Ο σύζυγος Σκοπούλη ΚΑΙ… σε ρόλο διαμορφωτή κοινής γνώμης

Του Λουκιανού Κάλλιμπαν

Κάτι πολύ σοβαρό παίζεται στη ΔΗΜΑΡ και σε ευρύτερο κυβερνητικό επίπεδο. Η υφυπουργός Υγείας κ. Φωτεινή Σκοπούλη κρίνει διά του συζύγου της αποφάσεις που αφορούν στο Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας. Ο εκπρόσωπος κ. Ανδρέας Παπαδόπουλος ερωτοτροπεί με την ισχύ της εξουσίας και τις ενδοκυβερνητικές ισορροπίες. Τώρα ο σύζυγος της κ. Σκοπούλη βαυκαλίζεται πως έγινε και διαμορφωτής της κοινής γνώμης.

Όταν το πρωί άρχισε η αποδελτιοποίηση του Τύπου στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας στη Συγγρού μόλις είδαν τι είχε αντικαταστήσει το κύριο άρθρο των «Νέων» σχολίασαν ότι ορισμένα στελέχη της ΔΗΜΑΡ με την ψευδαίσθηση της εξουσίας έχουν μετεξελιχθεί σε πολιτικά… «πολυεργαλεία».

Μία ημέρα μετά τη μνημειώδη αναλαμπή ειρωνείας του κ. Ανδρέα Παπαδόπουλου εναντίον του κ. Κώστα Καραμανλή, άλλη μια πολιτική επιπολαιότητα φέρνει τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ κ. Φώτη Κουβέλη προ των πολιτικών ευθυνών του.

Ο σύζυγος της (ακόμα) υφυπουργού κ. Φωτεινής Σκοπούλη μάλλον κολακεύτηκε από τα δημοσιεύματα του Σαββάτου για το εξοργιστικό άρθρο που έγραψε στο «Βήμα» επικρίνοντας τον υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Λυκουρέντζο και τον καθηγητή κ. Τάκη Σκανδαλάκη και πειραματίσθηκε πάλι με το μολύβι.

Ο καθηγητής κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος χρησιμοποίησε τους διαύλους που διαθέτει μέσα στο Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη και μέσα από το πρωτοσέλιδο των «Νέων» ήρθε να μιλήσει για «υπόκωφη βία» ως διαμορφωτής της κοινής γνώμης και κριτής.

Χωρίς τη λευκή καπαρντίνα του κινηματογραφικού Κλουζώ, ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής έρχεται να μας πει ότι πρέπει «να αναζητήσουμε αν όχι τα γενεσιουργά αίτια της τρομοκρατίας, τουλάχιστον να πασχίσουμε να κατανοήσουμε το περιβάλλον που καθιστά την τρομοκρατική βία εφικτή». Το ερώτημα είναι να αναζητήσουμε αν την παλεύουμε ή όχι με την πολιτική ευπρέπεια σ’ αυτόν τον τόπο. Μάλλον αυτά είναι ψιλά γράμματα συγκριτικά με τα εμβόλια για τη γρίπη του Δυτικού Νείλου και τις χρηματοδοτήσεις από τις ξένες πολυεθνικές…

Κι επειδή ο Τσαρούχης θα είναι πάντα διαχρονικός για τη φράση που τού αποδόθηκε, σύμφωνα με την οποία στην Ελλάδα είσαι ό,τι δηλώσεις, μάλλον το προνόμιο του να είναι κάποιος σύζυγος υφυπουργού σε τρικομματική κυβέρνηση στην παρούσα συγκυρία τον καθιστά άμωμο κριτή (που ξεπερνά ακόμα και μωρές παρθένους).

Το… πόνημα

Τι γράφει η σούπερ ανακάλυψη της πολιτικής αρθρογραφίας στο πρωτοσέλιδο των «Νέων»;

«Η τρομοκρατική βία επωάζεται σε ένα περιβάλλον που συστηματικά ευνοεί την “υπόκωφη βία”…». Τέτοιες ατάκες δεν υπάρχουν ούτε στους διαλόγους του Τζέιμς Μποντ με τον συγχωρεμένο Κιου που έφτιαχνε τα γκατζετάκια του 007, λέμε.

Σε άλλο σημείο η ειρωνεία γίνεται ύμνος και από τον σύζυγο της κ. Σκοπούλη. «Η μονομερής και ανενδοίαστη επιβολή του ισχυρού στον αδύναμο ή ως η ξενδιάντροπη, συστηματική προαγωγή ατομικών ή συντεχνιακών συμφερόντων εις βάρος του συλλογικού συμφέροντος, κατά παράβαση κανόνων. Με λίγα λόγια (σ.σ. ευτυχώς που είστε λακωνικός), η αυθαιρεσία και η ατιμωρησία των ισχυρών καλλιεργεί το έδαφος (αν και δεν αρκεί απαραίτητα από μόνη της) για την τρομοκρατία των κουκουλοφόρων», γράφει, λες και παρακολουθούσε ταυτοχρόνως τον Κούρκουλο σε ταινίες του Φώσκολου.

Ο κ. Μουτσόπουλος κάνει λόγο για τα ατομικά ή τα συντεχνιακά συμφέροντα. Ξέχασε να γράψει και τα οικογενειοκρατικά. Δεν εξηγεί το παράδοξο να υπάρχουν γόνοι εύπορων και υποτίθεται διακεκριμένων οικογενειών της αστικής τάξης στρέφονται εναντίον της κοινωνίας μην υπολογίζοντας δικαίους και αδίκους.

Το χτύπημα στο “Mall”, για παράδειγμα, δεν είχε στόχο την πισίνα , το σούπερ λουξ αυθαίρετο σε αιγιαλό ή τη λίμο κάποιου νεόπλουτου. Μεροκαματιάρηδες και ανυποψίαστοι οικογενειάρχες με τις γυναίκες και τα παιδιά τους έγιναν στόχοι. Μάλλον ο σύζυγος της κυρίας υφυπουργού πρέπει να πάει σε περιοχές της Δυτικής Αθήνας, της Β’ Πειραιά και του υπολοίπου Αττικής για να καταλάβει ποια είναι η ζημιά που έχουν κάνει υποτιθέμενοι αριστεροί με μεζονέτες σε δασικές περιοχές, συνδικαλιστικές ανησυχίες και θολή διανόηση.

Πολιτική σε θολά νερά

Ο προλεταριακός οίστρος των μπουρζουά δεν απενεχοποιείται με κριτική γενικώς κι αορίστως. Κάποιοι στη ΔΗΜΑΡ δεν έχουν αντιληφθεί ότι η πολιτική δεν είναι σούπερ μάρκετ για να βάλει κανείς “own label” φληναφήματα και να κάνει υποδείξεις χωρίς ίχνος αυτοκριτικής.

Για παράδειγμα ο κ. Μουτσόπουλος θέτει ρητορικά ερωτήματα για «την αυθαιρεσία του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος με έναν πιο ωμό και βίαιο τρόπο». Ωραία η απορία αλλά απαιτείται και η απάντηση από τον συντάκτη, ο οποίος τυγχάνει να είναι και ακαδημαϊκός δάσκαλος. Ποια είναι η ευθύνη των δασκάλων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης για το επίπεδο των μαθητών, των σπουδαστών και των επιστημόνων που δημιουργούν; Ποιος είναι υπεύθυνος για τη διαπαιδαγώγησή τους μετά το γονιό;

Μάλλον ο εκπαιδευτικός, επιτάσσει η λογική. Κι αν υπάρχει καθηγητής που υποστηρίζει το αντίθετο μάλλον αναλίσκεται στις ζυμώσεις και στο μικρόκοσμο των καθηγητικών συντεχνιών και κατεστημένων, για τα οποία κάτι θα έχει ακούσει ο σύζυγος της υφυπουργού.

Αν δεν γνωρίζει μπορεί να πληροφορηθεί από την κ. Σκοπούλη (που είναι ειδήμων στις ζυμώσεις), είτε από τη συναγωνίστριά της στη ΔΗΜΑΡ κ. Μαρία Ρεπούση, είτε στους ευρύτερους κοινωνικούς κύκλους των «κρεολών του συστήματος», εκείνους που δηλώνουν Αριστεροί αλλά ορέγονται τις ανέσεις και τις πολυτέλειες μιας γλυκανάλατης μπουρζουαζίας.

Ο κ. Μουτσόπουλος κατηγορεί ευθέως τα ΜΜΕ και το κράτος πως φταίνε για όλα, ακόμα και για την τρομοκρατία δικαιολογώντας τη βία. Επαναλαμβάνουμε: οι καθηγητές δεν έχουν ευθύνη; Μήπως γνωρίζει ο σύζυγος της υφυπουργού πώς και από ποιους βρήκαν οι 20χρονοι όπλα καλάσνικοφ και 200 χιλιάδες ευρώ; Γιατί με ματσακόνι στο (έρημο πια) Πέραμα δεν θα έβγαζαν ούτε 20 ευρώ στην τετραωρία…

Ο καθηγητής καταλήγει γράφοντας: «Δεν είναι “τρομοκρατία” όταν ο κρατικός λειτουργός, για να επιτελέσει το καθήκον του, απαιτεί κι εκβιάζει να δωροδοκηθεί;».Κάποιος θα περίμενε από ένα στέλεχος που υποστηρίζει τη ΔΗΜΑΡ να ρωτήσει συνδικαλιστές του Δημοσίου και ανώτερους δημόσιους υπαλλήλους τι κάνουν εμπράκτως να αντιμετωπίσουν τέτοιες καταστάσεις.

Ένας καθηγητής θα έπρεπε να επικαλεστεί το ιερό δημοκρατικό καθήκον που επιβάλλει αυστηρό σεβασμό στους θεσμούς με την αντίληψη: “Dura Lex sed Lex”, δηλαδή «Σκληρός νόμος αλλά είναι νόμος».

Επίσης ο κ. Μουτσόπουλος θα πρέπει να μας εξηγήσει αν συμφωνεί ή όχι με την πρακτική του υπουργού Δημοσίας Τάξεως κ. Νίκος Δένδιας να βάλει τέλος στις παράνομες καταλήψεις κτηρίων. Θα πρέπει, επιτέλους, αντί να επιδεικνύουν πολιτική γραμμή στην κυβέρνηση να ξεκαθαρίσουν τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ πώς θα κλείσει ο κύκλος της φαυλότητας που ταλαιπωρεί τη χώρα και το λαό. Όσον αφορά στον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ κ. Φώτη Κουβέλη δεν πρέπει να λέει ότι ελέγχει την Εκτελεστική Επιτροπή του κόμματός του αλλά και να πείσει πως δεν έχει χάσει την μπάλα…

Comprenez Monsieur professeur?