Οι... αριθμοί πάνω από τους Έλληνες για τον Αντώνη Σαμαρά

Τη δέσμευση του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στην πολιτική των μνημονίων απέδειξε και το Προσχέδιο Προϋπολογισμού για το 2015, που συνεχίζει τη φοροεπιδρομή για τον ελληνικό λαό και τις περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, παρά τα όμορφα τα... λόγια τα μεγάλα που εκείνος εκστόμισε στις δύο ομιλίες του για τα γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας.


Και ενώ θα περίμενε κανείς, πέρα και έξω από τα... συμφωνημένα με τους δανειστές που μόνο στόχο τους έχουν να εξαθλιώσουν το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού, να γίνουν διορθωτικές παρεμβάσεις στο μέτωπο της Υγείας, για μια ακόμη φορά ο κ. Σαμαράς αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων.

Των εθνικών περιστάσεων, καθώς και πάλι, ο μόνος τομέας που δέχεται το τεράστιο πλήγμα της εφαρμογής των μνημονιακών και οπωσδήποτε αντιλαϊκών δεσμεύσεων, είναι η δημόσια υγεία. Βλέπετε, η δαπάνη για την κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη συνεχίζει να μειώνεται δραματικά, παρά το γεγονός ότι έχει καταβαραθρωθεί σε επίπεδα υγειονομικής κρίσης, με τις αλλεπάλληλες περικοπές τα τελευταία έξι χρόνια.

Συνεχίζει να μειώνεται παρά το πρωτογενές πλεόνασμα των 5,4 δισ. ευρώ ή 2,9% του ΑΕΠ, που προβλέπει το Προσχέδιο Προϋπολογισμού για το επόμενο έτος. Συνεχίζει να μειώνεται παρά τη δέσμευση του υπουργού Υγείας, Μάκη Βορίδη, ότι θα διεκδικήσει αύξηση των δαπανών για την υγεία. Η διακηρυγμένη θέση του υπουργού, από τη στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του μάλιστα, φαίνεται ότι προσέκρουσε στην πρόσδεση του κ. Σαμαρά στο άρμα της τρόικα και των δανειστών.

Συγκεκριμένα, οι πραγματοποιηθείσες δαπάνες για την κοινωνική ασφάλιση και περίθαλψη το 2013 ανήλθαν σε 15,922 δισ. ευρώ, η εκτίμηση για το 2014 είναι ότι θα «κλείσουν» στα 14,390 δισ. ευρώ, ενώ για το 2015 εκτιμάται ότι θα μειωθούν περαιτέρω στα 13,931 δισ. ευρώ.

Ο πρωθυπουργός, κ. Σαμαράς, αποφάσισε να θυσιάσει για μία ακόμα χρονιά τη φαρμακευτική περίθαλψη του ελληνικού λαού, καθώς όπως προκύπτει από τα στοιχεία, αλλά επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο κ. Βορίδης, δεν πρόκειται να υπάρξει αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης. Η δαπάνη για τη φαρμακευτική περίθαλψη των Ελλήνων θα μείνει καθηλωμένη στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, στην οποία έχει ενταχθεί πλέον και αυτή των ανασφάλιστων, των εμβολίων και των παραγώγων αίματος.

Είναι ξεκάθαρο ότι ο πρωθυπουργός έχει κάνει πολιτική θέση τη συνεχιζόμενη επιδείνωση της δημόσιας υγείας. Οι εκπρόσωποι όλων των σταδίων της αλυσίδας φαρμάκου είχαν προειδοποιήσει εδώ και ένα χρόνο για «μη βιώσιμη» φαρμακευτική δαπάνη στα 2 δισ. ευρώ. έχουν περάσει μάλιστα, ελάχιστες μέρες, από την έκκληση του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) για αναγκαία διόρθωση της δαπάνης κατά 300 εκατ. ευρώ επιπλέον.

Επειδή είναι προφανές ότι τα νούμερα δε βγαίνουν για την κάλυψη των αναγκών των ασφαλισμένων σε φάρμακα, τη «νύφη» θα πληρώσουν ξανά οι Έλληνες πολίτες από τη μια, επιβαρυνόμενοι με δυσθεώρητες συμμετοχές, και η φαρμακοβιομηχανία από την άλλη, καθώς θα συνεχίσει να καταβάλλει τα εξοντωτικά «χαράτσια», clawback και rebate. Πρόκειται για σημείο, για το οποίο ο κ. Σαμαράς «άδειασε» ξανά τον υπουργό του. «Άδικο και δυσβάσταχτο» είχε χαρακτηρίσει ο κ. Βορίδης το clawback, ωστόσο ο κ. Σαμαράς δεν του άφησε το περιθώριο, όπως φαίνεται, να αποκαταστήσει την «αδικία». Και γι' αυτό θα πρέπει κάποια στιγμή να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό. Εξηγήσεις για τους λόγους που τον κάνουν να επιδεικνύει τέτοια εμμονή στην αλλοίωση των δεδομένων, που είναι σαφές ότι θα έχουν ακόμα πιο άσχημες επιπτώσεις στο χώρο της υγείας των Ελλήνων πολιτών.

Αντί, λοιπόν, μίας ισορροπημένης οικονομικής πολιτικής που θα αξιοποιούσε και μέρος του περίφημου πρωτογενούς πλεονάσματος προς όφελος της δημόσιας υγείας, ο Αντώνης Σαμαράς «σέρβιρε» μία από τα ίδια: ένα μνημονιακό προσχέδιο προϋπολογισμού, εξόντωσης της φαρμακευτικής περίθαλψης των Ελλήνων και της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας.

Ίσως γιατί –κατά βάθος- για τον Έλληνα Πρωθυπουργό οι «αριθμοί» έχουν μεγαλύτερη αξία από τους ανθρώπους...

Διαβάστε επίσης:

Eτοιμάζουν νέα φιέστα εξόδου από το μνημόνιο στις 8 Δεκεμβρίου

Μ. Βορίδης: Θα θέσει θέμα για το άδικο clawback στην τρόικα;