Γιατί οι πολιτικοί μας το ρίξαν στο τραγούδι;
«Ο κυρ πόντικας καλπάζει πάνω στο άσπρο του το άτι, η φράου Μέρκελ εδώ καλπάζει...».
Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευθήκαμε να παρακολουθήσουμε τη σημασία των στίχων του πολιτικού τραγουδιού που έγραψε και ερμήνευσε ο πρώην βουλευτής και υπουργός του ΠΑΣΟΚ Απόστολος Κατσανέβας. Η δική μας αδυναμία, ωστόσο, διόλου δε μειώνει τη μεγάλη επιτυχία που ως φαίνεται θα έχει στο διαδίκτυο το νέο πολιτικό hit του καλοκαιριού «Υπναρά μου εσύ»...
Μια λεπτή ενδοσκόπηση στην εξέλιξη της πολιτικής ζωής αρκεί για να αντιληφθεί κάποιος ότι σε αρκετούς πολιτικούς μας, πρώην ή νυν, είναι ευκολότερος ο αντιμνημονιακός λόγος και η εκδήλωση της βαθιάς πολιτικής τους αγωνίας για το μέλλον αυτού του τόπου περισσότερο μέσω του τραγουδιού και λιγότερο από τη Βουλή.
Οι βουλευτές μας, πρώην και νυν, οι πολιτικοί άνδρες, πρώην και νυν, αυτού του τόπου έχουν την ανάγκη να ξεδώσουν ή να προσθέσουν μία μουσική αίγλη στον πολιτικό τους βίο την οποία τη θεωρούν σημαντική.
Δεν είναι κακό.
Φυσικά, το τραγουδιστικό μέρος του αντιμνημονιακού ή ανθελληνικού αγώνα, οφείλει να ακολουθεί πιστά την πολιτική γραμμή του κάθε κόμματος! Οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, για παράδειγμα, είναι κολλημένοι και πιστοί στην ιστορική τους παράδοση. Οπως ο παλιός μπασίστας του συγκροτήματος Pogrom, Αρτέμης Ματθαιόπουλος.
Πριν γίνει βουλευτής, αλλά και μετά στις παρέες του' δινε και καταλάβαινε με ένα ακόμη κορυφαίο πολιτικό τραγούδι που' χει τον κατατοπιστικό τίτλο: «Μίλα ελληνικά ή ψόφα!». Φυσικά και δε θα μπορούσε να έχει ρυθμό τσιφτετελιού το οποίο απ' όσο τραβούν οι φτωχές μας γνώσεις δεν διαθέτει ελληνική καταγωγή! Μίλα ελληνικά, λοιπόν ή ψόφα με καθαρά... επαναστατική διάθεση: Νύχτα τρόμου, βία ρομαντική, νέοι επαναστάτες με δίψα για ζωή. Στην καρδιά τους πάντα η γαλανόλευκη, τέλος θα δώσουν σε τούτη τη ντροπή...».
Αρκετοί, ωστόσο είναι οι καλλιτέχνες οι οποίοι εμπνέονται από τους πολιτικούς και το περιεχόμενο σίγουρα δεν είναι τόσο... βαρύ κι ασήκωτο όπως του ρεπερτόριο του Αρτέμη.
Για παράδειγμα ο Μπάμπης Μπατμανίδης ή αλλιώς batman πριν από περίπου ένα χρόνο εμπνεύστηκε και ερμήνευσσε ένα σπουδαίο για πίστα τσιφτετελοειδές το «Σύριζα μωρό μου Σύριζα»! Πολιτικό τσιφτετέλι για να μη μπερδευόμαστε. Και οι στίχοι: ««Σύριζα μωρό μου Σύριζα, πέρασες μπροστά μου μα δε γύρισα, σύριζα μωρό μου με διακόσα, είσαι ακόμα μία συνιστώσα»!
Οχι δε γνωρίζουμε τι έκαμε όταν το πρωτάκουσε ο πρόεδρος του Σύριζα Αλέξης Τσίπρας. Το πολύ πολύ να είχε χαμογελάσει αμήχανα. Any way. Ο πρόεδρος εμπιστεύεται τις εβληματικές επιλογές του όπως το Bella Ciao το οποίο και τραγούδησε τελευταία φορά δημόσια στην πλατεία Ματζιόρε στη Μπολόνια μετά το τέλος της συγκέντρωσης για την εκστρατεία του για την προεδρεία της Κομισιόν τον περασμένο.
Αλλοι εμπνέουν κι άλλοι τελειώνουν την Ιστορία
Η αλήθεια, βέβαια είναι πως δεν έχουν όλοι τα κότσια ή το... ταλέντο να τραγουδήσουν τα αντιμνημονιακά τους ιδεώδη ή να συνθέσουν κάποιο πολιτικό τραγούδι του λαού. Αυτό δε σημαίνει πως είναι αδικημένοι. Απλά επιλέγουν την πίσω θέση όπως αυτή του στιχουργού. Οπως ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Χρήστος Αηδόνης από τη Δράμα ο οποίος έχει ήδη κυκλοφορήσει ένα τραγούδι με τίτλο: «Μικρή μου πατρίδα». Το τραγούδι είναι αφιερωμένο στην Κύπρο. Το ερμηνεύει ο Κώστας Χατζηχριστοδούλου και την ενορχήστρωση την έχει κάνει ο Ζάχος Μουζάκης.
Περισσεύει η ευαισθησία στους πολιτικούς μας και κάπως πρέπει να την εκφράσουν. «Πέρασαν χρόνια και οι μνήμες πονάνε φώτα σβησμένα, η πόλη νεκρή...», γράφει ο στιχουργός Αηδόνης και καταλήγει... «στο τέλος θ' αλλάξω τον κόσμο που ζεις».
Είναι εμφανής η επαναστατική διάθεση.
Σε αντίθεση με άλλους συναδέλφους του που το 'χουν γυρίσει στο ρεμπέτικο της Κατοχής!
Αρχές του περασμένου Ιουλίου ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Μιχάλης Ταμήλος προβαίνει στην αλήστου μνήμης δήλωση: «Το ρεύμα δεν είναι κοινωνικό αγαθό και μπορούμε να ζήσουμε όπως παλιά στα χωριά με μία λάμπα»! Προφανώς κάποιοι καχύποπτοι θεώρησαν ότι νωρίτερα άκουυγε το ιστρικό άσμα Μουφλουζέλη «με μια λάμπα πετρελαίου και μια κουβέρτα απ' το στρατό κι ένα κορμί δίχως έγνοιες, τέτοιο πορτρέτο είμαι 'γω...» και του έφτιαξαν το δικό του... ρεμπέτικο πορτρέτο.
Ευτυχώς που ο Ταμήλος δε δήλωσε «τσάμπα καίει η λάμπα» και μετά ποιος Μουφλουζέλης και ποιο ρεμπέτικο! Πίτσα Παπαδοπούλου η κορυφαία!
Ωραία η Πίτσα κι έχουμε κλάψει πολύ μαζί της, ευτυχώς με το ρεύμα ανοιχτό (ακόμη).
Ποιος Ηλιος και κουραφέξαλα;
Ενας άλλος βουλευτής, πράσινος αυτή τη φορά, ο Πυθαγόρας Βαρδίκος προσπάθησε με φιλότιμες ... προσπάθειες την περίοδο που η κόρη του αξέχαστου Μάνου Λοϊζου, Μυρσίνη (2011), αποφάσισε να απαγορεύσει τη χρήση του κορυφαίου τραγουδιού «Καλημέρα Ηλιε καλημέρα» από το ΠΑΣΟΚ, να απομυθοποιήσει μια και καλή τον πολιτισμό αυτού του τόπου δηλώνοντας ο αθεόφοβος το εξής: «Το τραγούδι αυτό δεν είναι παρά ένα σαχλό τραγουδάκι που δε θα είχε καμία αξία αν δεν το χρησιμοποιούσε το ΠΑΣΟΚ»! Οχι, δεν ασχοληθήκαμε με τη μετέπειτα πορεία του βουλευτή-κριτικού τραγουδιών και σίγουρα δε μπορούμε να γνωρίζουμε αν έκανε like στο φρέσκο hit Κατσανέβα!
Οκ, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αν και περασμένος από το βαθύ ΠΑΣΟΚ, δεν είχε την ίδια άποψη για το «σαχλό τραγουδάκι» και σίγουρα (σχεδόν δηλαδή) δεν πρόκειται να είναι ένας από τους πολιτικούς που θα κάνουν like στον πρώην γαμπρό του Θεόδωρο. Εκείνος προτιμά να χορεύει και να σιγοτραγουδά άσματα που ναι μεν δεν είναι καθαρά πολιτικά, αλλά αφήνουν υπονοούμενα. Π.χ., «δεν πάω πουθενά, εδώ θα μείνω» και άλλα παρόμοια.
Αυτός ο πολιτικός κι αν έχει εμπνεύσει... καλλιτέχνες: «Ο Γιώργος ο φονιάς, παιδί της λαμογιάς κι ενός χαραμοφάη. Μα κάποια Κυριακή μας παίρνει το κλειδί κι αρχίζει να πουλάει».
Κι αυτό σε ρεμπέτικο στιλ. Αυτός ο πολιτικός εμπνέε καλλιτέχνες κι εκτός συνόρων.
Οπως ένα Ολλανδικό γκρουπάκι που λάνσαρε το «Fuck you papandreou».
Ο Σαμαράς εκτός από δεξιός και με καταγωγή από την Καλαμάτα παραμένει... sic! Κρατιέται σ' ένα επίπεδο ο άνθρωπος δημοσίως. Εντάξει στις παρέες μπορεί και να θαρευτεί να τραγουδήσει Εντίθ Πιαφ και συγκεκριμένα το Non je ne regrette Rien.Οχι, θα προτιμούσαμε να μην το ακούσουμε από τα χείλη του...
Τουλάχιστον, όμως, του αναγνωρίζουμε ότι είναι προσεκτικός.
Ε, όχι. Το πρώην ιστορικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας στο Βορρά, ο Παναγιώτης Ψωμιάδης, ουδέποτε συμμερίστηκε αυτήν την άποψη. Εντάξει, δεν έχει κι άσχημη φωνή, αλλά μερικές φορές το παρακάνει. Ειδικά τον τελευταίο καιρό που οι νότες βράζουν μέσα του όπως το συναίσθημα.
Οπου βρεθεί κι όπου σταθεί προτείνει όχι τα στήθια, αλλά το τραγουδιστικό του ταλέντο με προτίμηση (στις τηλεοπτικές του εμφανίσει) το: «Για σένα τραγουδώ κάθε βραδιά όμορφη Θεσσαλονίκη...» Κάτι σαν την πολιτική χρησιμότητα του «Καλημέρα Ηλιε» μας κάνει, αλλά ας μην το παρατραβήξουμε...
Διαβάστε επίσης: