Βιβλίο για τους συκοφάντες του Καραμανλή θα γράψει ο Αντώναρος

«Γράφοντας αυτές τι γραμμές νιώθω πως πλησιάζει η ώρα που θα πάρω την απόφαση να μετατρέψω τις σημειώσεις όλων αυτών των ετών σ´ ένα η και περισσότερα βιβλία. Για να ακουσθεί και η άλλη πλευρά για μια περίοδο που ακόμη και σήμερα κάποιοι εξακολουθούν να κακολογούν και να συκοφαντούν με ασύστολα ψεύδη» τονίζει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Καραμανλή.

Αναλυτικά η ανάρτησή του:

“Ήταν ένα ζεστό Σαββατοκυριακο πριν από δέκα χρόνια, στις 2 Ιουλίου 2004, που ο Κώστας Καραμανλής μου έκανε τη ξεχωριστή τιμή να μου εμπιστευθεί τη θέση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου. Για μένα ήταν μια απόφαση ουσιαστικής αλλαγής της ζωής μου. Έβαζα οριστικό τέρμα σε μια πετυχημένη δημοσιογραφική διαδρομή 35 ετών περίπου. Σχεδόν όλα σε μεγάλο εκδοτικό συγκρότημα του εξωτερικού που τα τελευταία 12 χρόνια μάλιστα με είχε ορίσει ειδικό απεσταλμένο του για τη Μέση Ανατολή.

Με έχουν ερωτήσει συχνά κι έχω δώσει πάντα την ίδια απάντηση. Την απόφαση αυτή, όχι εύκολη το ομολογώ, δεν τη μετάνιωσα ούτε στιγμή. Κι εξακολουθώ να το λέω και τώρα — κοντά δυόμιση χρόνια από τη στιγμή που έπαψα να έχω οποιαδήποτε δημόσια θέση άλλα εξακολουθώ να ενδιαφέρομαι έντονα για τα κοινά. Ο λόγος απλός. Δούλεψα κοντά σ´ έναν, δούλεψα μαζί μ´ έναν από τους δύο πρωθυπουργούς που θεωρώ τους καλύτερους της μεταπολίτευσης.

Τον Κώστα Καραμανλή τον ήξερα εντελώς τυπικά ως δημοσιογράφος πριν πάρω την πρόσκληση να δουλέψω κοντά του. Μ´ άρεσαν όμως οι ιδέες του, το όραμα του για τον τόπο, ο ανεπιτήδευτος και γι αυτό τόσο γνήσιος πατριωτισμός, η μοναδική αναλυτική του ικανότητα, η διεισδυτικότητα της σκέψης του, η ευρυμάθεια του, η έμφυτη αποστροφή του στις φιοριτούρες, και φυσικά ο γήινος χαρακτήρας του. Ίσως αυτό το τελευταίο να είναι που εξακολουθεί να τον κάνει τόσο αγαπητό σε εκατομμύρια Ελλήνων.

Στα δέκα χρόνια που πέρασαν η σχέση μας ωρίμασε. Από επαγγελματική και πολιτική έγινε και φιλική. Ατέλειωτες οι συζητήσεις μας, σχεδόν καθημερινές, και στα χρόνια τα κυβερνητικά και τα χρόνια τα κατοπινά. Ο Καραμανλής δεν μιλάει πολύ, ξέρει να ακούει, δεν υψώνει τη φωνή του, ξέρει ότι τον άλλο τον πείθεις με επιχειρήματα κι όχι με άσκηση τυφλής εξουσίας.

Γι αυτό κι όταν σιωπά, οι άλλοι ακούνε. Ακούνε πολύ προσεκτικά. Ξέρω ότι οι σιωπές του εκνευρίζουν πολλούς σε μια χώρα ακατάσχετης (όχι μόνο πολιτικής) φλυαρολογίας και μπουρδολογίας. Άλλα αυτό είναι κάτι από τα πολλά που τον κάνουν ξεχωριστό.

Είμαι βέβαιος ότι αυτή η προσωπική σχέση θα συνεχίσει να υπάρχει για πολλά χρόνια ακόμη. Να είσαι καλά Πρόεδρε!

ΥΓ. Γράφοντας αυτές τι γραμμές νιώθω πως πλησιάζει η ώρα που θα πάρω την απόφαση να μετατρέψω τις σημειώσεις όλων αυτών των ετών σ´ ένα η και περισσότερα βιβλία. Για να ακουσθεί και η άλλη πλευρά για μια περίοδο που ακόμη και σήμερα κάποιοι εξακολουθούν να κακολογούν και να συκοφαντούν με ασύστολα ψεύδη. Μόνο που κάποιοι και ξέρουν και θυμούνται. Και γνωρίζουν και καταστάσεις και πρόσωπα”.