Τι προσπάθησε να κρύψει ο κ. Γεωργιάδης πριν γίνει υπουργός Υγείας
Καθώς η πολιτική του καριέρα κορυφωνόταν, με την υπουργοποίησή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου και τη μεταπήδησή του από το ΛΑΟΣ στη Νέα Δημοκρατία, ο κ. Γεωργιάδης επιδιδόταν σε διαδικτυακές συνομιλίες με οπαδούς του κόμματος του Γιώργου Καρατζαφέρη και της Χρυσής Αυγής, σε ειδική ενότητα στην ιστοσελίδα του, που είχε ονομάσει «Εκκλησία του Δήμου».
Οι αποκαλυπτικοί διάλογοι, όμως, εξαφανίστηκαν τον περασμένο Μάρτιο και η «Εκκλησία του Δήμου» κατέβηκε από το Διαδίκτυο. Λίγους μήνες αργότερα, θα αναλάμβανε το υπουργείο Υγείας, με σκοπό να εφαρμόσει άτεγκτα τις σκληρές απαιτήσεις της τρόικα. Ενώ η αποδόμηση της δημόσιας υγείας βρίσκεται σε εξέλιξη, οι ενοχλητικές αναρτήσεις της περιόδου 2010-2012 αποκαλύπτουν γιατί ο «μνημονιακότερος» όλων των υπουργών επελέγη να αναλάβει το συγκεκριμένο ρόλο στην κυβέρνηση. Οι δημοσιογράφοι του Ιού, Τάσος Κωστόπουλος, Άντα Ψαρρά και Δημήτρης Ψαρράς, ανέκτησαν τους διαλόγους του κ. Γεωργιάδη και παρουσίασαν αυτά που ο νυν υπουργός Υγείας ήθελε να μείνουν κρυφά.
1. Μνημόνιο über alles
Στην αρχή οι εξηγήσεις του κ. Γεωργιάδη για τη στάση του ΛΑΟΣ απέναντι στο Μνημόνιο ήταν δειλές: «Πρώτον εμείς δεν υπογράψαμε το Μνημόνιο. Εμείς υπερψηφίσαμε επί της Αρχής το να πάρουμε τα λεφτά» (14.6.2010). Σε ένα χρόνο η διστακτικότητα αυτή είχε εξαφανιστεί: «Δεν έχει υπάρξει καμιά απολύτως εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας με το Μνημόνιο. Όποτε θέλουμε το καταγγέλλουμε, κηρύσσουμε παύση πληρωμών και πάμε παρακάτω, υφιστάμενοι φυσικά τις συνέπειες».
Όσο για την καταψήφιση από το ΛΑΟΣ του Μεσοπρόθεσμου, ο Άδωνις Γεωργιάδης ισχυρίζεται ότι το έκαναν για να... προστατέψουν το Μνημόνιο: «Το Μεσοπρόθεσμο το καταψηφίζουμε διότι το ΠΑΣΟΚ εδώ και ένα χρόνο δεν εφήρμοσε τίποτε από το Μνημόνιο, άρα είναι εντελώς ανίκανο να εφαρμόσει οποιαδήποτε μέτρα» (6.6.2011).
Επικρίνοντας την ομιλία του Α. Σαμαρά στη ΔΕΘ, θα ισχυριστεί ότι «το Μνημόνιο και οι πολιτικές του δεν εφαρμόστηκαν. Εάν είχαν εφαρμοστεί, τώρα η Ελλάς θα ήταν ήδη εκτός κινδύνου. Οι Ευρωπαίοι οσονούπω εάν συνεχίσουμε έτσι θα μας πετάξουν έξω διότι μας βαρέθηκαν και διότι πιστεύουν, και σωστά, ότι απλά πετάνε τα λεφτά τους εδώ» (19.9.2011).
Μετά την προσχώρησή του στη Ν.Δ. προσαρμόζεται στον μονομέτωπο αντιαριστερό αγώνα: «Το αντιμνημόνιο είναι η λυσσαλέα προσπάθεια της Αριστεράς να εμποδίσει την αλλαγή του κράτους! Εγώ το κράτος αυτό θέλω να αλλάξει οπωσδήποτε! Το Μνημόνιο είναι ο φυσικός μου σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια» (5.3.2012).
Στη λογική του κ. Γεωργιάδη οι δανειστές θα μας φτιάξουν κράτος: «Όσον αφορά στους δανειστές μας, το μόνον που θέλουν είναι να εξασφαλίσουν τα λεφτά τους, μόνον που για να γίνει αυτό, πρέπει εμείς να φτιάξουμε ένα κράτος που να μπορεί να τους πληρώνει. Γι' αυτό θα μας φτιάξουν το κράτος, όχι από καλοσύνη, αλλά από συμφέρον!»
Τελικά για τίποτα δεν ευθύνεται το Μνημόνιο: «Αυτοκτονίες είχαμε πάντα. Για την οικονομική μας δυσπραγία δεν ευθύνεται το Μνημόνιο και η Τρόικα, ευθύνεται η χρεοκοπία μας. Το Μνημόνιο είναι ένα αλεξίπτωτο που απλώς έκανε την πτώση μας βραδύτερη και ομαλότερη. Τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο. Δεν θα μας σώσει το Μνημόνιο, μόνοι μας θα σωθούμε. Όταν το αποφασίσουμε, το Μνημόνιο θα μας βοηθήσει να επανέλθουμε γρηγορότερα αυτό είναι όλο!»
2. Ζήτω το ΔΝΤ
Για να εξηγήσει τη στάση του ΛΑΟΣ κατά την ψηφοφορία περί ΔΝΤ, ο Άδωνις Γεωργιάδης ξεσπαθώνει στις 8.5.2010: «Τι είμαστε εμείς, πολιτικάντηδες τύπου Σαμαρά; Να ξέρουμε τι πρέπει να γίνει και να προσποιούμαστε κάτι άλλο για να ικανοποιήσουμε τον όχλο;» Στις 2.6.2011 εκθειάζει ανοιχτά το ΔΝΤ: «Για να συνεννοούμαστε, μια χαρά είναι το ΔΝΤ. Παρά τις γενικές ανοησίες που ακούγονται εδώ, ο μόνος που δεν φταίει είναι το ΔΝΤ. Χθες γύρισε ο Θάνος [Πλεύρης] από την Ουγγαρία και μου μετέφερε την ομιλία του Ούγγρου Πρωθυπουργού Ορμπάν, ο οποίος και έβγαλε τη χώρα του από το ΔΝΤ. Επί 20 λεπτά εγκωμίαζε το ΔΝΤ και τη βοήθεια που προσέφερε στη χώρα του».
Και δέκα μέρες αργότερα επαναλαμβάνει: «Το ΔΝΤ πήγε στην Τουρκία, την Ουγγαρία, τη Βραζιλία, τη Λετονία και τα κατάφεραν μία χαρά. Οι εναντίον ΔΝΤ συνεχείς κατηγορίες είναι οι συνήθεις ελληνικές γκρίνιες».
Και για όσους δεν καταλαβαίνανε τότε για ποιο λόγο το ΛΑΟΣ ζητούσε εκλογές: «Τις εκλογές τις θέλουμε, όχι για να βγούμε από το Μνημόνιο, αλλά για να φύγει το ΠΑΣΟΚ διότι είναι προφανές ότι δεν μπορεί» (12.6.2011). Την επομένη επανέρχεται: «Όχι, το ΔΝΤ δεν είναι κανένας Βελζεβούλ. Και η Ευρώπη συμμετέχει σε αυτό. Είναι το καλύτερο εργαλείο σήμερα στον κόσμο, που φτιάχνει χαλασμένες οικονομίες και τα κεφάλαια και η τεχνογνωσία του είναι απαραίτητες και στην Ε.Ε. Τι σύμπλεγμα είναι αυτό με το ΔΝΤ τελικά; Σας πληροφορώ ότι από τους τρεις της Τρόικας, πάντα ο του ΔΝΤ είναι ο πιο χαλαρός και υπέρ μας. Οι άλλοι δύο της Ε.Ε. και της ΕΚΤ μας ξεσκίζουν, διότι μας θεωρούν αφερέγγυους που δεν τηρήσαμε τις συμφωνίες μας! Κοντολογίς κανένα πρόβλημα δεν υφίσταται στην κυριαρχία μας από τις αποκρατικοποιήσεις, θα έπρεπε να τις έχουμε κάνει πολύ νωρίτερα. Θα είχαμε πιάσει και πολύ καλύτερες τιμές, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ» (13.6.2011).
3. Πουλήστε τα όλα
Σε ερώτηση για το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν διστάζει ούτε στιγμή: «Έχω γράψει σε ειδικό άρθρο ότι η πώληση κρατικής περιουσίας, ούτε έγκλημα είναι ούτε αμαρτία. Το κράτος εισπράττει φόρους από κάθε οικονομική δραστηριότητα στη χώρα, άρα καλύτερα να έχουν ιδιώτες περιουσία και να την αξιοποιούν και να αποδίδουν φόρους στο Κράτος, παρά να την έχει το κράτος και να κάθεται» (27.3.2011).
Την ίδια μέρα θα επανέλθει: «Επειδή είστε άσχετος με τα οικονομικά, αλλά το παραδέχεστε και αυτό είναι προς τιμήν σας, θα σας το εξηγήσω πολύ απλά. Η Παιδεία χρειάζεται χρήματα. Χρήματα θα εισπράττει το κράτος από τους φόρους που θα παίρνει από τις χιλιάδες νέες ιδιωτικές επενδύσεις που θα γίνουν, πάνω σε έρημα κρατικά οικόπεδα, αναξιοποίητα κρατικά ακίνητα, έρημες κρατικές παραλίες, ακατοίκητες κρατικές βραχονησίδες κ.λπ. Όταν όλα αυτά αντί να είναι έρημα, ακατοίκητα και αναξιοποίητα θα έχουν πουληθεί σε ιδιώτες, εκτός από τα χρήματα που θα έχουν εισπραχθεί άπαξ και θα έχουν μειώσει το χρέος και άρα θα ελευθερώνουν κρατικούς πόρους και για την Παιδεία και για την Υγεία και άλλες κρατικές λειτουργίες, το κράτος αντί να έχει βάρος μία αναξιοποίητη περιουσία, θα εισπράττει εκατομμύρια επιπλέον ευρώ για να τα ξοδεύει και στην Παιδεία».
Μ' αυτή τη λογική, «η πώληση ή όχι της ΔΕΗ για μένα είναι εντελώς δευτερεύον θέμα» (5.5.2011). Κάποιοι, ακόμα και μέσα από το ΛΑΟΣ αντιδρούν, αλλά ο γραμματέας επιμένει: «Πρώτον το κόμμα μας είναι γενικά υπέρ των αποκρατικοποιήσεων, επικρατεί όμως η άποψη ότι στρατηγικοί τομείς, όπως η ενέργεια καλό είναι να μείνουν στο κράτος, αρκεί να είναι παραγωγικοί. Ευτυχώς το κόμμα μας δεν είναι σταλινικού τύπου και μπορούμε να έχουμε και διαφορετικές γνώμες. Εγώ προσωπικά είμαι υπέρ της ιδιωτικοποιήσεως των πάντων, διότι πολύ απλά δημόσια και παραγωγική επιχείρηση δεν δύναται να υφίσταται! Είναι πράγματα μεταξύ τους αντίθετα» (14.6.2011).
4. Κάτω το Δημόσιο
Το σχήμα που έχει υπόψη του για τους δημόσιους υπαλλήλους ο κ. Γεωργιάδης διατυπώνεται στις 23.4.2010: «Ένα κράτος το οποίο μετά βίας θα χρειαζόταν 300.000 δημοσίους υπαλλήλους για να λειτουργήσει απέκτησε 1.300.000 δημοσίους υπαλλήλους. Αυτοί για να κάνουν την παραμικρή εργασία, κατά κανόνα, όχι όλοι βέβαια, ζητούσαν φακελάκι. Το κόστος όλου αυτού του γραφειοκρατικού μηχανισμού πάνω στην αγορά το υφίσταντο οι επιχειρήσεις οι οποίες αύξαιναν την τιμή των προϊόντων τους, με αποτέλεσμα να καταστρέφεται η ανταγωνιστικότητα της χώρας».
Αργότερα εισηγείται το κόψιμο των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων στο μισό: «Είμαστε αναφανδόν υπέρ των ιδιωτικών υπαλλήλων, γι' αυτό και υποστηρίζουμε τη μεγάλη μείωση του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου. Τα χρήματα που θα εξοικονομούσαμε π.χ. με 250.000 απολύσεις, θα τα εξοικονομήσουμε στο πολλαπλάσιο εάν μειώσουμε π.χ. τις αποδοχές τους στο μισό. Έτσι ξεπερνάμε και τα συνταγματικά κωλύματα. Και αν δεν βγαίνουν ας ψάξουν για άλλη δουλειά» (4.6.2011).
Μετά την είσοδό του στη Ν.Δ. ο κ. Γεωργιάδης γίνεται ακόμα πιο σαφής: «Το Δημόσιο είναι για τους άχρηστους, όχι για τους Έλληνες» (3.4.2013).
5. Η αντίδραση του λαού
Με μελαγχολικές σκέψεις αντιμετωπίζει τις λαϊκές αντιδράσεις: «Ακούω συνεχώς για τον λαό μας που κατεβαίνει στους δρόμους. Ναι μαζική η συμμετοχή στο χθεσινό συλλαλητήριο. Πού ήταν όλος αυτός ο κόσμος, για το Μεταναστευτικό; Για το Σκοπιανό; Για το Σχέδιο Ανάν; Μόνον για τα λεφτά κατεβαίνει τελικώς ο Έλληνας στον δρόμο και αυτό είναι τιμητικό;» (21.5.2010).
Μετά την ένταξή του στη Ν.Δ. θα πάψει να βλέπει αντίσταση του λαού: «Ποιες αντιδράσεις βρε πουλί μου;» θα γράψει στις 6.3.2012. «Τα πιο πολλά μόνοι μας έπρεπε να τα έχουμε κάνει! Αμάν!»
Για τις κινητοποιήσεις στα Πανεπιστήμια ο Α.Γ. έχει τη λύση: «Όταν αρχίσει όμως ο πόλεμος και θα καταλάβουν τα μισά Πανεπιστήμια, εμείς θα είμαστε εκεί για να ζητούμε να μπει η Αστυνομία μέσα και να τους βγάλει σηκωτούς» (28.8.2011). Μοντέλο του έχει τον δήμαρχο Τζουλιάνι της Νέας Υόρκης: «Η Μητροπολιτική Αστυνομία ήταν ανελέητη! Και έδειρε και σκότωσε και έκανε τα πάντα για να διώξουν όλους τους εγκληματίες από την Νέα Υόρκη» (18.2.2010).
Το σωφρονιστικό του πρότυπο είναι η δικτατορία, όταν κατά τη γνώμη του οι φυλακές ήταν άδειες: «Οι δε φυλακές επί Επταετίας είχαν λευκή σημαία, δηλαδή άνευ κρατουμένων. Ελευθερία τότε δεν είχαμε, είχαμε όμως ησυχία και ασφάλεια».
6. Ακροδεξιότερα, Κουροπάτκιν
Ο Άδωνις Γεωργιάδης προβάλλει με περηφάνια την ακροδεξιά του ταυτότητα: «Εγώ είμαι ο πρώτος βουλευτής στο ελληνικό Κοινοβούλιο μετά από 40 χρόνια που μίλησα για τον Γράμμο και το Βίτσι. Ο Καρατζαφέρης είναι ο πρώτος πολιτικός αρχηγός που μίλησε στην Βουλή για τον Ιωάννη Μεταξά! Θα μας κάνεις μάθημα εσύ; Είσαι σοβαρός; Μήπως νομίζεις ότι μιλάς σε νεοδημοκράτη;» (27.3.2010).
«Δεν έχω πρόβλημα με τις αντιδημοκρατικές ιδέες του Κώστα Πλεύρη, καθόλου, έχω και άλλους φίλους χωρίς αγάπη στην Δημοκρατία με τους οποίους διαφωνώ και απολαμβάνω την ανταλλαγή επιχειρημάτων» (24.3.2010).
Στις 26.3.2011 κάποιος με ψευδώνυμο «Φαλαγγίτης» εξυμνεί το ΛΑΟΣ και το παραλληλίζει με «το στρατιωτικό σχηματισμό της φάλαγγας». Ο κ. Γεωργιάδης ενθουσιάζεται: «Αγαπητέ η ανάλυσή σου τιμά το όνομά σου». Ο τότε γραμματέας του ΛΑΟΣ δεν παρέλειπε την ταύτισή του με τη ρατσιστική ιδεολογία. «Το σύνθημα "Έλληνας γεννιέσαι και δεν γίνεσαι" εγώ προσωπικά το συνυπογράφω απολύτως», έγραφε στις 10.2.2010. «Δεν έχω κρύψει ποτέ και πουθενά, ότι πιστεύω στο Αίμα, στο Έθνος, στην Φυλή».
Και βέβαια: «Σας μιλώ ειλικρινά, πάρτε τα πρακτικά από την συζήτηση για να διαπιστώσετε ότι η σημερινή Ν.Δ. κείται αριστερότερα του ΠΑΣΟΚ!» (24.4.2010). Λίγο καιρό αργότερα θα υποστηρίξει ότι «υπάρχει κάποιου είδους διασύνδεση» μεταξύ Ν.Δ. και Χ.Α. «Αυτό είναι πλέον ολοφάνερο!» (24.1.2011).
Για να εξηγήσει τη μεταπήδησή του στη Ν.Δ. ο κ. Γεωργιάδης επικαλείται τον αντιαριστερό αγώνα: «Η χθεσινή εικόνα της Βουλής τα λέει όλα, ο Σαμαράς ξέσκιζε την Αριστερά μόνος του! Εγώ σε αυτόν τον αγώνα θέλω να είμαι παρών. Τώρα η μάχη είναι μεταξύ του Αστικού κόσμου και των κομμουνιστών, για να μείνει η Ελλάς στην Ε.Ε. ή να πέσει και η Ν.Δ. είναι ο φυσικός ηγέτης αυτού του χώρου!» (29.2.2012). «Το Μνημόνιο είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια να παύση το Κράτος μας να είναι σοβιετικού τύπου, από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν! Αντιμνημόνιο και αποκομμουνιστικοποίηση από κοινού δεν γίνεται» (5.3.2012).
Ακόμα και μετά την εκλογή του με το νέο του κόμμα ο κ. Γεωργιάδης δεν διστάζει να εκθειάσει τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις Μιχαλολιάκου και Γερμενή: «Αν δεν έλεγαν αυτά τα περί του Ολοκαυτώματος κ.λπ. και δεν είχαν ναζιστικό παρελθόν, μία χαρά τα είπαν. Δεν είδα και καμία σπουδαία διαφορά από το ΛΑΟΣ. Πάντως αν περίμεναν κάποιοι να δέρνουν και τέτοια εκεί μέσα, θα απογοητευθούν» (16.5.2012). Δέκα μέρες αργότερα συνέβη το επεισόδιο με την επίθεση Κασιδιάρη στη Λ. Κανέλλη και τη Ρ. Δούρου.
Η κουτουλιά του Κασιδιάρη
Στην «Εκκλησία του Δήμου» του κ. Γεωργιάδη παρελαύνουν πολλοί δηλωμένοι ή κρυφοί χρυσαυγίτες, με τους οποίους ο τότε γραμματέας του ΛΑΟΣ ανταλλάσσει επιχειρήματα. Υπάρχει και ειδικό thread που επιγράφεται «Χρυσή Αυγή» και στο οποίο πρωτοστατεί κάποιος που φέρει το (καθόλου κρυφό βέβαια) ψευδώνυμο Alba d' Oro. Στις 13.3.2010, ο Γεωργιάδης απαντά σε κάποιον που τον καλεί να σχολιάσει τη Χρυσή Αυγή. Το κείμενο της απάντησής του είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, διότι αποκαλύπτει τόσο τον χαρακτήρα της δράσης της Χρυσής Αυγής όσο και τη συγγένεια που αισθανόταν ο ίδιος με την οργάνωση, παρά την αντίθεσή του στις μεθόδους δράσης της:
«Θα διηγηθώ ένα περιστατικό που συνέβη πέρυσι το καλοκαίρι και το οποίο επίτηδες το άφησα χωρίς δημοσιότητα. Οι κάτοικοι της Πλ. Αττικής βλέποντας ότι κυρίως ο Θάνος [Πλεύρης] κι εγώ είχαμε κατορθώσει μέσω της κοινοβουλευτικής μας δράσεως, αλλά και των τηλεοπτικών παρουσιών μας, ότι είχαμε δώσει μεγάλη δημοσιότητα στις κινητοποιήσεις του Αγ. Παντελεήμονος, οργάνωσαν μία συγκέντρωση και στην Πλατεία Αττικής. Με κάλεσαν λοιπόν οι κάτοικοι εκεί στη συγκέντρωσή τους, με σκοπό να μου παραδώσουν ένα ψήφισμα, για να το καταθέσω στη Βουλή και να το κοινοποιήσω στα ΜΜΕ. Αν και το πρόγραμμά μου ήταν πάρα πολύ βαρύ, πήγα λοιπόν συνοδευόμενος από τον αστυνομικό φρουρό μου. Φθάνοντας στην πλατεία κι ενώ οι κάτοικοι ήταν συγκεντρωμένοι στο κέντρο αυτής, παρατήρησα ότι γύρω γύρω ήταν διάφοροι νεαροί της Χ.Α. Προχώρησα, αν και γνωρίζω ότι δεν είμαι καθόλου συμπαθής σε αυτόν τον πολιτικό χώρο, διότι φαντάστηκα ότι εκεί ήμασταν όλοι για έναν κοινό σκοπό. Περνώντας λοιπόν από μπροστά τους, άρχισαν να με βρίζουν "Μπουμπούκε τι δουλειά έχεις εδώ...κλπ". Δεν έδωσα σημασία, έως ότου με περικύκλωσαν, ουρλιάζοντας εναντίον μου χυδαιολογίες για μένα και για τη γυναίκα μου. Όταν λοιπόν τους είπα, "αφήστε με ρε παιδιά να πάω στη συγκέντρωση να κάνω τη δουλειά μου", ένας σωματώδης νεαρός, με όψη μπράβου, μου έριξε εντελώς ξαφνικά και απρόκλητα μία κουτουλιά στο κεφάλι, προκαλώντας μου ζάλη. Ο φρουρός μου έκανε να βγάλει το όπλο του για να τον συλλάβει, αλλά κατόπιν δικής μου εντολής και διότι θεώρησα τρομερό να πάρει δημοσιότητα ένα τέτοιο γεγονός που θα έδινε επιχειρήματα στους ιδεολογικούς μας αντιπάλους, αποχώρησα, χωρίς να καταφέρω να πλησιάσω στους κατοίκους. Φεύγοντας, ο Αστυνομικός Διευθυντής που ήταν εκεί, και ο οποίος είχε παρακολουθήσει το περιστατικό με ρώτησε, εάν θα ήθελα να συλλάβουν τον νεαρό. Το αρνήθηκα και έφυγα. Πράγματι, μετά από λίγη ώρα, ο Αρχηγός της Χ.Α. κ. Νίκος Μιχαλολιάκος, επικοινώνησε μαζί μου, ζητώντας μου συγγνώμη, και διαβεβαιώνοντάς με, ότι ό,τι έγινε ήταν εκτός γραμμής Χ.Α. και επρόκειτο για κίνηση ενός θερμοκέφαλου και το θέμα έκλεισε εκεί».
Κάποιος άλλος χρυσαυγίτης θυμίζει ότι ο Καρατζαφέρης είχε περιλάβει τέσσερα μέλη της οργάνωσης στο ψηφοδέλτιο του ΛΑΟΣ στις Νομαρχιακές του 2002 και η συζήτηση καταλήγει στο ποιος εκπροσωπεί καλύτερα τον Μεταξά, το ΛΑΟΣ ή η Χ.Α. Στις 18.3.2010 ο Γεωργιάδης γράφει: «Δράσις τύπου Χ.Α. ούτε κατεγράφη, ούτε υπήρξε από τον Ιωάννη Μεταξά. Αν λοιπόν τον θαυμάζεις δεν μπορείς να πηγαίνεις και να ρίχνεις ξύλο στις πλατείες. Ο Μεταξάς νίκησε το σύστημα εκ των έσω! Άρα σίγουρα πιο πολύ για δράση τύπου ΛΑΟΣ μου μοιάζει, παρά για Χ.Α.».
Σε άλλο σημείο ο κ. Γεωργιάδης θα υποδείξει και εκείνον που του επιτέθηκε: «Ως προς τα γεγονότα του Αγίου Παντελεήμονος, αν δεις καλά το βίντεο μέσα στο χαμό κατεβαίνει ένας νεαρός με μαύρα γυαλιά τον οποίο κυνηγούν οι αστυνομικοί, αυτός ήταν ένας από εκείνους που μας επιτέθηκαν» (25.1.2011). «Τον Κασιδιάρη θα εννοείς», απαντά κάποιος που είδε το βίντεο [σ.σ. και πράγματι ο Κασιδιάρης είναι αυτός που υποδεικνύει ο Α.Γ.] και προσθέτει: «στέλεχος Χ.Α., παρατρεχάμενος του Νικολάκη και αρχιτσόγλανος χουλιγκάνος».
Διαβάστε επίσης: