Τσίπρας: Θέλουμε οι Έλληνες να ζήσουν και όχι να επιβιώσουν

Στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι Έλληνες εξαιτίας της κρίσης χρέους αλλά και των καταστροφικών πολιτικών αναφέρθηκε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ μιλώντας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης.

«Θέλουμε για τον λαό μας να ζήσει με αξιοπρέπεια και όχι να επιβιώσει», τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, απαντώντας σε ερωτήσεις, μετά την ομιλία του.

Ο κ. Τσίπρας, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην ανεργία που μαστίζει τον ελληνικό λαό δίνοντας έμφαση στο συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό της.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ στάθηκε και στον «καταστροφικό ρόλο των τραπεζών», σημειώνοντας πως «πρέπει να φτιάξουμε νέες τράπεζες», ενώ σε άλλο σημείο έκανε αναφορά για την ανάγκη εθνικοποίησής τους.

Στη συνέχεια, έγινε συζήτηση σε δυο πάνελ για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα και η Ευρωζώνη και για το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ, όσον αφορά την οικονομική και χρηματοπιστωτική μεταρρύθμιση.

Στο πρώτο πάνελ, με θέμα: «Επανασχεδιασμός, διαρθρωτικές λύσεις για την κρίση της Ευρωζώνης», συμμετείχαν -εκτός από τους Ρένα Δούρου και Γιάννη Μηλιό- οι Mathew Forstater, καθηγητής Οικονομικών του Πανεπιστημίου του Missouri, ο οποίος σημείωσε ό,τι πρέπει να προχωρήσει η Ευρώπη ώστε να γίνει Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης.

Η Katharina Pistor, καθηγήτρια Νομικής είπε ότι τράπεζες πήραν τον έλεγχο της πολιτικής σχεδόν παντού, καθοδηγώντας κάθε στοιχείο της κρίσης. O Thomas Ferguson, διευθυντής Προγραμμάτων Έρευνας του Ινστιτούτου για τη Νέα Οικονομική Σκέψη, υποστήριξε ότι ήταν λάθος να τεθεί ως βασικό ζήτημα η λιτότητα.

Στο δεύτερο πάνελ, με θέμα: «Επόμενα βήματα: Μια προοδευτική ατζέντα για την οικονομία στην Ελλάδα», συμμετείχαν οι πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας και η Rania Antonopolous, μελετητήτρια και σύμβουλος ισότητας των φύλων και οικονομικού προγράμματος του οικονομικού Ινστιτούτου Levy του Bard College.

Επίσης, μίλησε ο Mark Weisbrot, συνδιευθυντής του Κέντρου Οικονομικής Πολιτικής και Έρευνας και η Helen Ginsburg, ομότιμη καθηγήτρια Οικονομικών στο Brooklyn College του CUNY και συνιδρύτρια του Συνασπισμού National Jobs for All.

«Η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, δημιουργούσαν λιγότερα έσοδα και αύξηση του χρέους», τόνισε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης.

Ο κ. Τσίπρας άφησε αιχμές για την οικονομική πολιτική που ασκήθηκε στην Ευρώπη, τονίζοντας ότι σε «αντίθεση με τις ΗΠΑ, όπου έγινε επιλογή χρηματοπιστωτικής επέκτασης, η Ευρώπη επέλεξε το δρόμο των σκληρών προγραμμάτων λιτότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και ιδιαίτερα η Ελλάδα, αντιμετωπίστηκε ως ο πειραματικός σωλήνας εφαρμογής βάρβαρων νεοφιλελεύθερων επιλογών. Επιλογών που δεν οδήγησαν τη χώρα απλά στη παγίδα της ύφεσης, αλλά μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπογράμμισε ότι «ο ελληνικός λαός είναι ένας εργατικός λαός, αλλά, δυστυχώς, συκοφαντήθηκε άγρια από την πολιτική του ηγεσία. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα υγιείς επιχειρήσεις κλείνουν και εκπαιδευμένοι άνθρωποι φεύγουν από τη χώρα. Όχι γιατί είναι τεμπέληδες, αλλά γιατί το πιστωτικό σύστημα έχει σταματήσει να λειτουργεί και το κράτος αντί να βοηθά υπονομεύει δυνατότητες ανάπτυξης».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης αναφέρθηκε στον τραπεζικό τομέα , υποστηρίζοντας ότι «οι τράπεζες στην Ελλάδα δεν μπορούν ούτε να δανειστούν ούτε να δανείσουν, παρόλο που επρόκειτο για τραπεζικό σύστημα το οποίο δεν είχε εκτεθεί στον υπερδανεισμό στα στεγαστικά δάνεια και στις τιτλοποιήσεις, απ' όπου ξεκίνησε η κρίση. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα αναφοράς για όποιον θέλει να μελετήσει το πώς η πολιτική της ύφεσης καταστρέφει τον κοινωνικό ιστό. Για όποιον θέλει να καταλάβει πως τα προγράμματα λιτότητας αδυνατούν να λύσουν το πρόβλημα του χρέους. Για όποιον θέλει να δει πως μια κυβέρνηση καταφέρνει να προστατεύσει τους μεγάλους φοροφυγάδες που έχουν καταθέσεις στις τράπεζες του εξωτερικού, υποστήριξε ο κ. Τσίπρας.

Αναφερόμενος στις αιτίες της κρίσης, ο κ. Τσίπρας επισήμανε ότι "η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο κύκλος της ύφεσης που σας περιγράφω ξεκίνησε εξαιτίας του υπερδανεισμού του ελληνικού κράτους κατά την περίοδο που προηγήθηκε του Κραχ του 2008. Ωστόσο, από πλευράς ανάλυσης δεν βοηθά στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τα αίτια της κρίσης. Είναι κάπως σαν να λέμε ότι ένας ασθενής που πάσχει από καρκίνο, πονάει. Αυτό μπορεί πράγματι να ισχύει όμως η συγκεκριμένη παρατήρηση δεν μπορεί να εξηγήσει τι ακριβώς προκάλεσε τον καρκίνο, τι τύπο καρκίνου έχει ή ποια θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στην ίασή του. Το χρέος, όπως και ο πόνος, είναι το σύμπτωμα ενός βαθύτερου προβλήματος. Δεν είναι η αιτία. Ωστόσο, αν δούμε τα στοιχεία, χρονιά με χρονιά, όπως ήταν διαθέσιμα ανά έτος, αυτά που χρησιμοποιούσαν όσοι λαμβάνουν αποφάσεις, το ερώτημα δεν είναι ο υπερδανεισμός του δημοσίου. Το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είχε διατηρηθεί σταθερό γύρω στο 100% καθ' όλη τη δεκαετία πριν το 2008. Αλλά, αυτό που είναι παράδοξο είναι ότι την ίδια περίοδο, ενώ οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, όπως μετριέται από την (ονομαστική) αύξηση του ΑΕΠ κάθε έτος, έφταναν μέχρι και το 10% (2003), το χρέος παρέμεινε σταθερό ως ποσοστό του ΑΕΠ. σε αντίθεση με τη κοινή λογική που λέει ότι όταν υπάρχει μεγέθυνση, το δημόσιο χρέος μπορεί να μειωθεί».

Απευθυνόμενος στο ακροατήριο, μεταξύ των οποίων ακαδημαϊκοί, φοιτητές, οικονομολόγοι και ομογενείς, ο κ. Τσίπρας είπε ότι «εδώ, αναδεικνύεται ένα θέμα που απασχολεί και εσάς» και συνέχισε:

"Όπως, πρόσφατα, το έθεσε ο Αμερικανός οικονομολόγος και νομπελίστας Krugman, το ζήτημα είναι ταξικό. Θα πληρώσουν οι πλούσιοι αυτά που τους αναλογούν ώστε να διατηρηθούν οι δομές του κοινωνικού κράτους;

Στην Ελλάδα, επιλέχθηκε η μείωση των κοινωνικών δαπανών, των μισθών και κοινωνικών-οικονομικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και των συνταξιούχων, πριν εκδηλωθεί η κρίση και ως μέσο διαχείρισης της κρίσης. Την ίδια στιγμή, η φοροδιαφυγή και οι φοροαπαλλαγές για τους πλούσιους, δημιουργούσαν λιγότερα έσοδα και αύξηση του χρέους. Όμως, η βασική αιτία της κρίσης βρίσκεται στη δομή της ευρωζώνης.

Ο λόγος είναι διπλός: οι χώρες μας είναι μέρος μιας άσχημα σχεδιασμένης Νομισματικής Ένωσης και συγχρόνως η πολιτική που προκρίθηκε από την ΕΕ για να διαχειριστεί την κρίση του 2008, έβλεπε την ύφεση ως θεραπεία».

Μιλώντας για τις ιστορικές πραγματικότητες της οικονομίας, τόνισε ότι «αυτό δείχνει, ότι εδώ ρόλο έπαιξαν, όχι τα συγκεκριμένα δημοσιονομικά προβλήματα της Ελλάδας, που έχουν ιστορικό βάθος. Όχι μόνο η λανθασμένη αρχιτεκτονική, αλλά η πολιτική διαχείριση της κρίσης από την Ε.Ε και η επιθυμία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα να εντάξει τη χώρα σε ένα πρόγραμμα που θα την ανάγκαζε να εφαρμόσει νεοφιλελεύθερες πολιτικές που παλιότερα είχαν συναντήσει μεγάλη κοινωνική αντίδραση. Από την στιγμή που ψηφίστηκε το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής η πορεία, όπως τότε είχαμε αναλύσει, ήταν προδιαγεγραμμένη σε μία βαθιά, χωρίς προηγούμενο ύφεση. Στην αρχή χρεοκόπησε το ελληνικό δημόσιο, δηλαδή ετέθει εκτός αγορών. Στη συνέχεια, οι τράπεζες που είχαν δανείσει το κράτος επίσης χρεοκόπησαν. Στη συνέχεια, οι επενδυτές χρεοκόπησαν. Σύντομα, ολόκληρη η χώρα είχε καταρρεύσει», ανέφερε ο κ. Τσίπρας.