Μυστικά, η κυβέρνηση χαρίζει φόρους στους καναλάρχες
Φόρους εκατομμυρίων ευρώ που δεν εισέπραξαν οι κυβερνήσεις των κ.κ. Γιώργου Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου φαίνεται πως βάζει στις καλένδες η κυβέρνηση. Κι αν οι φόροι αυτοί θα απάλλασσαν το λαό από βάρη θα υπήρχε δικαιολογία, όμως, η εξυπηρέτηση γίνεται για τους καναλάρχες!
Η υπόθεση με το ομολογιακό δάνειο για το “Mega Channel” που χορηγήθηκε λίγες ημέρες πριν αρχίσει ο αυστηρός έλεγχος των τραπεζών από την τρόικα και κλείσουν οι κάνουλες της ευνοϊκής δανειοδότησης ωχριά μπροστά σε αυτήν την ιστορία. Η τρικομματική κυβέρνηση, καθώς και συγκεκριμένοι υπηρεσιακοί παράγοντες, προχώρησαν στα κρυφά σε μια ακόμα χαριστική πράξη υπέρ των καναλαρχών.
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς (ημέρα Δευτέρα) πέρασε Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία αναβάλλεται για τρίτο έτος ο νομοθετημένος ειδικός φόρος τηλεόρασης. Αυτή η σκανδαλώδης ενέργεια δημοσιεύθηκε μάλιστα στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, ΦΕΚ 256Α', μαζί με άλλες «ρυθμίσεις κατεπειγόντων θεμάτων» και υπογράφεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια.
Επισυνάπτεται όλο το ΦΕΚ σε αρχείο pdf παρακάτω.
Στο Κεφάλαιο Ε’ θίγονται ζητήματα του υπουργείου Επικρατείας και στο άρθρο 22 γίνεται λόγος περί «μετάθεσης έναρξης ισχύος της διάταξης» Α’65 του νόμου 3845/2010 σχετικώς με τον ειδικό φόρο τηλεόρασης.
Τι έχει συμβεί
Για να περάσουμε τώρα στην ουσία του θέματος:
Ο ειδικός φόρος τηλεόρασης νομοθετήθηκε από την κυβέρνηση του κ. Γιώργου Παπανδρέου το 2010 και προβλέπει να καταβάλλεται υπέρ του Δημοσίου ποσοστό αξίας 20% επί των τηλεοπτικών διαφημίσεων. Κατά μία έννοια πρόκειται για μια από τις μνημονιακές δεσμεύσεις της χώρας μας στο πλαίσιο των διαδικασιών για τη δημοπράτηση των τηλεοπτικών αδειών, θέμα το οποίο εκκρεμεί από τις 30 Νοεμβρίου 1989.
Η ισχύς τούτης της διάταξης αναβλήθηκε δύο φορές από τις κυβερνήσεις των κ.κ. Γιώργου Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου. Όπως εξηγεί παλαιό στέλεχος της Ν.Δ. με καλή γνώση στα θέματα λειτουργίας των ΜΜΕ, ιδιοκτήτες τηλεοπτικών καναλιών που τυγχάνει να ήταν (και να είναι) ταυτοχρόνως εκδότες εφημερίδων άσκησαν πιέσεις ώστε να μην πληρώσουν.
Για μια ακόμα φορά χρησιμοποιήθηκε ως επιχείρημα ο κίνδυνος να απολυθούν περί τους χίλιους δημοσιογράφους των καναλιών καθώς και άλλοι χίλιοι τεχνικοί, διοικητικοί και οικονομικοί υπάλληλοι που απασχολούνται στα ΜΜΕ. Υπήρξαν μάλιστα πιέσεις ότι αν κλείσει ένα κανάλι το γεγονός θα λειτουργήσει ως ντόμινο που θα κλονίσει άλλους τηλεοπτικούς σταθμούς και εφημερίδες. Αυτά όλα βέβαια ενισχύουν τη θέση και τον τρόπο επιρροής που έχουν οι καναλάρχες έναντι της κοινής γνώμης.
Σε νόμο του Παπακωνσταντίνου
Η σκανδαλωδώς ευνοϊκή μεταχείριση μιας συγκεκριμένης ομάδας επιχειρηματιών από τις τρεις τελευταίες κυβερνήσεις παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις αν λάβει κανείς υπ’ όψιν του μια λεπτομέρεια. Ως υπουργός Οικονομικών ο κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου προώθησε τον Μάιο του 2010 τον νόμο 3845.
Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 12, στο άρθρο 5 του σχετικού νόμου, αναφέρεται επί λέξει: «Με απόφαση του υπουργού Οικονομικών καθορίζεται ο τύπος και το περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης φόρου της παραγράφου αυτής και κάθε άλλη λεπτομέρεια ή διαδικασία εφαρμογής των διατάξεών της»!
Όποτε θέλει ο εκάστοτε υπουργός Οικονομικών ή ο εκάστοτε πολιτικός προϊστάμενός του θα προχωρήσουν σε έναν, πιθανώς ευνοϊκής εμπνεύσεως, καθορισμό της διαδικασίας με την οποία θα καταβληθεί ο ειδικός φόρος. Την ίδια στιγμή, ο σημερινός υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας δεν ρωτά αν ο απλός πολίτης μπορεί να πληρώσει τα έκτακτες εισφορές και τα πρόσθετα βάρη ή να παρακαμφθεί οποιαδήποτε απόφαση της Δικαιοσύνης με την επίκληση του «δημοσίου συμφέροντος», όπως συνέβη για την είσπραξη του χαρατσιού μέσω της ΔΕΗ.
Το πιο ωραίο είναι ότι από τον Μάιο του 2010 που διατυπώθηκε η ανάγκη καταβολής του ειδικού φόρου τηλεόρασης, οι καναλάρχες έχουν παίξει διαφημίσεις χιλιάδων ωρών χωρίς να δώσουν ούτε ένα λεπτό του ευρώ υπέρ του Δημοσίου. Όλα έγιναν με νομοθετικές ρυθμίσεις και τροπολογίες (λ.χ. 3899/10 ΦΕΚ Α’212 άρθρο 4 παρ.6, Π.Ν.Π. 31-12-11 ΦΕΚ Α’268 άρθρο 3 παρ.9).
Με την τελευταία νομοθετική πράξη που προώθησε η κυβέρνηση, δίδεται χαριστικά άλλος ένας χρόνος απαλλαγής στους καναλάρχες από κάθε υποχρέωσή τους προς το Δημόσιο.
Με τέτοιες αποφάσεις, κάποιοι φουντώνουν το θυμό όσων πληρώνουν…