Η διάσπαση έγινε στις Ευρωεκλογές του 2014
Σύγχυση προκαλεί ακόμη και στους πιο μυημένους με την Πολιτική, η προσχώρηση των Οικολόγων σε ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, αντίστοιχα με τους ψηφοφόρους να μην μπορούν να κατανοήσουν α. Ποιο κομμάτι των Οικολόγων πάει που και β. Γιατί ένα κίνημα, το Οικολογικό (που έχει και τρίτο βραχίονα, τους Οικολόγους Έλληνες υπό τον Νίκο Βεργή), διασπάται στα εξ ων συνετέθη.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας προσπαθήσουμε να ξεμπερδέψουμε το «οικολογικό» κουβάρι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεργαστεί με τους Οικολόγους Πρασίνους, ένα κόμμα που ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2002, μέσα από τις διαδικασίες μιας πρωτοβουλίας που πήρε το όνομα «Οικολογικό Φόρουμ», η οποία έφερε σε ένα κοινό τραπέζι συζητήσεων μέλη του κόμματος «Πράσινη Πολιτική» - το οποίο ήταν ήδη μέλος στην Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Πράσινων Κομμάτων - μέλη διάφορων τοπικών οικολογικών κινήσεων και ανένταχτων οικολόγων.
Είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος.
Το κόμμα αυτό πήρε στις Ευρωεκλογές του 2014, τον περασμένο Μάιο, 51.573 ψήφους (0,90%) συνεργαζόμενο με το « Κόμμα Ελλήνων Πειρατών» και διοικούμενο δημοκρατικά από 6μελή Εκτελεστική Γραμματεία.
Η ΔΗΜΑΡ που χάρισε στην πολιτική μαρκίζα του τίτλου της, την πρωτιά στους Πρασίνους («Πράσινοι-Δημοκρατική Αριστερά») αποφάσισε την κοινή εκλογική κάθοδό της με το κόμμα «Πράσινοι - Αλληλεγγύη». Στην ουσία αποφάσισε να συνεργαστεί με τον Νίκο Χρυσόγελο και τη Μαρία Πίνιου Καλλή που κατάφεραν στις Ευρωεκλογές του 2014, αφού αποχώρησαν από τους «Οικολόγους Πρασίνους» να πάρουν 23.890 ψήφους και 0,50%
Δηλαδή σκοπός ίδρυσης του νεαρότατου κόμματος ήταν πέρυσι η συμμετοχή του στις Ευρωεκλογές 2014.
Η ιστορία έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και το newsbomb την έχει παρακολουθήσει από πάρα πολύ κοντά, μάλιστα συμμετείχε και στις συζητήσεις και τις διεργασίες όταν πέρυσι ο Νίκος Χρυσόγελος είχε τραβήξει διαχωριστικές γραμμές μεταξύ του ιδίου και του επικεφαλής που αναδείχθηκε μεταξύ των Οικολόγων Πρασίνων, Βαγγέλη Πισσία (Καράβι Στη Γάζα), τον οποίο έχει κατηγορήσει για λογικές «μουτζαχεντίν» και για διατήρηση κομματικών μηχανισμών. Από την πλευρά του, ο Β. Πισσίας, που πήρε τις περισσότερες ψήφους εντός του κόμματος πριν τις Ευρωεκλογές (για την ανάδειξη υποψηφίων) κατηγόρησε τον τότε ευρωβουλευτή, Ν. Χρυσόγελο, ότι αντιμετωπίζει το κόμμα με μια «ιδιοκτησιακή λογική» και τον κάλεσε τότε να «ανακαλέσει τις συστηματικές δημόσιες επιθέσεις προς το κόμμα».
Ωστόσο το απόστημα της ρήξης είχε αρχίσει να σπάει πριν τον Μάϊο του 2014 και συγκεκριμένα, οι πρώτες ρήξεις στους Οικολόγους Πράσινους σημειώθηκαν μετά το συνέδριο του Ιουλίου του 2013 όταν στους κόλπους τους μπήκε μια ομάδα νέων προερχόμενων από την σπουδάζουσα νεολαία του ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΠ.
«Αυτοί άλλαξαν τις ισορροπίες και έβγαλαν εκτός τον Χρυσόγελο και τον Τρεμόπουλο που τους έβαλαν μέσα», είχε δηλώσει τότε η Ελεάννα Ιωαννίδου, η οποία πρόσφατα παραιτήθηκε από την ευρωλίστα του κόμματος, και ήταν υποψήφια για τον δήμο Θεσσαλονίκης. Σχολίασε, δε, ότι «οι Οικολόγοι Πράσινοι έγιναν ο καθρέφτης της κοινωνίας που ήθελαν να αλλάξουν».
Η ρήξη διογκώθηκε λοιπόν όταν τα ηνία του κόμματος ανέλαβε ο Βαγγέλης Πισσίας. Στο συνέδριο, η πλευρά Χρυσόγελου - η οποία πήγε στη διαδικασία όχι στο καλύτερο κλίμα, αφού είχε προηγηθεί μια διαγραφή του από την τοπική οργάνωση Άνω Πατησίων - κατέθεσε πρόταση για την διαμόρφωση λίστας ενόψει των ευρωεκλογών του 2014 στην οποία θα συμμετείχαν «κυρίως μέλη της κοινωνίας των πολιτών». Η λίστα θα ονομαζόταν «Οικολόγοι Πράσινοι - Εναλλακτική Κοινωνική λίστα» και θα συνοδευόταν από την διαμόρφωση και ενός νέου οργάνου, μιας διοικητικής επιτροπής, που θα απαρτιζόταν τόσο με μέλη του κόμματος όσο και από άτομα εκτός αυτού.
Η πρόταση απορρίφθηκε και κατόπιν η πλευρά αποφάσισε την διαμόρφωση μιας ανεξάρτητης λίστας - της «Πράσινης Κοινωνικής λίστας» για να δείξουν ότι «διαφωνούν με τις λογικές που μας έφεραν ως εδώ».