Μανώλης Γλέζος: Δεν χρωστάμε, μας χρωστάνε!

Συνέντευξη στον ΣΠΥΡΟ ΚΤΕΝΑ.

Το πρόσωπό του, η μαχητικότητα και η ενέργεια που εκπέμπει, η ακρίβεια στην έκφραση και η ασύλληπτη μνήμη του δεν παραπέμπουν σε έναν άνθρωπο 90 ετών. Κι όμως, ο άνθρωπος που τη νύκτα της 30ης Μαΐου του 1941, κατέβασε μαζί με τον Απόστολο Σάντα τη γερμανική πολεμική σημαία του Γ΄ Ράιχ, που κυμάτιζε σε ιστό στην Ακρόπολη Αθηνών, ο άνθρωπος που ο Γάλλος στρατηγός Ντε Γκωλ χαρακτήρισε ως "πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης", έχει μπει ήδη στην επόμενη μάχη του, αδιαφορώντας για τον χρόνο. Οι φυλακίσεις, οι εξορίες, οι θανατικές καταδίκες είναι σαν να μην έχουν αφήσει τη σφραγίδα τους σε αυτό το πρόσωπο που σήμερα κρατά με συνέπεια – εκτός των άλλων - τη σημαία της επιστροφής των πολεμικών αποζημιώσεων από τη Γερμανία στην Ελλάδα.

Η βραδιά που ο Μανώλης Γλέζος κατέβαζε την ναζιστική σημαία θα σημάδευε τη ζωή του και τη δραστηριότητά του όχι μόνον για την περίοδο του πολέμου. Εκπληκτική ήταν μία ακόμη στιγμή: το 1958, επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή, ο Γλέζος μαζί με μερικούς άλλους συνεργάτες του, συλλαμβάνεται με την κατηγορία της κατασκοπίας. Λίγο πριν τη δίκη του Γλέζου οι ελληνικές αρχές αφήνουν ελεύθερο τον ναζί εγκληματία πολέμου Γκούντερ Κόλβες που είχε έλθει στη χώρα μας για να «τρέξει» στο ράλι Ακρόπολις…

«Μας εκδικείται η Γερμανία επειδή ανατρέψαμε τα σχέδιο του Χίτλερ;» αναρωτιέται το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς που όπως μας εξηγεί ήδη στη Γερμανία δημιουργείται μία ευρεία αποδοχή του αιτήματος «αποκατάστασης μιας αδικίας» και επιστροφής των χρημάτων που οι ναζί απέσπασαν από την Ελλάδα.
Ας παρακολουθήσουμε την αποκαλυπτική συνέντευξη, που επιχειρεί να «πιάσει τον παλμό» και της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης.

Κύριε Γλέζο, η επίμονη ύφεση που βιώνει η ελληνική οικονομία έφερε με δύναμη στην επιφάνεια το θέμα του κατοχικού χρέους της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Το θέμα είναι ανοικτό ή έχει κλείσει;

Κύριε Κτενά με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο σας λέω ότι δεν χρωστάμε. Μας χρωστάνε. Από το 1944 η Γερμανία μας χρωστάει 162 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους. Με 3% τόκο βγαίνει πάνω από 1 τρισ. ευρώ το ποσό αυτό.

Τι κινήσεις γίνονται γι’ αυτό το ζήτημα;

Θα υπάρξει σίγουρα κινητοποίηση του λαού, τόσο του ελληνικού όσο και του γερμανικού. Οι Γερμανοί έχουν ήδη πληρώσει δύο δόσεις. Τις κατέβαλλε ο Χίτλερ. Οπότε δεν μπορούν να το αρνηθούν. Και επειδή λένε ότι τώρα δεν υπάρχουν στοιχεία, εγώ λέω ότι αυτά είναι ανοησίες. Η διασυμμαχική επιτροπή το 1946 στο Παρίσι είπε ότι η Ελλάδα πρέπει να πάρει από τη Γερμανία 7,1 δισ. Το τελευταίο επιχείρημα της Γερμανίας είναι ότι όχι δεν υπάρχουν τα χρέη, αλλά ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Γιατί; Όταν εκείνοι διεκδικούν και το πέρας για τους Σουδήτες Γερμανούς που στην Τσεχία τους είχαν κατάσχει τις περιουσίες, εμείς γιατί να μην το διεκδικήσουμε;

Ποιες είναι οι προτάσεις της Αριστεράς σε αυτό το θέμα;.

Το 1995 φίλοι μου Γερμανοί με κάλεσαν να πάω στο Αννόβερο για μια σειρά εκδηλώσεις που αφορούσαν περιβαλλοντικά και κοινωνιολογικά θέματα. Αποδέχθηκα την πρόσκληση, ζητώντας τους όμως να μιλήσω και για το θέμα του κατοχικού χρέους. Δέχθηκαν χωρίς καμία αντίρρηση. Μίλησα λοιπόν σε ένα αμιγώς γερμανικό κοινό από το οποίο συνάντησα πλήρη αποδοχή των θέσεών μου. Μάλιστα μόλις γύρισα στη Νάξο το περιοδικό Die Zeit μου έστειλε επιστολή ζητώντας μου να τους γράψω ένα άρθρο για το ζήτημα αυτό. Το έγραψα χωρίς να βάλω τίτλο. Οι ίδιοι έβαλαν τίτλο «Μία αδικία που πρέπει να αποκατασταθεί». Τι είπα και τους έκανε εντύπωση.

Λέω, εμείς δε θέλουμε να πιάσουμε τη Γερμανία από το λαιμό. Αυτό που θέλουμε, ξεκινώντας από τη βάση της ανάπτυξης της φιλίας των δύο λαών, είναι ότι πρέπει οπωσδήποτε να βρούμε έναν τρόπο να διευθετηθεί το θέμα. Πρώτη πρόταση λοιπόν. Όλες οι γερμανικές εταιρείες που έχουν κατασκευάσει έργα στην Ελλάδα, αντί να πληρωθούν από το ελληνικό Δημόσιο να πληρωθούν από το γερμανικό, το οποίο μπορεί να έρθει μαζί τους σε οποιαδήποτε συμφωνία θέλει. Δεύτερο, όσα ελληνόπουλα θέλουν να πάνε για σπουδές στη Γερμανία, τη διατροφή και διαμονή τους, να τα αναλάβει η γερμανική κυβέρνηση.

Με τις προτάσεις αυτές δημιουργήσαμε φίλους στη Γερμανία. Φίλοι μας από το Αμβούργο, που δεν ανήκουν καν στην Αριστερά, είναι απλώς αντι-φασίστες, έχουν ονομάσει την πόλη τους Αμβούργο- Δίστομο. Και καλούν όλες τις γερμανικές πόλεις να ονομάσουν τη δική τους με ένα όνομα ελληνικής πόλης όπου έχει γίνει ολοκαύτωμα! Οι ίδιοι έρχονται κάθε χρόνο και περικυκλώνουμε τη γερμανική πρεσβεία, μας δέχεται ο Γερμανός πρέσβης. Το κουβεντιάζουμε μαζί του. Άρα όλοι δέχονται αυτή την υποχρέωση της Γερμανίας.

Απλώς καμία ελληνική κυβέρνηση δεν το διεκδίκησε με σθένος.

Πρόσεξε σημείωσε καλά αυτό που θα σου πω. Πες ότι είσαι κυβερνήτης και ζητάς τα λεφτά αυτά. Η Γερμανία απαντάει: «θες δάνειο; Σου δίνω αμέσως». Αλλά τα λεφτά αυτά δεν θα τα πάρεις. Τα ίδια έλεγε και στον Τίτο της Γιουσκοσλαβίας. Ας δούμε, όμως τι είπε ο Τίτο. «Δώσε μου ένα δάνειο 99 ετών, άτοκο». Και το πήρε. Οι τόκοι των 99 ετών ισοδυναμούσαν με τα χρωστούμενα της Γερμανίας προς την Γιουγκοσλαβία!!! Αναγκαστικά δάνεια είχε συνάψει η Γερμανία και με την Γιουγκοσλαβία και με την Πολωνία και τα ξεπλήρωσε. Μόνο το δικό μας δεν έχει ξεπληρώσει. Γιατί; Αυτή είναι μια αδικία που πρέπει να αποκατασταθεί. Εγώ το έχω δηλώσει και το ξαναδηλώνω. Μας εκδικείται η Γερμανία επειδή ανατρέψαμε τα σχέδιο του Χίτλερ; Χάρη του αναγκαστικού δανείου αγόρασε ότι βιώσιμο είχε και το έστειλε στη Γερμανία και έζησε ο λαός τους; Γιατί λοιπόν αυτή η αδικία;