Οι σφαίρες στη Συγγρού, το µήνυµα στο Μαξίµου

Η φράση αυτή, κρατικού παράγοντα µε εµπειρία σε τέτοια ζητήµατα, δεν συνδέεται µε το πρώτο επίπεδο ανάγνωσης του χτυπήµατος-αντίδραση του αντιεξουσιαστικού χώρου για την εκκένωση των καταλήψεων και την εν γένει επιχείρηση «νόµος και τάξη». Κατά τον ίδιο –και πολλούς ακόµα– σχετίζεται µε ευρύτερα ανοιχτά µέτωπα της κυβέρνησης και της χώρας, εθνικής εµβέλειας. Από τις προθέσεις ανακήρυξης της ΑΟΖ µέχρι τις αποκρατικοποιήσεις κρίσιµων υποδοµών, όπως η ∆ΕΠΑ, οι οποίες αποτελούν αντικείµενο άγριου ανταγωνισµού µεταξύ ξένων δυνάµεων.

Και για τα δύο θέµατα –ΑΟΖ και κρίσιµες υποδοµές, κυρίως ενεργειακές– η κυβέρνηση έχει γίνει αποδέκτης πολλών και ισχυρών µηνυµάτων.

Ο πρωθυπουργός εξετάζει το χρόνο και το περιεχόµενο µιας κίνησης για την ανακήρυξη της ΑΟΖ. Ο προβληµατισµός οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Οι Αµερικανοί έχουν διαµηνύσει «όχι µονοµερείς κινήσεις». Η Τουρκία απειλεί στο γνωστό µοτίβο. Η στάση των Ευρωπαίων, κυρίως των Γερµανών, δεν είναι σαφής και, πάντως, όχι δηµοσίως εκπεφρασµένη. Τελικά είναι δικαίωµα της Ελλάδας να καταθέσει στον ΟΗΕ συντεταγµένες για την ΑΟΖ ή την υφαλοκρηπίδα – µέχρι στιγµής έχει απλώς ενηµερώσει το διεθνή οργανισµό, τον προηγούµενο Μάιο, για την ελληνική νοµοθεσία. Το ερώτηµα είναι αν µπορεί να υποστηρίξει την απόφασή της διπλωµατικά και επιχειρησιακά. ∆ύσκολη απάντηση. Το πρώτο εξαρτάται από τις συνεννοήσεις και τις συµµαχίες που έχει ή δεν έχει κάνει. Το δεύτερο από το µέγεθος της αντίδρασης που ενδεχοµένως θα εκδηλωθεί και λαµβάνοντας υπόψη την επιχειρησιακή κατάσταση των ελληνικών Ενόπλων ∆υνάµεων. Ειρήσθω εν παρόδω, αν µια ελληνική κυβέρνηση αποφασίσει να χρησιµοποιήσει «ό,τι έχει διαθέσιµο» για να απαντήσει σε µια συµβατική στρατιωτική πρόκληση, αυτά που έχει, παρά τα µεγάλα προβλήµατα λόγω Μνηµονίου και εγκληµατικής εγκατάλειψης των Ε.∆., είναι ακόµα ικανός αποτρεπτικός παράγων, αν υπάρχει πολιτική βούληση.

Υπάρχει, όµως, µια άλλη διάσταση. Τι θα γίνει αν όσοι αντιδρούν στην ανακήρυξη της ΑΟΖ (η οποία, βέβαια, δεν σηµαίνει οριοθέτηση) και στην προοπτική αξιοποίησης των ελληνικών κοιτασµάτων –παρά µόνο αν οι ίδιοι ελέγξουν απολύτως τους όρους– αποφασίσουν να αντιδράσουν «ασύµµετρα»; Εξάλλου, δεν θα είναι η πρώτη φορά.

Εδώ θα κάνουµε µια παρένθεση στο θέµα της «επανενεργοποίησης» του αντιεξουσιαστικού χώρου για σηµειώσουµε δύο πολύ σοβαρές και απολύτως διασταυρωµένες πληροφορίες, ενδεικτικές για το πού «κάθεται» η χώρα –κυριολεκτικά σε µπαρουταποθήκη– και τι καταστάσεις µπορεί να αντιµετωπίσει.

Αρµόδιες υπηρεσίες είχαν εδώ και πολύ καιρό εντοπίσει, σε διάφορες περιοχές ανά την Ελλάδα, κρύπτες µε οπλισµό που χρεώ­νεται σε αλβανικές εξτρεµιστικές οµάδες και ο οποίος είναι προφανές σε τι µπορεί να χρησιµεύσει, εκτός από εγκληµατικές ενέργειες του κοινού ποινικού, µε δεδοµένη την έξαρση του αλβανικού «µεγαλοϊδεατισµού».

Επίσης, πληροφορίες αναφέρουν ότι η εξ Ανατολών γείτων, πέραν της γνωστής προπαγανδιστικής δραστηριότητας του τουρκικού προξενείου, έχει εκπονήσει σχέδια που υπερβαίνουν κατά πολύ τις συνήθεις παρεµβάσεις και συµπεριλαµβάνουν τη διεξαγωγή θερµών παρακρατικών επιχειρήσεων µε στόχο την πρόκληση αποσταθεροποίησης σε περιοχές όπως η Θράκη είτε ως αυτοτελή κίνηση είτε για τη δηµιουργία αντιπερισπασµού σε περίπτωση που ανοίξει συµβατικό µέτωπο στο Αιγαίο. Οι δυνατότητες και οι υποδοµές που επιχειρεί να αποκτήσει στην ελληνική επικράτεια το τουρκικό παρακράτος παραπέµπουν σε προετοιµασία για διόλου περιορισµένης εµβέλειας εχθρικές πράξεις.

Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί η πληροφορία –την έχουν αναφέρει σε ανύποπτο χρόνο τα «Επίκαιρα»– ότι υπάρχουν σχέδια, όχι µόνο τουρκικά, για την πρόκληση, «αν χρειαστεί», ταυτόχρονης έκρηξης δύο µετώπων αποσταθεροποίησης: στη Θράκη, µε τους εγκάθετους του προξενείου, και στην Αττική, µέσω «αντιεξουσιαστικών» οµάδων, µε τη συµµετοχή καθοδηγούµενων από τρίτους λαθροµεταναστών.

Σε συζήτηση για τον ενδεχόµενο να αποτελεί ο αντιεξουσιαστικός χώρος όχηµα ξένων υπηρεσιών προκειµένου να πιέζονται οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις για διάφορα ζητήµατα ή και ως επιµέρους εργαλείο συνολικότερων σχεδίων αποσταθεροποίησης της χώρας, στέλεχος του πρωθυπουργικού επιτελείου σηµείωνε ότι «ο συγκεκριµένος χώρος, όταν ριζοσπαστικοποιείται, γίνεται πιο εύκολα χειραγωγίσιµος, εκούσια ή ακούσια».

Η «συµβατική» εξήγηση σε σχέση µε το πρόσφατο χτύπηµα είναι το ενδεχόµενο η κυβέρνηση να βρίσκεται αντιµέτωπη µε αναβίωση της τροµοκρατίας και, µάλιστα, µε «εκσυγχρονισµένες» επιχειρησιακές δυνατότητες. Όσο οξύµωρο κι αν ακούγεται, η πιθανότητα να αποτελεί η έξαρση των χτυπηµάτων «µόνο» αυτό, απάντηση του αντιεξουσιαστικού χώρου στις επιχειρήσεις της Αστυνοµίας και επανεµφάνιση εγχώριων τροµοκρατικών οµάδων, θα ήταν έως και «ανακούφιση», αν αναλογιστεί κανείς τι σηµαίνει ο συνδυασµός των όσων προαναφέρθηκαν: δηλαδή οι «αντιεξουσιαστές» να είναι απλά ένα «χρήσιµο» τµήµα ενός ευρύτερου σχεδίου, που περιλαµβάνει πολλά περισσότερα από µια κόντρα για τις καταλήψεις και µια βεντέτα αναρχικών µε την κυβέρνηση.

Αρµόδιοι αναφέρουν στα «Επίκαιρα» ότι η υπόθεση «έχει βάθος» και ότι αυτή η διαπίστωση συνδέεται και µε διεργασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Από την πρώτη, µάλιστα, στιγµή της εκδήλωσης των χτυπηµάτων και ιδιαίτερα αµέσως µετά το χτύπηµα στο σπίτι του αδελφού του κυβερνητικού εκπροσώπου, Σίµου Κεδίκογλου, η Αντιτροµοκρατική Υπηρεσία εστίασε το ενδιαφέρον της και στις συζητήσεις που ήταν σε εξέλιξη στην ιστοσελίδα Athens indymedia, όπου κατεξοχήν εκφράζεται µε κείµενα και σχόλια ο αντιεξουσιαστικός χώρος. Το ενδιαφέρον των αρµόδιων κρατικών υπηρεσιών επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι «γνωστά πρόσωπα» του συγκεκριµένου χώρου εξέφρασαν µε σχόλιά τους και εξαρχής την αντίδρασή τους στο χτύπηµα στα γραφεία της Ν∆ µε το επιχείρηµα ότι «αυτή η ένοπλη επίθεση αποτελεί βούτυρο στο ψωµί του συστήµατος». Πηγές της Αντιτροµοκρατικής δεν απέκλειαν το ενδεχόµενο η αναζήτηση για τους ενόχους να πρέπει να κινηθεί πιθανόν «και εκτός του γνωστού πλαισίου των υπόπτων» διότι, όπως σηµείωναν, «ίσως βρισκόµαστε αντιµέτωποι µε ένα µοντέλο τροµοκρατικής δράσης µε διάσπαρτους πυρήνες και πολυεπίπεδο κέντρο αποφάσεων, τµήµατα του οποίου µπορεί να βρίσκονται και εκτός της χώρας και να µην έχουν διόλου ιδεολογικές ανησυχίες, αλλά άλλου είδους στοχεύσεις».

Στην ΕΛ.ΑΣ. η ανησυχία επικεντρώνεται σε εκτιµήσεις και σχετική πληροφόρηση «για πιθανό µεγάλο χτύπηµα». Ορισµένοι κύκλοι της Αντιτροµοκρατικής φοβούνται επανάληψη της έντασης µε βάση το «µοντέλο του 2008» και διερωτώνται αν «υπάρχουν κάποιοι κύκλοι, εντός ή εκτός χώρας, που να επιδιώκουν θύµατα».

Από τις αλβανικές κρύπτες και τον τουρκικό παρακρατικό σχεδιασµό µέχρι την έξαρση της «αντιεξουσιαστικής» βίας και τις πληροφορίες για οργανωµένες οµάδες δικαιολογεί «λαθροµεταναστών» µε συγκεκριµένη αποστολή, υφαίνεται ένας καµβάς που µεγάλη ανησυχία για το τι επιδιώκεται από ορισµένα κέντρα.

Από τα «Επίκαιρα»

Διαβάστε επίσης:

Πρόβες ανωμαλίας με την επίθεση στο Mall