Αλαβάνος: Κατεπειγόντως «σχέδιο Β» για έξοδο από το ευρώ

Ο κ. Αλαβάνος, μιλώντας σήμερα σε εκδήλωση με θέμα το «Σχέδιο Β», σχετικά με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, υποστήριξε ότι η πολιτική ζωή της χώρας χαρακτηρίζεται από την πιο ακραία κατάλυση της δημοκρατίας και πως αντί για τον λαό και το κοινοβούλιο αποφασίζουν το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες και το Παρίσι.

Τόνισε επίσης ότι υπάρχει πρόβλημα χρόνου σε σχέση με τις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν στην Ελλάδα, εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία του για το ενδεχόμενο να εκδηλωθεί έκρηξη οργής από τον ελληνικό λαό που θα είναι «τυφλή», αν δεν υπάρξει άμεση και πειστική διέξοδος από την κρίση.

«Υπάρχει το θέμα του χρόνου. Η παύση πληρωμών για το δημόσιο χρέος και η αποχώρηση από το ευρώ, το "Σχέδιο Β" είναι κατεπείγοντα. Και είναι ένα δυσεπίλυτο αίνιγμα πώς και θα γίνει ταχύτατα και θα είμαστε στοιχειωδώς έτοιμοι γι αυτό. Με πάνω από το 25% επίσημη ανεργία, με πάνω από το 50% ανεργία στο άνθος του τόπου, τη νεολαία, με τη μισή Ελλάδα στη φτώχεια, με τα μισά μαγαζιά και επιχειρήσεις κλειστά, σε σχέση με πριν τρία χρόνια δεν μπορούμε να τους λέμε: "Περιμένετε θα αποφασισθούν τα ευρωομόλογα", "Περιμένετε θα έρθει ο Ολάντ", "Περιμένετε θα διαπραγματευθούμε καλύτερα", "Περιμένετε θα ζητήσουμε να εφαρμοσθούν τα μέτρα για τις τράπεζες της Ισπανίας και στις δικές μας". Ο λαός έχει απόλυτο δικαίωμα να μη περιμένει καθόλου, ούτε στιγμή και ας συνειδητοποιήσουμε ότι η έκρηξη της οργής του θα είναι "τυφλή" αν δεν υπάρξει άμεση και πειστική διέξοδος», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος.

Σχετικά με τη στάση της Αριστεράς στο θέμα της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, ο κ. Αλαβάνος είπε ότι «όσοι στην Αριστερά έχουμε την άποψη για την αποχώρηση από την Ευρωζώνη, έπρεπε να είχαμε δουλέψει περισσότερο σε αυτή την κατεύθυνση. Κι όχι μόνον ιδεολογικά ή σε μια γενική προσέγγιση».

Το «Σχέδιο Β», εξήγησε ο κ. Αλαβάνος, «δεν είναι επιστροφή στο παρελθόν, κλείσιμο στον εαυτό μας, εσωστρέφεια, αυτάρκεια, βαλκανικός επαρχιωτισμός».

«Είναι μια τολμηρή κίνηση θετικού μετασχηματισμού της συμμετοχής μας στον παγκόσμιο καταμερισμό της εργασίας. Αυτή την έχουν στρεβλώσει πλήρως οι Βρυξέλλες καταδικάζοντάς μας στη μόνιμη θέση του φτωχού, του οφειλέτη, του επαίτη και μας παρουσιάζουν κι από πάνω σαν ρεμάλια. Ανάμεσα στις ίδιες τις ευρωπαϊκές καπιταλιστικές χώρες βλέπουμε να έχουν προφυλαχθεί καλύτερα από τη διεθνή κρίση αυτές που έχουν εθνικό νόμισμα, η Σουηδία από την Ισπανία, η Δανία από την Πορτογαλία, η Πολωνία από τη Σλοβακία. Γι αυτό και η τομή που υποστηρίζει το "Σχέδιο Β" δεν είναι νοσταλγία για τη δραχμή της ΕΡΕ και της Ένωσης Κέντρου, αλλά ανοικτή πρόταση για μια νέα ισότιμη ευρωπαϊκή οικονομική -και νομισματική- συνεργασία», κατέληξε.