Μόνος κι έρημος βαδίζει προς το πολιτικό του τέλος
Όταν κατακαθίσει ο κουρνιαχτός από τη δυσώδη υπόθεση χρηματισμού, με ή χωρίς εισαγωγικά, τότε θα ξαναγυρίσουμε στην πολιτική αντιμετώπιση των πραγμάτων.
Του Διαμαντή Σεϊτανίδη
Οι δυο ψηφοφορίες που απομένουν για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, υπό τα σημερινά δεδομένα, είναι βέβαιο ότι δεν θα φτάσουν, ούτε καν θα πλησιάσουν τον απαιτούμενο αριθμό των 180 βουλευτών. Άρα, αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά, πάμε σε εκλογές.
Αυτές τις εκλογές, που ο ίδιος ο Σαμαράς ταύτισε με το Grexit, εκείνο το μοιραίο απόγευμα που ανακοίνωσε τις πρωτοβουλίες του και οδήγησε το Χρηματιστήριο στο χάος και την Ελλάδα πίσω στο 2012.
Γι αυτό, μερίδα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ εργάζεται τα τελευταία 24ωρα, προκειμένου να αποφευχθούν οι πρόωρες εκλογές και να πάμε σε μια κυβέρνηση με επικεφαλής έναν τεχνοκράτη τύπου Παπαδήμου, η οποία:
- θα ολοκληρώσει τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές μας και θα διασφαλίσει την αποπληρωμή των ληξιπροθέσμων οφειλών της Ελλάδας για το δύσκολο 2015,
- θα ολοκληρώσει στην πρώτη της φάση, την αναθεώρηση του Συντάγματος και
- θα ορίσει το χρόνο προσφυγής στις κάλπες για την ανανέωση του ελληνικού κοινοβουλίου και την ανάδειξη νέας πλειοψηφίας η οποία θα στηρίξει τη νέα κυβέρνηση.
Πρωτοστάτης σε αυτή την επιχείρηση από την πλευρά του πολιτικού κόσμου είναι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος επισκέφθηκε τον Κάρολο Παπούλια, ενώ νωρίτερα είχε καλέσει στο γραφείο του τον Πάνο Καμμένο. Ο κ. Μητσοτάκης δεν κρύβει την ανησυχία του και εξηγεί στους συνομιλητές του ότι εκλογές αυτή την ώρα ισοδυναμούν με επώδυνο πισωγύρισμα της Ελλάδας. Ίσως, γιατί ξέρει το αποτέλεσμα. Αυτή του την πεποίθηση, μοιράζεται και με όποιον συνομιλεί στο τηλέφωνο, είτε είναι πολιτικός, είτε οικονομικός παράγων.
Αντίθετα, αυστηρή ουδετερότητα τηρεί ο Κώστας Καραμανλής. Ο ίδιος δεν εμπλέκεται σε παρασκηνιακές επαφές, ούτε κάνει δηλώσεις που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως «αιρετικές» έναντι της ΝΔ. Ωστόσο παρακολουθεί από πολύ κοντά τις εξελίξεις, τις νέες παραμέτρους που μπαίνουν στο παιγνίδι και εκτιμά σε κάθε χρονική στιγμή τις πιθανότητες επικράτησης του ενός ή του άλλου σεναρίου.
Υπό αυτές τις συνθήκες, ο μόνος παράγων αποσταθεροποίησης του συστήματος είναι ο κ. Σαμαράς, ο οποίος, στην προοπτική να χάσει την καρέκλα για την οποία αγωνίστηκε μια ζωή, δεν διστάζει να προκαλέσει εκλογές, αν και ο ίδιος πριν από μια εβδομάδα τις χαρακτήρισε παράγοντα που οδηγούν στο Grexit. Ο κ. Σαμαράς προχωρεί σε αυτή την εκβιαστική στάση, γιατί γνωρίζει ότι είναι ο μόνος που απουσιάζει από κάθε μελλοντικό σενάριο, είτε αυτό το διαμορφώσουν παράγοντες που τώρα δεν θέλουν εκλογές, είτε το αποφασίσει ο λαός στις κάλπες. Κι έτσι, ο σημερινός ένοικος του Μαξίμου, προτιμά να κατακερματίσει το πολιτικό σύστημα, μήπως κι επιβιώσει ως αρχηγός ενός κόμματος, μικρού ή μεγάλου δεν έχει σημασία, ώστε να έχει έναν κάποιο ρόλο στις εξελίξεις.
Απομονωμένος από τα συστήματα που τον ανέδειξαν στην ηγεσία της ΝΔ και αργότερα στην πρωθυπουργία, καταδικασμένος από τον οργισμένο λαό για την αντιλαϊκή και αποτυχημένη πολιτική του, ο Αντώνης Σαμαράς βαδίζει μόνος του προς το πολιτικό του τέλος.
