«Το 'ριξε» στη συγγραφή και ο Γιάννος Παπαντωνίου...

Κι όμως συμβαίνει κι αυτό. Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ ετοιμάζεται να εκδόσει βιβλίο με τίτλο: «Στάσεις και Αποστάσεις» για τις δυσκολίες προς την ΟΝΕ, την προσπάθεια εκσυγχρονισμού, τα αίτια της κρίσης και το μνημόνιο

Αφού περιγράφει με τον δικό του τρόπο το πως έγινε η είσοδος της χώρας στην ΟΝΕ, αφήνει αιχμές για λάθος του Σημίτη να δώσει το «δαχτυλίδι» στον Γιώργο Παπανδρέου.

Παράλληλα με τις αναφορές του στην διακυβέρνηση Σημίτη επιχειρεί να παρουσιάσει εκείνη την περίοδο ως εξόχως δημιουργική.

Ο Γ. Παπαντωνίου χαρακτηρίζει κομβικό σημείο για την κυβέρνηση Σημίτη το 2001 την ανάκληση του νομοσχεδίου για το ασφαλιστικό. "Αν το νομοσχέδιο Γιαννίτση ή έστω μία ηπιότερη μορφή του, είχε γίνει δεκτό το 2001, δεν θα προέκυπτε η ανάγκη βίαιης ανατροπής βασικών ασφαλιστικών δεδομένων και προσδοκιών το 2010 σε εφαρμογή του μνημονίου.

Αναφέρεται, επίσης, στο δαχτυλίδι που έδωσε ο Σημίτης στον Γιώργο Παπανδρέου το 2004. "Η προεπιλογή συγκεκριμένου προσώπου για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ήταν διπλό λάθος. Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου 2009-2012 αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων και κατέρρευσε απαξιωμένη αφού οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιο, ενώ η προεπιλογή μετέτρεψε και πάλι το ΠΑΣΟΚ σε αρχηγικό κόμμα, διαγράφοντας τους αγώνες του ίδιου του Κώστα Σημίτη.

Ο πρώην υπουργός ισχυρίζεται ότι η οικονομία κατέρρευσε επί κυβερνήσεων Κ. Καραμανλή αλλά επιρρίπτει ευθύνες στην κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου για το μνημόνιο, το οποίο χαρακτηρίζει "υποταγή της χώρας σε καθεστώς επιτροπείας". "Δεν έγινε αποτελεσματική διαπραγμάτευση λόγω αδυναμίας της ελληνικής πλευράς. Δεν υπήρχαν ούτε ιδέες ούτε προγράμματα ούτε στελέχη με διαπραγματευτική εμπειρία ώστε να διαμορφώσουν πειστικές θέσεις, κατανοητές και να ενσωματωθούν στη συμφωνία. Η Ελλάδα υπέγραψε ουσιαστικά το κείμενο που ετοίμασαν οι δανειστές" .
Αναφερόμενος στην οκταετία Σημίτη γράφει:

"Ο Κ. Σημίτης ταυτίστηκε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό ηγέτη της μεταπολίτευσης με την προσπάθεια εκσυγχρονισμού της χώρας. Η οκταετία 1996-2004 ήταν πράγματι δημιουργική κυρίως για την οικονομία με την ένταξη στην ΟΝΕ και τον εκσυγχρονισμό των υποδομών, καθώς και την αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της χώρας.

Όμως στη δεύτερη τετραετία φάνηκε να χάνει το μεταρρυθμιστικό του προσανατολισμό με την υποχώρηση στο ασφαλιστικό, ενώ στον τομέα της θεσμικής ανασυγκρότησης, στο ίδιο το κράτος και το πολιτικό σύστημα, δεν πραγματοποιήθηκαν ουσιαστικές αλλαγές".