Όλα τα δυνατά «χαρτιά» στα χέρια των δανειστών
Ο κ. Ρέκλινγκ, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, ήταν σαφής λέγοντας ότι «τα δάνεια από το Μηχανισμό, συνοδεύονται πάντα από όρους και μνημόνια», κάτι που δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών.
Η στρατηγική του Βερολίνου, στην παρούσα φάση, έχει δύο άξονες:
- Ο ένας είναι να εξεταστεί το πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους μετά τις ευρωεκλογές, αν και οι σχεδιασμοί που έχουν γίνει καθιστούν αμφίβολη την δυνατότητα να καταστεί βιώσιμο. Και αυτό γιατί η μετακύλισή του σε βάθος χρόνου και η μείωση επιτοκίων δεν αρκούν όσο η χώρα βυθίζεται στην ύφεση και δεν καταγράφει ρυθμούς ανάπτυξης.
- Ο δεύτερος άξονας αφορά την υποχρέωση της ελληνικής πλευράς να πάρει δημοσιονομικά μέτρα τουλάχιστον 1.5 δισ. ευρώ μέχρι την άνοιξη αλλά και να καλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό για την επόμενη διετία, που υπολογίζεται σε 11-12 δισ. ευρώ.
Η ελληνική κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός είχαν προκρίνει τη λύση της χρησιμοποίησης των 9 δισ. ευρώ που δεν χρησιμοποιήθηκαν στη διαδικασία ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών αλλά οι δανειστές δεν δέχονται κουβέντα πάνω σε αυτό το ζήτημα.
Ο κ. Σαμαράς ήλπιζε ότι με αυτό τον τρόπο θα απέφευγε το νέο μνημόνιο και ταυτόχρονα θα μπορούσε να επιχειρήσει μία έξοδο στις αγορές, κάτι που θα μπορούσε να το εμφανίσει ως επιτυχία της κυβερνητικής πολιτικής και να το χρησιμοποιήσει στην πολιτική αντιπαράθεση.
Το Βερολίνο έχει αποφασίσει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να πάρει ένα νέο δάνειο από το μηχανισμό σταθερότητας, ύψους 11 δισ. ευρώ, το οποίο θα συνοδεύεται από νέο μνημόνιο και από την υποχρέωση λήψης και εφαρμογής δημοσιονομικών και φορολογικών μέτρων.
Στις συζητήσεις που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη, οι δανειστές αφήνουν στην διακριτική ευχέρεια της ελληνικής πλευράς το πως θα ονομαστεί αυτό το νέο μνημόνιο ενώ δέχονται, προκειμένου να γίνει αυτό πιο «εύπεπτο» να μην υπάρχουν πλέον επισκέψεις και έλεγχοι της τρόικα στην Ελλάδα αλλά ο έλεγχος να πραγματοποιείται από τις Βρυξέλλες από ένα νέο όργανο.
Οι δανειστές θεωρούν ότι έχουν όλα τα χαρτιά στα χέρια τους και βρίσκονται σε θέση ισχύος.
Συγκεκριμένα:
1. Ελέγχουν πλέον την ΕΛ.ΣΤΑΤ ενώ η Eurostat είναι αυτή που θα επικυρώσει αλλά και θα αποφασίσει αν υπάρχει πλεόνασμα και πόσο είναι αυτό.
2. Αποφασίζουν οι ίδιοι για τα στρες τεστ των ελληνικών τραπεζών, κάτι που σημαίνει ότι μπορεί να κρίνουν ότι οι τράπεζες στη χώρα μας είναι υπερεκτεθειμένες στα κόκκινα δάνεια και χρειάζονται νέα ανακεφαλαιοποίηση. Αυτό σημαίνει ότι τα 9 δισ. του ΤΧΣ δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλο σκοπό παρά μόνο για τις τράπεζες και αν αρκούν και αυτά...
Δεν είναι τυχαίο ότι η Τράπεζα της Ελλάδας δεν έχει ανακοινώσει ακόμα τα αποτελέσματα από τα στρες τεστ των τραπεζών.
Όλα αυτά συνδέονται και με το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών, που οι δανειστές θέλουν, πάση θυσία, να περάσει από τη Βουλή και με τους δικούς τους όρους, προκειμένου να δεσμεύει και την επόμενη κυβέρνηση.
Είναι άγνωστο αν στο Βερολίνο έχουν αντιληφθεί ότι η πολιτική και κοινωνική σταθερότητα στην Ελλάδα κρέμεται από μία κλωστή. Αν έχουν αποφασίσει να κάνουν επίδειξη δύναμης στην Ελλάδα, ωθώντας την κατάσταση στα άκρα και δοκιμάζοντας τις αντοχές του ελληνικού λαού στο ενδεχόμενο μιας πλήρους ρήξης με την Ε.Ε.
Διαβάστε επίσης:
Το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι παίζουν κυβέρνηση και τρόικα