Στουρνάρας: Χτίσαμε ένα εκτεταμένο και πελατειακό κράτος

Συγκεκριμένα, ο Γιάννης Στουρνάρας ανέφερε στην ομιλία του: «Είναι μεγάλη χαρά και τιμή που είμαι σήμερα μαζί σας. Πράγματι, οι απόφοιτοι του LSE αποτελείτε ένα αξιόλογο και πολύ παραγωγικό κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας μας. Το θέμα του συνεδρίου αφορά τους νέους της πατρίδας μας, οι οποίοι είναι η πιο αποδοτική επένδυση για το μέλλον, το κλειδί που θα ανοίξει την πόρτα της προοπτικής της χώρας.

Γι αυτό και σήμερα δεν θα μείνω στα μακροοικονομικά. Τα μακροοικονομικά μεγέθη, όπως ξέρετε, έχουν πάρει μια θετική τροχιά εδώ και μερικές εβδομάδες. Όλοι, νομίζω, το αναγνωρίζουν αυτό. Ακόμη και αρθρογράφοι που μέχρι πριν από λίγο καιρό θεωρούσαν ότι η Ελλάδα θα βγει από το ευρώ, σήμερα έχουν κάνει στροφή και παραδέχονται ότι έχουν κάνει λάθος. Ελπίζω να μην τους διαψεύσουμε. Θεωρώ ότι όλες οι δυνατότητες είναι μπροστά μας.

Η ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας αποτελεί ευθύνη όχι μόνο απέναντι στις σημερινές γενιές αλλά και στις επόμενες. Δυστυχώς, όλα τα προηγούμενα χρόνια, μέσω του υπέρογκου δημόσιου δανεισμού, μεταφέραμε βάρη στις μελλοντικές γενεές. Αυτό το διαγενεακό συμβόλαιο παραβιάστηκε στη χώρα μας αλλά και σε άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, όπως αποδείχθηκε από την παρούσα δημοσιονομική και οικονομική κρίση.

Και αυτό συνέβη όχι μόνο γιατί οι γενεές μετά την μεταπολίτευση δανείστηκαν υπέρμετρα εις βάρος των μελλοντικών, αλλά κυρίως γιατί δεν εξασφάλισαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε οι επόμενες γενεές να δημιουργήσουν και να παράγουν περισσότερα και ποιοτικότερα εισοδήματα. Χτίσαμε ένα εκτεταμένο αλλά ρηχό και πελατειακό κράτος και ένα κρατικοδίαιτο και εσωστρεφές παραγωγικό μοντέλο. Επιτρέψαμε: Στον συμμέτοχο του πελατειακού κράτους να υπερτερήσει του άξιου. Στον κρατικοδίαιτο επιχειρηματία να κυριαρχήσει εις βάρος του καινοτόμου και του εργατικού. Στην ευνοιοκρατία και στην οικογενειοκρατία να εξοβελίσουν αξιόλογους νέους ερευνητές από την εγχώρια ακαδημαϊκή και ερευνητική κοινότητα.

Στο μέλος της εκάστοτε συντεχνίας να ωφεληθεί εις βάρους του κοινωνικού συνόλου. Και όλα αυτά, ενώ ο φορολογικός λογαριασμός δεν εξοφλούνταν με δίκαιη κατανομή βαρών στους πολίτες. «Ο λογαριασμός στους επόμενους» ήταν το ανομολόγητο δόγμα διακυβέρνησης της χώρας μας για αρκετές δεκαετίες τώρα. Και αυτή η αντίληψη, παραλίγο να μας κοστίσει όχι απλά τη θέση μας στο ευρώ αλλά να μας γυρίσει σε επίπεδο οικονομικό και πολιτικό, πολύ πιο πίσω από την μεταπολίτευση. Ωστόσο, η χώρα, μέσα από πολλές δυσκολίες κατάφερε και στάθηκε όρθια.

Προς μεγάλη απογοήτευση αλλοδαπών και εγχώριων θιασωτών του περίφημου Grexit, δηλαδή της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, διατηρήσαμε επάξια, αλλά ομολογουμένως και με πολύ επώδυνο αγώνα, την θέση μας όχι μόνο στην Ευρωζώνη, αλλά και στον παγκόσμιο οικονομικό και γεωπολιτικό χάρτη. Απαιτήθηκαν θυσίες των Ελλήνων πολιτών. Δυστυχώς οι συνέπειες των αστοχιών του παρελθόντος είχαν ως αποτέλεσμα να βρεθούν στην ανεργία περίπου οι μισοί νέοι της χώρας μας.

Για τους νέους αυτούς, η τρικομματική κυβέρνηση εθνικής ευθύνης έχει ως βασική προτεραιότητα να σταματήσει να τους βαρύνει με πρόσθετο χρέος και παράλληλα να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις ώστε να μπουν άμεσα στην παραγωγική διαδικασία, συμβάλλοντας στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι για να το πετύχουμε αυτό:

Με το δοκιμασμένο τρόπο, δηλαδή με στρατιές νέων συμβασιούχων και προσλήψεων στο δημόσιο τομέα που θα καμουφλάρουν το παραγωγικό έλλειμμα, με εκατοντάδες δημόσιες επιχειρήσεις και φορείς που εξαρτώνται αποκλειστικά από την κρατική χρηματοδότηση, με ακαδημαϊκά ιδρύματα που ιδρύονται με σχεδόν αποκλειστικό κριτήριο την ενίσχυση τοπικών οικονομιών.

Νομίζω ότι ένας τέτοιος δρόμος, εκτός από αδιέξοδος είναι και μη ρεαλιστικός, γιατί δεν υπάρχουν πλέον δανειστές να τον χρηματοδοτήσουν. Η επιλογή αυτού του δρόμου, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα είναι ραγδαία οπισθοδρόμηση και στη συνέχεια μακρά στασιμότητα. Ο άλλος δρόμος, αν και ορθός, είναι δύσκολος και επίπονος. Προϋποθέτει την εκ βάθρων αναδόμηση ενός βιώσιμου και ανταγωνιστικού παραγωγικού προτύπου.

Την παρούσα περίοδο, προσπαθούμε, πράγματι, να διαμορφώσουμε ένα μοντέλο απασχόλησης για τους νέους ανθρώπους που να συμβαδίζει με τις ανάγκες του νέου αναπτυξιακού, εξωστρεφούς υποδείγματος, που δρομολογούμε για τα επόμενα χρόνια. Ο ρόλος των νέων επιχειρηματιών, επιστημόνων και επαγγελματιών σε αυτή την αλλαγή θα είναι καθοριστικός. Η καινοτομία, το όραμα, η τόλμη είναι στοιχεία, που πρέπει να χαρακτηρίζουν τις δομές του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ειδικότερα στο θέμα των αποχωρήσεων από το Δημόσιο, η τελική συμφωνία των πολιτικών αρχηγών για αντικατάστασή τους από νέους ανθρώπους αναβαθμισμένων προσόντων, θεωρώ ότι θα οδηγήσει, επιτέλους, στην ποιοτική αναβάθμιση του δημοσίου τομέα.

Σήμερα εδώ, σε αυτό το χώρο, βλέποντας κανείς τους ανθρώπους που συμμετέχουν, μπορεί να αντιληφθεί ότι η Ελλάδα δεν υστερεί καθόλου σε ανθρώπινο δυναμικό. Ο άνθρωπος που βραβεύεται σήμερα, ο κ. Χατζιωάννου, είναι ένας επιχειρηματίας, που ξεκίνησε μια ομολογουμένως εξαιρετικά καινοτόμα επιχείρηση, πριν ακόμα κλείσει τα τριάντα χρόνια, που επηρέασε τη φιλοσοφία και τον τρόπο λειτουργίας ολόκληρου του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιείται. Αλλά και οι εισηγητές του συνεδρίου και πάρα πολλοί από τους συμμετέχοντες σε αυτό, πολλούς από τους οποίους γνωρίζω καλά, είναι απτά παραδείγματα ότι η Ελλάδα της επιχειρηματικότητας, της καινοτομίας, της έρευνας και της εξωστρέφειας είναι μια πραγματικότητα.

Αυτό που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση, με την αρωγή των οικονομικών και κοινωνικών και πνευματικών πρωτοπόρων της χώρας – γιατί αυτές είναι οι υγιείς δυνάμεις σήμερα- είναι να επιτρέψει στην Ελλάδα αυτή επιτέλους να αναδυθεί. Η χώρα οφείλει να ανατρέψει τις εγχώριες κακοδαιμονίες της και να αποκτήσει ένα μακρόπνοο σχέδιο για το μέλλον της. Είμαι σίγουρος, μέσα σε αυτήν την αίθουσα, βρίσκεται ένα σημαντικό κομμάτι της ζωτικής δύναμης, που θα ωθήσει τη χώρα μπροστά και για αυτό με μεγάλη χαρά χαιρετίζω το συνέδριό σας».