Τα μεγάλα λάθη του Α. Σαμαρά

Τις τελευταίες ημέρες, πολλοί είναι αυτοί που προσπαθούν να ερμηνεύσουν τις κινήσεις του πρωθυπουργού με την ΕΡΤ που κατάφεραν ότι δεν είχε μπορέσει να καταφέρει ο Σύριζα και τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης: να αποσταθεροποιήσουν το πολιτικό σκηνικό και να δημιουργήσουν κυβερνητική κρίση με αβέβαιη εξέλιξη.

Είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς πείστηκε από κάποιους να κάνει επίδειξη δύναμης, να προχωρήσει σε 2.500 απολύσεις, θυσία στο Μινώταυρο της Τρόικας, προκειμένου να αποφύγει την πίεση για τη λήψη νέων μέτρων λόγω του δημοσιονομικού κενού.

Θεωρώντας, ότι οι δύο άλλοι κυβερνητικοί του εταίροι είναι εξαιρετικά αδύναμοι, θέλησε να τους παρακάμψει και να τους αγνοήσει, κραδαίνοντας και την απειλή των πρόωρων εκλογών.

Ορισμένοι του είχαν περάσει την ιδέα ότι η πολιτική πυγμής και η θετική απήχηση που θα είχε στους πολίτες ότι δεν θα πλήρωναν πλέον την ΕΡΤ, στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, θα του χάριζαν το ''φωτοστέφανο'' του μεταρρυθμιστή Πρωθυπουργού και θα διεύρυναν τη διαφορά με το Σύριζα, απογειώνοντας ταυτόχρονα και τη δημοτικότητά του.

Στην πραγματικότητα, ο κ. Σαμαράς παρασύρθηκε από ολέθριες συμβουλές.

-Λάθος Πρώτο: προχώρησε στη διακοπή του σήματος και της λειτουργίας της ΕΡΤ χωρίς να έχει έτοιμη τη διάδοχη λύση και κυρίως χωρίς να έχει ψηφιστεί το νέο θεσμικό πλαίσιο. Έβαλε το κάρο, μπροστά από το άλογο.

Αν είχε προετοιμάσει την κοινή γνώμη αλλά και τους κυβερνητικούς εταίρους μαζί με το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί ότι η ΕΡΤ είναι ''αμαρτωλή'' ,θα είχε δημοκρατική νομιμοποίηση και αποδοχή για να δημιουργήσει ένα νέο φορέα. Ουσιαστικά θα μετέφερε την πίεση στους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη που δύσκολα θα απέρριπταν το σχέδιο του για μία δημόσια ραδιοτηλεόραση με ένα κανάλι και ένα ή δύο ραδιόφωνα.

-Λάθος Δεύτερο: το μαύρο στις οθόνες. Στην Ευρώπη η εντύπωση ήταν χείριστη και αποτυπώθηκε στην κοινή γνώμη αλλά και στα ευρωπαϊκά ΜΜΕ. Αυτό που δεν περίμεναν όμως στο Μαξίμου ήταν και οι αρνητικές εντυπώσεις στην εγχώρια κοινή γνώμη, που κάθε μέρα που περνάει αυξάνονται.

Είναι φανερό ότι και αυτή η επιλογή ήταν μία απόφαση που πάρθηκε κυριολεκτικά στο πόδι, χωρίς σοβαρή ανάλυση των επιπτώσεων. Αν σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι σχεδίαζαν το κλείσιμο της ΕΡΤ, 10 μέρες πιο πριν, χωρίς να ξέρουν ότι μέσα από τις συχνότητες της ΕΡΤ, αναμεταδίδονται τα θέματα των Πανελληνίων Εξετάσεων, μπορεί να βγάλει κανείς... πολλά συμπεράσματα.

-Λάθος Τρίτο: θεώρησαν apriori ότι θα έχουν τη στήριξη της Ευρώπης. Διαψεύστηκαν οικτρά. Η Κομισιόν , μόλις είδε τις αντιδράσεις στα ΜΜΕ και στην κοινή γνώμη των ευρωπαϊκών χωρών, συνέστησε να ανοίξει η ΕΡΤ και να αποφευχθούν ενέργειες που οδηγούν σε πολιτική αστάθεια τη χώρα. Η αποδοκιμασία είναι εμφανής και δεν την μετριάζει η επικοινωνία του κ. Σαμαρά με την κ. Μέρκελ και η στήριξη, που υποτίθεται του έδωσε.

-Λάθος Τέταρτο: υποτίμησε, κατά τραγικό τρόπο, τις αντιδράσεις των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων του. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ βρίσκονται πράγματι σε αδυναμία, κινούνται στο όριο του 3%. Άλλο όμως οι δημοσκοπική αδυναμία και άλλο η πραγματικότητα.

ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ έχουν όσες έδρες χρειάζονται για να μπλοκάρουν τις εξελίξεις, να μην περνούν κρίσιμα νομοσχέδια. Ξέρουν ότι αν ακολουθούσαν, ως πειθήνια όργανα, τα τετελεσμένα του κ. Σαμαρά, οι επόμενες δημοσκοπήσεις θα τους έδειχναν κάτω από το 3% ενώ θα ακυρώνονταν και ως κυβερνητικοί εταίροι.

Οι διαρροές μάλιστα, που κάποιοι ''ευφυείς'' εγκέφαλοι από το Μέγαρο Μαξίμου, έκαναν για τους κ.κ. Βενιζέλο και Κουβέλη έκαναν ακόμα χειρότερα τα πράγματα.

Λάθος Πέμπτο: η απειλή των εκλογών, μέσα στο καλοκαίρι, δεν έχει κοινωνική αποδοχή. Δημιουργεί εικόνα αποσταθεροποίησης στη χώρα και εμφανίζει ανακόλουθο τον Πρωθυπουργό , που μόλις μία εβδομάδα πριν, μιλούσε για successstory και μιλούσε με κολακευτικά λόγια για τους άλλους δύο κυβερνητικούς του εταίρους.

Ο κ. Σαμαράς, μαζί με ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και μία-δύο προσθήκες, όπως του κ. Μαρκόπουλου, μπορεί να υπολογίζει σε μία κοινοβουλευτική πλειοψηφία 165-167 βουλευτών. Αν διενεργηθούν εκλογές, είναι βέβαιο ότι οι δύο άλλοι κυβερνητικοί εταίροι θα καταγράψουν χαμηλά ποσοστά.

Έχει σκεφθεί ο κ. Πρωθυπουργός το ενδεχόμενο να υπάρξει ένα εκλογικό αποτέλεσμα, σύμφωνα με το οποίο δεν θα μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση χωρίς το Σύριζα η την Χρυσή Αυγή;

Εκτός βέβαια από το γεγονός ότι κάτω από αυτές τις συνθήκες μπορεί να δει τη Χρυσή Αυγή να υπερβαίνει το 15%.

Στην πραγματικότητα, ο κ. Σαμαράς βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, έπαιξε μία παρακινδυνευμένη ζαριά η οποία δεν του βγήκε.

Σήμερα το βράδυ, οι πιέσεις από την Ευρώπη και το γεγονός ότι κανείς δεν θέλει εκλογές, ενδέχεται να αποκλιμακώσουν την κρίση. Στην αποκλιμάκωση θα συμβάλει και ο ανασχηματισμός με την αλλαγή υπουργών.

Ο κ. Σαμαράς όμως πρέπει να γνωρίζει ότι στην επόμενη κρίση, που δεν θα είναι μακριά, αυτή τη φορά θα πέσει στο τραπέζι και η αλλαγή Πρωθυπουργού, με θύμα τον ίδιο.

Και δεν πρέπει να αποκλείει να υποστηριχθεί κάτι τέτοιο και από στελέχη του κόμματός του, που είναι βαθύτατα προβληματισμένα για τους χειρισμούς του Μαξίμου.

Και βέβαια δεν ξεγελά κανένα η βιομηχανία δηλώσεων στήριξης Βουλευτών στις επιλογές του κ. Σαμαρά που έγινε κάτω από τη δαμόκλειο σπάθη της λίστας και καταδεικνύει την αδυναμία και την ανασφάλεια του περιβάλλοντος του Πρωθυπουργού.