Πώς η Σκοπούλη εκθέτει την κυβέρνηση στην τρόικα!
Τη συνεργασία της Νέας Δημοκρατίας με τη «Δημοκρατική Αριστερά» επιχειρεί να τορπιλίσει με κάθε τρόπο η υφυπουργός Υγείας κ. Φωτεινή Σκοπούλη με τη συμπεριφορά της και τους οικογενειακούς σχεδιασμούς της. Την ίδια στιγμή, εκθέτει την τρικομματική κυβέρνηση στην τρόικα.
Ένα ακόμα πολιτικό ατόπημα που καταλογίζεται στην κ. Φωτεινή Σκοπούλη και στο σύζυγό της κ. Χαράλαμπο Μουτσόπουλο έρχεται να προστεθεί στα πολλά προβλήματα επικοινωνίας και συνεννόησης ανάμεσα στη Ν.Δ. και τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Η ιστορία άρχισε στις 15 Ιανουαρίου όταν έγινε γνωστό ότι ο υπουργός Υγείας κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος προτείνει τον καθηγητή Ανατομίας – Χειρουργικής Ανατομίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών κ. Τάκη Σκανδαλάκη στην άμισθη θέση του προέδρου στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας. Σύμφωνα με υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου, όταν έγινε γνωστή η πρόταση του κ. Λυκουρέντζου η πολιτική υφισταμένη του δεν κράτησε ως συνήθως την ψυχραιμία της κι άρχισε να σχολιάζει «πόσες λανθασμένες αποφάσεις λαμβάνονται σ’ αυτήν την κυβέρνηση»!
Πολλές φορές στελέχη του υπουργείου Υγείας έχουν επισημάνει ότι η κ. Σκοπούλη δείχνει πως δεν αντιλαμβάνεται πως πρόεδρος της κυβέρνησης είναι ο κ. Αντώνης Σαμαράς και η Ν.Δ. αποτελεί το πρώτο κόμμα σε κοινοβουλευτική ισχύ. Λένε μάλιστα ότι σε κρίσεις «αρχηγισμού» δεν χάνει ευκαιρία ώστε να μην αμφισβητήσει αποφάσεις και επιλογές του υπουργού Υγείας.
Αυτή τη φορά το έκανε επιτρέποντας στο σύζυγό της, τον καθηγητή κ. Χαράλαμπο Μουτσόπουλο να στείλει άρθρο προς την εφημερίδα «Το Βήμα» με τίτλο: «Η κομματικοκρατία αντιστέκεται». Με πρωτοφανές ύφος ο κ. Μουτσόπουλος ψέγει τον κ. Λυκουρέντζο για την απόφασή του και αφήνει σοβαρότατες αιχμές χρησιμοποιώντας εκφράσεις περί διαμοιράσματος λάφυρων του κράτους, κομματανθρώπων και κολλητών!
Πολιτικό θράσος
Κάποιοι ξέχασαν το θέμα πολιτικής και ηθικής τάξεως που προέκυψε στις αρχές Σεπτεμβρίου 2012 όταν η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα» απεκάλυψε ότι η υφυπουργός κ. Σκοπούλη «χορήγησε» χωρίς διαγωνισμό 300 χιλιάδες ευρώ στην εταιρεία “Roche”, η οποία έχει χρηματοδοτήσει από το 2006 τον σύζυγό της και κριτή του πολιτικού προϊσταμένου της με 365 χιλιάδες ευρώ συνολικώς. Ποιος μίλησε είπαμε για λάφυρα, κομματανθρώπους και κολλητούς είπαμε;
Σε πολιτικό επίπεδο το θέμα παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις όσο ο πρόεδρος της ΔΗΜ.ΑΡ. κ. Φώτης Κουβέλης δεν καταδικάζει αυτά τα φαινόμενα και καλύπτει την κ. Σκοπούλη.
Ποια θα είναι η δικαιολογία του κ. Κουβέλη όταν η τρόικα θα χρησιμοποιήσει την επιστολή του κ. Μουτσόπουλου για να εκθέσει την κυβέρνηση και να αποσπάσει περισσότερες δεσμεύσεις από τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά; Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό. Απευθύνεται στον κ. Κουβέλη, ο οποίος πρέπει επιτέλους να αφήσει την υψηλή πολιτική και τους βαυκαλισμούς.
Θέματα δεοντολογίας
Ο σύζυγος της κ. Σκοπούλη υπερβαίνει το Ρουβίκωνα, αφού με την παρέμβασή του ξεπερνά την καθηγητική ιδιότητά του. Διότι αν θελήσει κανείς να συγκρίνει το πολιτικό υπόβαθρο και έργο του προτεινόμενου κ. Τάκη Σκανδαλάκη δεν συγκρίνεται με την αναποτελεσματικότητα και την προχειρότητα που αποδίδεται στην υφυπουργό, εκτός από την έμφυτη ροπή της στην ίντριγκα.
Το γεγονός είναι τόσο σοβαρό ώστε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με ιδιαίτερη εμπειρία σε θέματα Υγείας εξέφρασε την εκτίμηση ότι πιθανόν η κ. Σκοπούλη θα ήθελε να αναλάβει την αρμοδιότητα να ορίζει προέδρους και διοικητικά συμβούλια αντικαθιστώντας τον υπουργό. Για να τα κάνει όπως στην υπόθεση με τους ελέγχους για τον ιό του Δυτικού Νείλου, θα αναρωτιόταν κάποιος.
Από την άλλη πλευρά, η παρέμβαση του κ. Μουτσόπουλου μέσω του «Βήματος» θα πρέπει να απασχολήσει τους καθηγητές της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και τα όργανα Δεοντολογίας. Σε ποια πολιτισμένη κοινωνία όπου υποτίθεται πως μια τρικομματική κυβέρνηση εργάζεται να αντιμετωπίσει τα δεινά της κρίσης, ένας καθηγητής επιδίδεται σε επίθεση εμπάθειας με προσωπικές αιτιάσεις εναντίον συναδέλφου του και δεν υπάρχει η παραμικρή αντίδραση.
Αν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα τα φαινόμενα αυτά, τότε πολύ σύντομα θα εξελιχθούν σε σοβαρότερα προβλήματα λειτουργίας και επικοινωνίας της κυβέρνησης αλλά και σαν προσκόμματα σε κάθε προσπάθεια προώθησης του κυβερνητικού έργου, για το οποίο ούτως ή άλλως η κ. Σκοπούλη κάνει ό,τι περνά από το χέρι της να το ανακόψει.
Τι γράφει ο κ. Μουτσόπουλου
Διαβάστε τι έγραψε επί λέξει ο σύζυγος της υφυπουργού Υγείας ώστε να εξάγετε τα συμπεράσματά σας:
«Εδώ και μερικούς μήνες διαμοιράζουν τα λάφυρα του κράτους. Ποιοι τα καρπούνται; Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι: οι κομματάνθρωποι και οι «κολλητοί». Η χώρα και το πολιτικό σύστημα έχουν χρεοκοπήσει αλλά τα κυβερνητικά κόμματα δεν λένε να αλλάξουν συνήθειες. Μπορεί πολιτικά στελέχη να μην εξελέγησαν βουλευτές, ανταμείβονται όμως με υψηλές διευθυντικές θέσεις στο Δημόσιο. Μερικά πράγματα σ' αυτή τη χώρα δεν αλλάζουν ποτέ, ούτε και στην εποχή της χρεοκοπίας.
Δεν θα μιλήσω για τομείς που δεν ξέρω καλά, θα σταθώ μόνο σε έναν τον οποίο υπηρετώ επί σαράντα χρόνια, την Υγεία. Στην περίπτωση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) επελέγη ένας πρώην βουλευτής και υφυπουργός της Νέας Δημοκρατίας και καθηγητής της Περιγραφικής Ανατομίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Τι το μεμπτό;» θα πείτε. Δεν έχει ο άνθρωπος τα απαιτούμενα προσόντα;
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: Πρώτον, η θέση αυτή στις προηγμένες υγειονομικά χώρες είναι εκτελεστική και ως εκ τούτου προκηρύσσεται - ακολουθούνται δηλαδή ανοιχτές διαγωνιστικές διαδικασίες. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, το θέμα του πρωτοκόλλου επιλογής στελεχών δεν τυγχάνει της αρμόζουσας προσοχής, και αυτό επιβεβαιώθηκε και στην περίπτωση του ΚΕΣΥ. Οι υποψήφιοι αναμένεται να είναι επιστήμονες υψηλής αναγνωρισιμότητας, ακαδημαϊκού προσανατολισμού, ήθους, και με αποδεδειγμένη ουσιαστική ενασχόληση με τα προβλήματα της Υγείας του τόπου.
Οι ιδιότητες αυτές είναι απολύτως αναγκαίες, προκειμένου το ΚΕΣΥ να μετουσιώσει στην πράξη με διαφανή και αξιοκρατικό τρόπο την αποστολή του, η οποία, σύμφωνα με τον νόμο, είναι: «Η ουσιαστική ευθύνη για τον σχεδιασμό, τον προγραμματισμό, τον προσδιορισμό των γενικών στόχων και κατευθύνσεων και τη διαμόρφωση γενικά της εθνικής στρατηγικής στον τομέα Υγείας και την υποβολή των σχετικών προτάσεων στον υπουργό Υγείας και Πρόνοιας».
Δεύτερον, οι μη γνωρίζοντες συμπολίτες μας θα χαρούν και θα επιβραβεύσουν την τοποθέτηση αυτή, δεδομένου ότι ανατέθηκε σε καθηγητή της Ιατρικής. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ όμως ξέρουν καλά ότι η σημαντικότερη θέση για τη χάραξη πολιτικής Υγείας ανατέθηκε σε γιατρό-καθηγητή που έχει χρόνια να ασχοληθεί με την Υγεία, δεδομένου ότι για μεγάλο διάστημα, ως βουλευτής, απείχε από τον οικείο επαγγελματικό χώρο. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί ότι προήχθη στη θέση του καθηγητή όντας βουλευτής!
Το γενικότερο θέμα βέβαια δεν είναι να διοριστεί επικεφαλής του ΚΕΣΥ ένας γιατρός αλλά κάποιος με αποδεδειγμένα συνολική και έγκυρη άποψη για τον χώρο της Υγείας, η οποία θα είναι αποτέλεσμα της μακροχρόνιας ενασχόλησής του με θέματα πολιτικής Υγείας. Γιατροί υπάρχουν χιλιάδες στη χώρα μας, όμως ειδικοί (οι οποίοι δεν χρειάζεται καν να είναι γιατροί) με εμπειρία στον χώρο διαμόρφωσης πολιτικής Υγείας λίγοι.
Τρίτον, κάποιος θα μπορούσε να αιτιολογήσει την τοποθέτηση του καθηγητή με βάση τις επιστημονικές περγαμηνές του. Μια αναζήτηση όμως στην επιστημονική πληροφόρηση στο Διαδίκτυο δεν θα αναδείξει υψηλής εμβέλειας και αναγνωρισιμότητας επιστημονικό έργο που να αφορά πολιτική της Υγείας.
Τέταρτον, ίσως λεχθεί ότι τοποθετήθηκε στη συγκεκριμένη θέση λόγω της άμεμπτης συμπεριφοράς του. Ιδού μερικά στοιχεία που θα σας επιτρέψουν να σχηματίσετε τη δική σας γνώμη. Λίγο μετά την ανάληψη της θέσης καθηγητή Περιγραφικής Ανατομικής ακολούθησε εκλογή και διορισμός της συζύγου του, αναισθησιολόγου-γιατρού την ειδικότητα, ως μέλος ΔΕΠ του εργαστηρίου του. Κάποιος ίσως αναρωτηθεί ποια ακριβώς είναι η δουλειά μιας αναισθησιολόγου σε εργαστήριο που ανατέμνει πτώματα, αλλά αμφιβάλλω αν θα πάρει πειστική απάντηση. Δεν είναι, φυσικά, τυχαίο ότι η ενέργεια αυτή σχολιάστηκε αρνητικά τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στον ημερήσιο Τύπο («Καθημερινή», 28.7.2011).
Γιατί γίνονται τέτοιοι διορισμοί; Γιατί δεν ακολουθούνται διαυγή και ορθολογικά πρωτόκολλα επιλογής και γιατί διορίζονται ακόμη στελέχη κομμάτων; Στοιχειώδες, αγαπητοί μου αναγνώστες: για τον ίδιο λόγο που διορίζονται κομματάνθρωποι στις διοικήσεις των νοσοκομείων, των ασφαλιστικών οργανισμών, των λιμανιών κ.ο.κ. Για τους πολιτικούς μας δεν προέχει η υπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος με την ορθολογική στελέχωση του κράτους, αλλά η αποπληρωμή πολιτικών γραμματίων. Μοιράζουν τις εκτελεστικές θέσεις ευθύνης σε πρώην πολιτικούς γιατί, δεκαετίες τώρα, θεωρούν το κράτος λάφυρο που οφείλουν να παραχωρούν στους «εκλεκτούς» τους. Έτσι δουλεύει η πολιτική στην Ελλάδα, ακόμη και στην εποχή της χρεοκοπίας. Η τρόικα δεν το 'χει πάρει χαμπάρι;».
Κάποιοι έχουν χάσει τη μπάλα…