Μ. Βαρβιτσιώτης: «Έρχονται νέα επώδυνα μέτρα»

Συνέντευξη στον Κώστα Λασκαράτο

Ο βουλευτής Β΄ Αθήνας της Ν.Δ. και αναπληρωτής τομεάρχης Εμπορίου, τονίζει πως η «αυριανή Ν.Δ. δεν θα θυμίζει σε τίποτα τη χθεσινή» αν σταματήσει το αυτομαστίγωμα, ενώ «διαβάζοντας» τις δημοσκοπήσεις, βλέπει σημαντικές πολιτικές εξελίξεις και ανατροπές.

-Υπάρχει μια «σωστή οικονομική πολιτική» που μπορεί πράγματι να βγάλει τη χώρα από την κρίση;

Ασφαλώς και υπάρχει. Το πρώτο βήμα γι’ αυτήν είναι η άμεση ανατροπή της αποσπασματικής, αντιαναπτυξιακής και χωρίς πυξίδα φορολογικής πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση. Το οικονομικό επιτελείο έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλους τους στόχους που έχει θέσει και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα και από την παραίτηση του κ. Γεωργακόπουλου. Για το σύνολο του διμήνου Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου 2011, τα έσοδα παρουσιάζουν μείωση, σε σχέση με το αντίστοιχο δίμηνο του 2010, κατά 9% ή 802 εκατ. €. Διαφαίνεται, πλέον, ότι η κρίσιμη πορεία των εσόδων για την υλοποίηση του Προϋπολογισμού, βρίσκεται σε πλήρη εκτροχιασμό και σίγουρα θα ζητηθούν νέα επώδυνα μέτρα. Και μόνο το γεγονός αυτό θα έπρεπε να είχε κινητοποιήσει την κυβέρνηση η οποία αντί να χαράξει διορθωτική πορεία εξακολουθεί να διαχειρίζεται επικοινωνιακά τα ζητήματα και να αδιαφορεί για την ραγδαία εκτόξευση της ανεργίας και τα χιλιάδες λουκέτα στην αγορά.

-Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο. Μπορεί αυτό να παραμένει ακόμη επίκαιρο δίλημμα;

Πριν φτάσουμε σε αυτό το δίλημμα θα πρέπει να απαντήσει ο κ. Παπανδρέου πόσο αποτιμά ο ίδιος την εκστρατεία κατασυκοφάντησης της χώρας που έκανε σε όλα τα διεθνή φόρα πριν από την υπαγωγή μας στο ΔΝΤ. Του το έθεσε ο Πρόεδρος της Ν.Δ. στην πρό ημερησίας συζήτηση για τα αποτελέσματα της άτυπης συνόδου κορυφής και πάλι το απέφυγε… Αυτή η τακτική όμως δεν θα τον οδηγήσει πουθενά. Το επισημαίνω αυτό γιατί και στο πρόσφατο παρελθόν το δημόσιο χρέος είχε σκαρφαλώσει σε μεγάλα ύψη. Για παράδειγμα το 1993 βρισκόταν στο 111% του ΑΕΠ και το 1996 στο 113%. Ποτέ όμως, καμία Ελληνική κυβέρνηση δεν σκέφθηκε την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ…

-Πόσο διαφορετική είναι η σημερινή από τη χθεσινή Ν.Δ.; Που εντοπίζετε τις διαφορές, πέραν του οργανογράμματος, από την περίοδο κατά την οποία το κόμμα βρίσκονταν στην εξουσία;

Κατ’ αρχήν πρέπει να επισημάνω ότι οι οργανωτικές αλλαγές δεν πρέπει να απαξιώνονται. Είναι πολύ σημαντικές και συνήθως είναι το όχημα για να ανακτήσουμε την επαφή μας με την κοινωνία και να επουλώσουμε τα τραύματα που δημιουργήθηκαν την προηγούμενη περίοδο. Από εκεί και πέρα θα ήθελα να σταθώ ιδιαίτερα σε αυτό που είπε προ ημερών ο Α. Σαμαράς πως δεν σκοπεύει να συνεχίσει το αυτομαστίγωμα της παράταξης δίνοντας άλλοθι στην καταστροφική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Εάν περάσει αυτό το μήνυμα και αυτή η νέα νοοτροπία στη βάση του κόμματος τότε η αυριανή ΝΔ δεν θα θυμίζει σε τίποτα τη χθεσινή…

-Τα δημοσκοπικά δεδομένα δεν είναι το «δυνατό σας χαρτί». Άλλες φορές η Ν.Δ., το χρεώνει στα ΜΜΕ. Άλλες φορές, υποβαθμίζει τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων. Μήπως τελικά φταίει κάτι άλλο; Μήπως απαιτούνται πιο πειστικές προτάσεις;

Η Νέα Δημοκρατία είναι ήδη σε φάση περαιτέρω εξειδίκευσης της οικονομικής της πρότασης. Από εκεί και μετά θα σας υπενθυμίσω ότι βρισκόμαστε μόλις 17 μήνες από τις προηγούμενες εκλογές, όταν η παράταξη μας γνώρισε μια οδυνηρή ήττα με δέκα ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από το πρώτο κόμμα. Ωστόσο τα ερωτήματα από τις μετρήσεις θα πρέπει να απευθύνονται στο ΠΑΣΟΚ και όχι στη ΝΔ. Το κυβερνών κόμμα μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα έχει απωλέσει ένα πολύ μεγάλο μέρος της εκλογικής του δύναμης και όλοι οι δείκτες εμπιστοσύνης και θετικής αξιολόγησης της κυβέρνησης καταρρέουν με πρωτοφανή τρόπο. Και μόνο το γεγονός ότι το 78% των πολιτών δηλώνει ότι τα πράγματα στη χώρα πηγαίνουν σε λάθος κατεύθυνση είναι προάγγελος σημαντικών πολιτικών εξελίξεων και ανατροπών.

-Έχετε πει πως δε σας αρέσουν οι ταμπέλες. Ωστόσο ο πρόεδρος του κόμματός σας, έχει κατ΄ επανάληψη ξεκαθαρίσει πως η Ν.Δ. είναι «λαϊκό κόμμα». Τελικά, ασπάζεστε αυτή τη διατύπωση;

Ξεχνάτε προφανώς ότι η Νέα Δημοκρατία είναι μέλος του Ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος… το οποίο αποτελεί και την πολυπληθέστερη ομάδα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Αυτή η πολυπληθής ομάδα είναι και ο κατεξοχήν εκπρόσωπος των φιλελευθέρων απόψεων και πολιτικών…