Ισορροπία τρόμου για Τσίπρα – Λαφαζάνη και συνιστώσες

Σε μια περίοδο βαθιάς εσωκομματικής κρίσης φαίνεται πως έχει εισέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την αντιπαράθεση στην Κεντρική Επιτροπή μεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης της οποίας ηγείται ο Παναγιώτης Λαφαζάνης.

Ο δρόμος για το Ιδρυτικό Συνέδριο συνέδριο του κόμματος τον Ιούλιο δεν θα είναι εύκολος και κανείς στην Κουμουνδούρου δεν μπορεί να προβλέψει τα μελλούμενα μετά τη ρήξη στις σχέσεις Τσίπρα – Συνιστωσών.

Ο κ. Τσίπρας πετάει το γάντι στις συνιστώσες θέτοντας πλέον ανοιχτά το ζήτημα της αυτοδιάλυσης των συνιστωσών και της κατάργησης της λίστας για την εκλογή των νέων οργάνων του κόμματος.

Η απάντηση διά στόματος Π. Λαφαζάνη ήταν άμεση, ο οποίος κατηγόρησε εμμέσως την ηγεσία του κόμματος ότι επιχειρεί να επιβάλει σιωπητήριο στο κόμμα.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμανε ότι «δεν θέτει τελεσίγραφα, ούτε δείχνει την πόρτα σε κανέναν». Σημειώνεται ότι είχε προηγηθεί νωρίτερα έντονη κριτική του Μανώλη Γλέζου κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ -δεν παρέστη στη συνεδρίαση της ΚΕ- καθώς τόσο ο ίδιος όσο και άλλες τέσσερις μικρές συνιστώσες συνυπέγραψαν κείμενο σύμφωνα με το οποίο χαρακτήριζαν «απαράδεκτες» τις προτάσεις για διάλυση των συνιστωσών.

Στις επικρίσεις που δέχθηκε ο κ. Τσίπρας, κυρίως από τα στελέχη της «Αριστερής Πλατφόρμας» για υιοθέτηση πρακτικών ξένων προς την Αριστερά αλλά και τον κίνδυνο «σοσιαλδημοκρατικοποίησης» του κόμματος, απάντησε εφιστώντας την προσοχή σε δημόσιες διατυπώσεις προσθέτοντας ότι «δεν υπάρχουν Ηρακλείς του ριζοσπαστισμού και κάποιοι άλλοι από εμάς που να έχουν εκχωρήσει τα πάντα στη σοσιαλδημοκρατία».

Η αναφορά του κ. Τσίπρα πως «είναι αδιανόητο να απαγορεύουμε να ανοίξει η συζήτηση στη βάση του κόμματος» αποκτά ιδιαίτερη σημασία καθώς επί της ουσίας καλούνται τα μέλη να εκφέρουν τη γνώμη τους για τη νέα φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Τις τελικές αποφάσεις θα πάρει το εκλογικό σώμα το οποίο μετά τη χθεσινή απόφαση θα είναι πολυπληθές. Το μέτρο είναι 1 προς 10 για την εκλογή των συνέδρων, και αναμένεται να ξεπεράσει τους 3.000 αντιπροσώπους.

Στελέχη άλλων συνιστωσών, όπως η ΑΚΟΑ, η ΡΟΖΑ και ανένταχτοι (συμμετέχουν στην ΑΝΑΣΑ) είναι υπέρ της αυτοδιάλυσης των συνιστωσών, αλλά ζητούν να υπάρξει ένα μεταβατικό καθεστώς, ενώ τάσσονται υπέρ της κατάργησης των προνομίων των συνιστωσών.