Συνθήκη της Λισσαβόνας και δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ότι πρόκειται για υπόθεση που εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα ορισμένων.
Αντιθέτως, η κα. Γιαννάκου τόνισε ότι η θέση του Βρετανού Ευρωβουλευτή εκφράζει τα στενά συμφέροντα μιας χώρας, η οποία διαθέτει μάλιστα μια τεράστια στρατιωτική βάση στη Κύπρο... Όσον αφορά στην προσπάθεια εξίσωσης θύτη-θύματος, που επιχειρήθηκε από τον Βρετανό Ευρωβουλευτή, η κα. Γιαννάκου δήλωσε δηκτικά: «Ακολουθώντας τη λογική του κ. συναδέλφου, να υποθέσουμε ότι εάν ποτέ υπάρξει τρομοκρατικό χτύπημα της al-Qaeda σε κράτος μέλος της Ένωσης π.χ. στη Βρετανία, η Ε.Ε θα πρέπει να καλέσει τα δύο μέρη να συνεννοηθούν, επιμερίζοντας εξίσου τις ευθύνες, καθώς σε μια σύγκρουση υπάρχουν πάντα δύο υπεύθυνοι.... ».