Χατζημαρκάκης: Πολύ κακό για το τίποτα
«Η Ευρώπη αιμορραγεί και η Ελλάδα παραμένει προσκολλημένη στο παρελθόν με πρόσωπα του χθες. Περιμέναμε περισσότερα. Τουλάχιστον κάτι καινούριο, κάτι ανανεωτικό. Στην ιατρική επιστήμη οι ειδικοί μιλούν για αιμοκάθαρση όταν άχρηστες ουσίες φιλτράρονται από το αίμα ενός άρρωστου οργανισμού και παράλληλα προστίθεται νέο αίμα ώστε να αποκατασταθεί η ορθή λειτουργία του. Ενώ περιμέναμε να συμβεί κάτι ανάλογο και με τον πάσχοντα «οργανισμό» της κυβέρνησης μέσω του ανασχηματισμού, δηλαδή μια ανανέωση προσώπων, η οποία θα μπορούσε να λειτουργήσει θεραπευτικά, τελικά παρατηρούμε ένα είδος πολιτικής αιμομιξίας. Πρόσωπα του χθες και πάντα ιδίας πολιτικής «εκτροφής» και αντίληψης.
Πολύ κακό για το τίποτα λοιπόν, σε μία για την Ελλάδα πολύ κρίσιμη χρονική στιγμή, όπου οι ευρωεκλογές έχουν μόλις περάσει και η «τράπουλα» για τα καίρια ευρωπαϊκά και κατ’ επέκταση εθνικά μας ζητήματα θα ανακατευτεί ταχυδακτυλουργικά. Τώρα ήρθε η στιγμή όπου πρέπει να διαπραγματευτούμε με τη Γερμανία τους όρους για τα τωρινά και μελλοντικά πακέτα στήριξης.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η επιμήκυνση του χρέους σε βάθος χρόνου πεντηκονταετίας με μείωση των επιτοκίων σε μηδενικό επίπεδο και ταυτόχρονη διαγραφή του χρέους προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που αντιστοιχεί στο 40% του συνολικού χρέους της Ελλάδος. Οι πιστωτές άλλωστε έχουν οι ίδιοι συμφέρον να εξέλθουν από τον φαύλο κύκλο, πριν αντιδράσουν οι αγορές με δυσπιστία και θα ήταν ευγνώμονες αν είχαν ουσιαστικές προτάσεις από την ελληνική κυβέρνηση.
Αυτές οι προτάσεις όμως μάλλον δεν θα υπάρξουν, αφού ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει ξεκαθαρίσει πως θέλει να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο. Χωρίς ρίσκο, αφήνοντας την Ελλάδα να παραμείνει αποικία των δανειστών και ειδικά των Γερμανών και Ολλανδών. Αυτή η τακτική όμως εγκυμονεί κινδύνους. Η Άγκελα Μέρκελ και ο Ολλανδός ομόλογος της Γιάν Ρούτε αποστάτησαν. Μπήκαν στην ίδια βάρκα, στην κυριολεξία και μεταφορικά, με δύο από τους πιο έντονους επικριτές του Γιούνκερ, δηλαδή τον Κάμερον και τον Ράινφελντ, οι οποίοι θέλουν να αποτρέψουν με κάθε τρόπο την εκλογή του Γιούνκερ στη θέση του Προέδρου της Επιτροπής. Το ταξίδι της Άνγκελα Μέρκελ στη Σουηδία αποτελεί περιφρόνηση του αποτελέσματος των ευρωεκλογών, αποδεικνύει την έλλειψη σεβασμού προς τον Ευρωπαίο ψηφοφόρο και προϊδεάζει τι πρόκειται να ακολουθήσει. Μια σταδιακή αποσύνθεση της Ευρώπης κατά το πρότυπο χωρών όπως η Σουηδία και η Μεγάλη Βρετανία, οι οποίες εξ αρχής είχαν εκφρασθεί κατά του ευρώ.
Η Γερμανίδα καγκελάριος δεν άδραξε την ευκαιρία, η οποία της παρουσιάστηκε με τις ευρωεκλογές της 25ης Μαΐου. Ακολουθώντας το καλό παράδειγμα του Ντράγκι θα μπορούσε να είχε αντιμετωπίσει την ρίζα του προβλήματος της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Ο Ντράγκι κατάλαβε, πως με τον κίνδυνο αποπληθωρισμού, απαιτούνται μέτρα, τα οποία θα μπορούσαν να σημάνουν το τέλος του Μονεταρισμού, αφού το νόμισμα έχει χάσει πλέον την κεντρική λειτουργία του, δηλαδή να αποθηκεύει την χρηματική του αξία.
Τώρα θα ήταν εξαιρετικά σημαντικό να υπάρξει μία δυνατή φωνή του Νότου. Έστω και τώρα, στο κλείσιμο της Προεδρίας της Ελλάδος στην ΕΕ θα μπορούσε να υπάρξει μία νέα ώθηση μέσω νέων προσώπων. Θα ευχόταν κανείς, η κυβέρνηση να είχε δείξει μεγαλύτερη τόλμη. Αντ’ αυτού είμαστε αναγκασμένοι να παρακολουθούμε σιωπηλοί την οικονομική αιμορραγία της Ευρώπης με τις συνέπειες που έχει για την Ελλάδα.»