Εχθρική απέναντι στην Ελλάδα η γερμανική ελίτ
Όσοι γνωρίζουν τις σκέψεις και τους προβληματισμούς που αναπτύσσονται στο Βερολίνο, δεν είναι και ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την προοπτική ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους αλλά και για την χαλάρωση του προγράμματος λιτότητας.
Η Γερμανική ελίτ έχει εχθρικά αισθήματα απέναντι στην Ελλάδα.
Το μορατόριουμ που ξεκίνησε με την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από τον κ. Αντώνη Σαμαρά, φαίνεται ότι έχει τερματιστεί.
Το Βερολίνο πίστευε ότι η κυβέρνηση συνεργασίας που είχε σχηματιστεί, θα έφερνε μία μακρόπνοη πολιτική σταθερότητα στη χώρα αλλά και θα μείωνε τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Διαπιστώνουν όμως ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Η κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός, κάτω από την κοινωνική πίεση και το φόβο των ευρωεκλογών, διστάζουν να πάρουν νέα μέτρα και να συναινέσουν σε ένα νέο μνημόνιο, ως αντάλλαγμα μιας διευθέτησης του χρέους.
Έχει όμως και σημασία να δούμε πώς εννοούν οι δύο πλευρές την διευθέτηση του χρέους.
Το Βερολίνο μιλάει για μία μετάθεση του χρέους σε βάθος χρόνου, με μία νέα μικρή μείωση των επιτοκίων και παράλληλη δέσμευση της Ελλάδας για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων.
Από την άλλη πλευρά, η ελληνική κυβέρνηση ζητά διαγραφή μέρους του χρέους προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι που θα χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη.
Οι Γερμανοί πιστεύουν ότι η ελληνική πολιτική τάξη είναι ανίκανη να πείσει την κοινωνία για την εκτέλεση και την ανάγκη επιτυχίας του προγράμματος. Δεν πρόκειται να υποχωρήσουν αφού με αυτό τον τρόπο θα υπονομεύσουν οι ίδιοι την πολιτική που έχουν επιβάλει στην ευρωζώνη και ταυτόχρονα θα δημιουργήσουν ένα κακό προηγούμενο και για τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, που θα απαιτήσουν και αυτές με τη σειρά τους να χαλαρώσουν οι όροι της δημοσιονομικής πειθαρχίας.
Το Βερολίνο είναι δυσαρεστημένο γιατί δεν προχωρούν οι ιδιωτικοποιήσεις και γιατί διακρίνουν αντιπάθεια της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στη Γερμανία, με την ανάδυση στερεοτύπων από την εποχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Εκπρόσωποι του γερμανικού τραπεζικού και οικονομικού κατεστημένου επισημαίνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση δείχνει ατολμία και φόβο απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις και ιδιαίτερα απέναντι σε αυτές που σχετίζονται με το ενδιαφέρον γερμανικών εταιρειών.
Οι κατηγορίες των Γερμανών, οι χαρακτηρισμοί ''failed state'' και η παρομοίωση της χώρας με το Αφγανιστάν εκφράζουν αυτή ακριβώς της εχθρότητα.
Από αυτήν δεν ξεφεύγει και η ελληνική δικαιοσύνη, η οποία θεωρούν ότι δεν στέκεται στο ύψος των περιστάσεων.
Το γερμανικό πολιτικό και επιχειρηματικό κατεστημένο θεωρεί ότι οι τελευταίες εξελίξεις, με την έρευνα της δικαιοσύνης για τις μίζες στις προμήθειες των οπλικών συστημάτων, στοχεύουν στη δυσφήμιση των γερμανικών εταιρειών που διεκδικούν προμήθειες των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Πιστεύουν ότι η ελληνική δικαιοσύνη υπονομεύει το πρόγραμμα σταθερότητας της χώρας, εκδίδοντας αποφάσεις που αμφισβητούν τις πολιτικές που εφαρμόζονται αφού οι δικαστές δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους, όντας δυσαρεστημένοι από τη μείωση των μισθών τους.
Το Βερολίνο γνωρίζει ότι η ελληνική πολιτική τάξη δεν έχει αντοχές για να προχωρήσει στη συνέχιση του προγράμματος που περιλαμβάνει τη λήψη νέων μέτρων, ενώ δεν είναι διατεθειμένοι να επαναδιαπραγματευθεί την ουσία του προγράμματος και της πολιτικής τους με το ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν πρόκειται να δεχθεί ''κούρεμα'' του χρέους ούτε αμφισβήτηση της πολιτικής της λιτότητας.
Κάποιοι, από τις γερμανικές ελίτ, θα ήθελαν να καταστήσουν την Ελλάδα παράδειγμα προς αποφυγή για τις άλλες χώρες του Νότου, να την οδηγήσουν στη χρεοκοπία και στην έξοδο από το ευρώ. Δεν είναι όμως σίγουροι για το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών αφού θεωρούν ότι μία ρήξη με την Αθήνα θα μπορούσε να ενισχύσει τους ευρωσκεπτικιστές σε όλη την Ευρώπη και να υπάρξει ένα αποτέλεσμα μη διαχειρίσιμο.
Θα περιμένουν συνεπώς το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
Σε αντίθεση όμως με άλλους, οι Γερμανοί δεν παραμένουν αδρανείς στο μεσοδιάστημα.
Η εποχή του Χέλμουτ Σμιτ και του Χέλμουτ Κολ έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Στη Γερμανία κυριαρχούν πλέον δυνάμεις που είναι αποφασισμένες να επιβάλουν μία Γερμανική Ευρώπη και σε περίπτωση που συναντήσουν αντιδράσεις είναι εξίσου αποφασισμένες να διαλύσουν την Ευρώπη, τουλάχιστον όπως την γνωρίζαμε.
Δεν πρέπει να αποκλείει κανείς ότι ήδη στο Βερολίνο υπάρχει σε εξέλιξη προετοιμασία για μία μικρότερη ευρωζώνη, στην οποία θα συμμετέχουν η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία, η Φινλανδία, το Λουξεμβούργο και άλλες χώρες-δορυφόροι.
Διαβάστε επίσης:
Die Welt: «Η Ελλάδα θέλει να επιβάλει γερμανικούς ευρωπαϊκούς στόχους»
«Η λειτουργία της Τρόικας είναι νόμιμη και δημοκρατική»
«Ίσως χρειαστεί να βοηθήσουμε για μία ακόμη φορά την Ελλάδα»