Όταν η Μάργκαρετ Θάτσερ ενέπνευσε τον Κων. Μητσοτάκη (PHOTO - VIDEO)

Πώς έγινε η πρώτη πολιτική επαφή κατά την επίσκεψη της Θάτσερ στην Αθήνα το 1980 και πώς ο Κων. Μητσοτάκης αξιοποίησε την πολιτική της για να μη χρεωκοπήσει η χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Newsbomb

ΠΟΛΙΤΙΚΗ
6'

Του Χ.Κ. Λαζαρόπουλου

Ποτέ δεν έκρυψε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το ενδιαφέρον του για την πολιτική που άσκησε η Μάργκαρετ Θάτσερ στη Βρετανία. Παρά τις λαϊκές αντιδράσεις, η στρατηγική της επιβεβαιώθηκε και επιβεβαιώνεται με τον πιο σαφή τρόπο, ειδικά τώρα που η γερμανική ηγεμονία επιχειρεί την άλωση της Ε.Ε. δήθεν στο πνεύμα της δημοσιονομικής πειθαρχίας εντός της ευρωζώνης.

Ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε την ευκαιρία να συναντήσει την Μάργκαρετ Θάτσερ ως υπουργός Εξωτερικών της κυβερνήσεως του Γεωργίου Ράλλη, στις 22 Σεπτεμβρίου 1980. Τρεις μήνες πριν από την πλήρη ένταξη της Ελλάδος στην τότε Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και οι διεργασίες σε επίπεδο υψηλής πολιτικής ήταν εντονότατες.

Ο τότε επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας είχε επιφορτιστεί όλο το τεχνικό σκέλος των διαδικασιών εντάξεως της χώρας ως το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, την πρωτοχρονιά του 1981. Ταυτοχρόνως, εργαζόταν στενά με τον τότε υπουργό Εθνικής Αμύνης Ευάγγελο Αβέρωφ υπό τις κατευθύνσεις του Ράλλη και φυσικά του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή για την επανένταξη της Ελλάδος στον στρατιωτικό τομέα της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας. Δείτε τις φωτογραφίες από τις συναντήσεις που είχε η Θάτσερ με τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή εκείνο το διάστημα.

Αυτή η επίσκεψη της Θάτσερ στην Αθήνα ήταν το γεγονός που ώθησε τον κ. Μητσοτάκη να ακούσει τον πολιτικό λόγο και να παρακολουθήσει την σκέψη της Βρετανίδας τότε πρωθυπουργού. Όταν την 1η Σεπτεμβρίου 1984 εξελέγη πρόεδρος της «Νέας Δημοκρατίας», διαδεχόμενος τον Ευάγγελο Αβέρωφ, ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ακολούθησε το δρόμο του φιλελεύθερου ριζοσπαστισμού που επέλεξε η Θάτσερ για να δώσει την εναλλακτική πρόταση εξουσίας απέναντι σε έναν Ανδρέα Παπανδρέου που βρισκόταν στο απόγειο της λαϊκής αποδοχής.

Πρακτική Θάτσερ στην πολιτική αναμέτρηση

Παρά την ήττα στις εκλογές που έγιναν στις 2 Ιουνίου 1985, ο κ. Μητσοτάκης δεν άλλαξε ρότα. Στο πρότυπο της Θάτσερ, τάχθηκε εναντίον του «κράτους – επιχειρηματία», διατύπωσε επανειλημμένως τις αντιρρήσεις του στη λογική των αλόγιστων κρατικοποιήσεων, καυτηρίασε τις σπατάλες στο Δημόσιο και τη δημιουργίας στρατιών από δημοσίους υπαλλήλους που διορίζονταν μέσω κλαδικών οργανώσεων.

Αυτή η πολιτική επιλογή άρχισε να αποδίδει το 1986, όταν στις δημοτικές εκλογές ο «θατσερικός» κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης κατάφερε να κάνει κινήσεις ματ στην πολιτική σκακιέρα. Έριξε στη μάχη της τοπικής αυτοδιοίκησης τρία δυνατά πρόσωπα του πολιτικού επιτελείου του στη διεκδίκηση των τριών μεγάλων δήμων και ξεκαθάρισε ότι δίνει πολιτική σημασία στην ανάμετρηση.

Ο Μιλτιάδης Έβερτ διεκδίκησε το δήμο Αθηναίων, ο κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος τον δήμο Πειραιώς και ο κ. Σωτήρης Κούβελας στο δήμο Θεσσαλονίκης. Στις 19 Οκτωβρίου 1986, ο Έβερτ εξελέγη με 54,79%, ο Ανδριανόπουλος με 50,89% και ο Κούβελας με 52,13% ενώ την επόμενη ημέρα η «Ακρόπολις» έγραφε ότι με μια «μπολντόζα» ο Ψηλός κατεδαφίζει το ΠΑΣΟΚ. Για όσους δεν θυμούνται, στη Ρηγίλλης είχαν δώσει το προσωνύμιο «μπουλντόζας» στον Έβερτ ενώ αυτονόητο είναι ότι ο Ψηλός ήταν ο κ. Μητσοτάκης.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις 25 Σεπτεμβρίου 1987, ο τότε πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στο 3ο συνέδριο της Διεθνούς Δημοκρατικής Ενώσεως (IDU– InternationalDemocratUnion). Στο περιθώριο της διοργανώσεως ο κ. Μητσοτάκης συναντήθηκε με τη Θάτσερ και αντάλλαξαν απόψεις σχετικώς με την πορεία της Ευρώπης, την οικονομία και τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Φωτογραφία απ’ αυτή τη συνάντηση σας αποκαλύπτει σήμερα το “Newsbomb.gr”.

Η ανάγκη για διαρθρωτικές αλλαγές

Από εκείνη την εποχή είχε γίνει συζήτηση για «απολύσεις που είναι αναπόφευκτες προκειμένου να μειωθεί ο δημόσιος τομέας» στη χώρα μας. Με επιχείρημα τα χειροπιαστά αποτελέσματα της πολιτικής που εφάρμοσε η κ. Θάτσερ στη Βρετανία, ο κ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι μόνο με φιλελεύθερη οικονομική πολιτική μπορεί να αναπτυχθεί η ιδιωτική οικονομία, να πάψει το κράτος και να απομυζά την τελευταία ικμάδα της ελληνικής οικονομίας.

Με αυτό το επιχείρημα άλλωστε η «Νέα Δημοκρατία» κατήλθε στις εκλογές αναμετρήσεις του 1989 και του 1990 καταγράφοντας ιστορικά ποσοστά στα αποτελέσματα. Εκ του αποτελέσματος, η στρατηγική αυτή επιβεβαιώθηκε και περί αυτού το “Newsbomb.gr” έχει αναφερθεί εκτενώς.

Ως επίλογο θα χρησιμοποιήσουμε απόσπασμα από συνέντευξη που έδωσε ο Επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. πριν από τις εκλογές του 1996. Όταν εθίγη το θέμα της ανεργίας, ο κ. Μητσοτάκης μίλησε για το «μοντέλο Θάτσερ» δεκαέξι χρόνια μετά την πρώτη πολιτική επαφή με την εμβληματική πρωθυπουργό της Βρετανίας.

«Φαντάζεστε ποτέ να γίνουν βαθιές τομές και αποκρατικοποιήσεις χωρίς να γίνουν και παράλληλες απολύσεις; Τέτοια θαύματα δεν γίνονται. (…) Ήθελα να παρουσιάσω το “σκληρό θατσερικό πρότυπο”, δήθεν, ως πρότυπο της Ν.Δ. Το πρώτο πράγμα που ξεκαθάρισα ήταν ότι η κ. Θάτσερ επέτυχε να έχει τη μικρότερη ανεργία απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε και εξήγησε από τότε πως πρέπει να πληγούν οι συντεχνίες.

Τι είδε πρώτος απ’ όλους ο Ψηλός

«Γίνεται μεγάλη φασαρία όταν απολύονται οι προνομιούχοι, κανείς όμως δεν σκέφτεται τον άνεργο νέο στο Καρπενήσι ή στα Γρεβενά ή οπουδήποτε αλλού» σχολίασε ο κ. Μητσοτάκης κι εξήγησε από τότε ότι η ανεργία καταπολεμάται με ανάπτυξη, όπως τα δημόσια έργα, καθώς και με φιλελεύθερη οικονομική πολιτική. Αυτή ήταν η «μυστική συνταγή» για να μη χρεωκοπήσει το κράτος, στις αρχές της δεακετίας του 1990.

Την καλύτερη εξήγηση γι’ αυτήν την πολιτική που ακολούθησε ο Επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. -με πρότυπο την πολιτική Θάτσερ- έδωσε με το λιτό μήνυμά του στο Facebook ο κ. Στέφανος Μάνος.

«Είχαμε διδαχτεί από τα ΜΜΕ και την αριστερή “διανόηση” να μισούμε τη Μάργκαρετ Θάτσερ. Είναι όμως αλήθεια ότι κανένας δημοκρατικά εκλεγμένος πρωθυπουργός τα τελευταία 50 χρόνια δεν ενσάρκωσε πιο έντονα τα χαρακτηριστικά της ηγεσίας. Στάθηκε μόνη απέναντι στη Μεγάλη Βρετανία και - στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας - την έκανε να αλλάξει κατεύθυνση. Ήταν ο θρίαμβος του θεληματικού ανθρώπου», έγραψε. Όπως λέει ο λαός, σοφόν το σαφές.

Διαβάστε επίσης: