Ψήφος εμπιστοσύνης από το λαό, όχι από τη Βουλή
Έντονος προβληματισμός επικρατεί στο Μέγαρο Μαξίμου, ενόψει της κρίσιμης συνεδρίασης για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην δικομματική κυβέρνηση την ερχόμενη εβδομάδα.
Αντώνης Σαμαράς και Ευ. Βενιζέλος «παίζουν τα ρέστα τους» στο πολιτικό σκηνικό προσπαθώντας με άγριο «εκβιασμό» κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την τρόικα να συσπειρώσουν τα κομματικά τους στελέχη και παράλληλα να κλείσουν τα στόματα των υποψήφιων «ανταρτών».
Οι ψηφοφορίες που θα έρθουν το αμέσως επόμενο διάστημα θα είναι ιδιαίτερα σημαντικές και θα περιλαμβάνουν νέα αντιλαϊκά μέτρα, όπως απελευθέρωση απολύσεων και αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου.
Δίνοντας οι βουλευτές της συγκυβέρνησης ψήφο εμπιστοσύνης στο Σαμαρά χάνουν αυτομάτως και το δικαίωμα να καταψηφίσουν κάποιο από τα επόμενα νομοσχέδια που θα έρθουν στη Βουλή καθώς θα είναι σαν να αναιρούν τον ίδιο τους τον εαυτό.
Έτσι οι βουλευτές που ετοιμάζονταν να διαφοροποιηθούν σε ψηφοφορίες επί νομοσχεδίων αναγκάζονται πλέον να στηρίξουν απριόρι την κυβέρνηση, απεμπολίζοντας το δικαίωμά τους να διαφωνήσουν μετά. Όσοι επιλέξουν να διαφοροποιηθούν θα χρεωθούν την πρόκληση πολιτικής αστάθειας και την επέλαση του ΣΥΡΙΖΑ.
Προφανώς αποτελεί κίνηση απελπισίας από Σαμαρά και Βενιζέλο καθώς, παγίως, η πρόταση παροχής ψήφου εμπιστοσύνης αποσκοπεί στον εκβιασμό των βουλευτών της πλειοψηφίας.
Ωστόσο βλέπουν ότι το crash test της ψήφου εμπιστοσύνης για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας δεν βγαίνει. Σαμαράς και Βενιζέλος υπολόγιζαν ότι η ψήφος εμπιστοσύνης θα τους έδειχνε πόσοι βουλευτές ήταν διατεθειμένοι να στηρίξουν και την εκλογή Προέδρου. Τα «κουκιά» όμως δεν βγαίνουν καθώς όλο και περισσότεροι ανεξάρτητοι βουλευτές ξεκαθαρίζουν με δηλώσεις τους ότι δεν πρόκειται να στηρίξουν την κυβέρνηση.
Όλοι γνωρίζουν ότι οι δύο εταίροι ζητούν ψήφο εμπιστοσύνης προκειμένου με επικοινωνιακά μέσα να επιμηκύνουν το χρόνο της εξουσίας τους για λίγους ακόμη μήνες, χωρίς το παραμικρό σχέδιο απεμπλοκής της χώρας από τα Μνημόνια και την κρίση που αυτά έχουν επιφέρει.
Είναι άραγε αυτό κυβερνητική προοπτική; Μα, φυσικά όχι!
Συνιστούν επιστροφή σε ένα κακό παρελθόν που η χώρα πρέπει οριστικά να ξεχάσει.
Τόσο ο Πρωθυπουργός, όσο και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης επικαλούνται καθημερινά την ανάγκη σωτηρίας της χώρας.
Ας κάνουν λοιπόν ένα βήμα προς τη σωτηρία της χώρας, ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης από τον ίδιο το λαό και όχι από το Κοινοβούλιο.
Αν είναι στ’ αλήθεια τόσο σίγουροι για την πολιτική που ασκούν και για τη σωτηρία της χώρας που επικαλούνται, ας το τολμήσουν. Εκεί θα δούμε στ’ αλήθεια τι γνώμη έχει ο λαός γι’ αυτούς και τις πολιτικές τους.
Η κίνηση λοιπόν να ζητήσουν ψήφο εμπιστοσύνης Σαμαράς- Βενιζέλος εμφανίστηκε ως μια προσπάθεια να μπει τέλος στην εκλογολογία αλλά και στην εσωτερική αμφισβήτηση.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Ή αυτή η κίνηση μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ;
Διαβάστε επίσης:
Χάσιμο χρόνου η ψήφος εμπιστοσύνης
Ψήφος… «φιλί ζωής» για Σαμαρά – Βενιζέλο
Ψήφο εμπιστοσύνης θα ζητήσει ο Αντώνης Σαμαράς
Βενιζέλος: Οι δυνάμεις της μιζέριας δεν θα καθηλώσουν τον τόπο