Ανθρωπιστική κρίση εναντίον δανειστών
Tης Γεωργίας Λινάρδου
Η αντίστροφη μέτρηση με την Ευρώπη είχε ξεκινήσει πριν ακόμη εκλεγεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Πέντε μήνες μετά τις τότε έμμεσες «απειλές» για «σωφρονισμό» του ελληνικού λαού στην κάλπη, τα πράγματα εξελίχθηκαν απίστευτα σκληρά για μία κυβέρνηση μόλις λίγων μηνών, συγκριτικά με τις προηγούμενες κυβερνήσεις οι οποίες από τη μία ενέχονταν σε σκανδαλώδεις υποθέσεις διαφθοράς και σε σφόδρα υποτελείς χειρισμούς κι από την άλλη πανηγύριζαν ως δήθεν μη αντιλαμβανόμενοι (;) τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο σε μία κατ’ επίφαση ανάπτυξη κι ένα ετοιμόρροπο πρωτογενές πλεόνασμα το οποίο βασιζόταν σε αυτοκτονική λιτότητα και τίποτε άλλο.
Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου κι ενώ όλα μαρτυρούν την εκλογή κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και ουσιαστικά μια ιστορική αλλαγή στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας (έχει μεγάλη σημασία για πολλούς λόγους το σύνθημα: «Πρώτη φορά Αριστερά»), σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η εξέλιξη της ιστορίας αρχίζει να προλειαίνεται.
Το BBC σε άρθρο του Μάικλ Γούλντριτζ, απεσταλμένου στην Ελλάδα εκείνες τις μέρες, κάνει λόγο για τους «πολιτικούς σεισμούς που αναμένονται στην Ευρώπη».
Η «μελλοντολογική» ανάλυση του Γούλντριτζ ανέφερε πως: «Με παρόμοια κόμματα κατά του κατεστημένου να κερδίζουν ταχύτατα έδαφος σε αρκετές άλλες χώρες, όπου πρόκειται να διεξαχθούν εκλογές εντός του 2015, η μετάδοση μιας περαιτέρω περιόδου κρίσης στην Ελλάδα, θα έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις».
Στις 12 Δεκεμβρίου του 2014 και σε προεκλογική περίοδο, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σε συνέντευξη του σε αυστριακή εκπομπή υποστήριζε: «Οι Ελληνες γνωρίζουν τι θα σήμαινε λανθασμένη έκβαση εκλογών για τη χώρα και την Ευρωζώνη». Σε κείνη την συνέντευξη του που είχε προκαλέσει την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γιούνκερ είχε αναφέρει πως «θα προτιμούσε οικεία πρόσωπα». Δηλαδή;
Για την... «διάσωση της χώρας»
Ξεκινά μία σκληρή περίοδος αδυσώπητης προπαγάνδας –εγχώριας και μη- η οποία εξελίσσεται σ’ ένα απίστευτο και άδικο, κατά πολλούς, θεσμικό brad e fair με προκάλυμμα «την διάσωση της χώρας».
Η συγχαρητήρια επιστολή Γιούνκερ εκφράζει ανυπομονησία για συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση, φυσικά «προς όφελος των Ελλήνων πολιτών και της Ε.Ε». Υποστηρίζει πως «θέλουμε να δούμε την Ελλάδα να στέκεται στα πόδια της», ξεκαθαρίζοντας πως οι συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους είχαν ήδη ξεκινήσει με την προηγούμενη κυβέρνηση.
Και ο Επίτροπος Οικονομίας Πιέρ Μοσκοβισί κινείται στο ίδιος μήκος κύματος: «Θέλουμε να δούμε την Ελλάδα να στέκεται στα πόδια της, να μπορέσει να δημιουργήσει θέσεις εργασίας, ανάπτυξη, να μειώσει τις ανισότητες, να πληρώσει τα χρέη της, κάτι που είναι θεμελιώδες».
Σχεδόν πέντε μήνες μετά αυτές οι δηλώσεις και άλλες τόσες που έχει καταγράψει η ιστορία, θυμίζουν σχόλια «συγγενών» που παρευρίσκονται σ’ έναν γάμο τον οποίον δεν εγκρίνει κανείς.
Τέλη Ιανουαρίου ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς επισκέπτεται την Αθήνα.
Μετά την συνάντηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, αναφερόμενος στα όσα λέγονται σε δημόσιες συζητήσεις στην Ευρώπη, ότι δηλαδή «υπάρχει κάποιος φόβος ότι ο Τσίπρας θα ακολουθήσει μόνος του τον δικό του δρόμο», δήλωνε: «Σήμερα διαπίστωσα ότι αυτό δεν ισχύει. Η κυβέρνηση Τσίπρα προτίθεται να καταθέσει προτάσεις και να γίνουν συζητήσεις επί των προτάσεων αυτών». Ηταν τότε που εξέφραζε την ελπίδα «η υπέροχη χώρα μας να παραμείνει στην ευρωπαϊκή πορεία που ήταν πάντα».
Ακολουθεί επίσκεψη στην Αθήνα του προέδρου του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ. Σε κείνη τη συνάντηση ο Α.Τσίπρας χαρακτηρίζει αποτυχημένο το υπάρχον πρόγραμμα για να λάβει, φυσικά, την αντίθετη άποψη του Ντάϊσεμπλουμ παρά το γεγονός ότι περίπου ενάμιση χρόνο πριν και συγκεκριμένα το καλοκαίρι του 2013 το ΔΝΤ αποκάλυπτε σε έκθεση του με τίτλο: «Αξιολογώντας την επίδραση και την κλιμάκωση πολυετών προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής: ένα γενικό πλαίσιο», την αποτυχία του σε ότι αφορά την Ελλάδα.
«Στην υπεραισιοδοξία μας για τις αναπτυξιακές προοπτικές της Ελλάδας και λιγότερο στον λάθος πολλαπλασιαστή οφείλεται η υποεκτίμηση των επιπτώσεων της λιτότητας στην ύφεση».
Ο πρόεδρος του Eurogroup, απορρίπτει πρόταση Βαρουφάκη για Ευρωπαϊκή Διάσκεψη για το χρέος («έχουμε ήδη Διάσκεψη και ονομάζεται Eurogroup») και υποστηρίζει: «Είναι απόλυτη ανάγκη η Ελλάδα να παραμείνει στο δρόμο της ανάκαμψης, αυτό απαιτεί η δέσμευση στη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων και στη βιωσιμότητα των δημοσιονομικών. Τα μονομερή βήματα ή παράβλεψη των προηγούμενων συμφωνιών δεν είναι τρόπος να προχωρήσει κανείς».
Ο Γ. Βαρουφάκης χαρακτηρίζει αντιευρωπαϊκή τη λογική μιας τριμερούς επιτροπής που στόχο έχει την εφαρμογή ενός προγράμματος... «Με αυτήν, εάν θέλετε, και σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σαθρά δομημένη Επιτροπή, δεν έχουμε στόχο να συνεργαστούμε».
Η πρώτη μάχη στο Eurogroup
Στην «πρώτη μάχη» στο Eurogroup, ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας τοποθετείται στη Βουλή ξεκαθαρίζοντας πως: «Εδώ που βρισκόμαστε, δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής. Η Ελλάδα δε μπορεί να γυρίσει πίσω στην εποχή των μνημονίων και της υποτέλειας. Δεν διαπραγματευόμαστε νέο μνημόνιο. Το μνημόνιο ακυρώθηκε από την ίδια του την αποτυχία».
Ηταν 11 Φεβρουαρίου.
Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφανγκ Σόιμπλε, δηλώνει: «Δεν θα διαπραγματευτούμε νέο πρόγραμμα. Έχουμε ολοκληρώσει ένα πρόγραμμα με πολύ κούραση. Κι αυτό το πρόγραμμα πρέπει να ελέγχεται κάθε τρίμηνο από τρεις θεσμούς που είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο».
Με ανάρτηση του στο FB, ο Α. Τσίπρας γράφει: «Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Βάζουμε τους ανθρώπους της χώρας πάνω απ’ όλα. Στο Eurogroup θα βρίσκεται η Ελλάδα. Τα 10 εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες που υπέφεραν άδικα τόσα χρόνια. Οι 1,5 εκατομμύριο άνεργοι. Οι 2,5 εκατομμύρια φτωχοί. Οι 300.000 νέοι και νέες που έφυγαν μετανάστες στο εξωτερικό. Αυτοί θα είναι στο Eurogroup».
Το θέμα για τους δανειστές είναι ένα: παράταση του μνημονίου με τους πιο σκληρούς όρους και όχι μονομερείς κινήσεις. Τουτέστιν η Ελληνική κυβέρνηση «απαγορεύεται» να αποφασίζει μόνη της. Μία λογική που δυστυχώς βρίσκει πολλούς ένθερμους εγχώριους υποστηρικτές.
Ο πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ δηλώνει: «Μια συμφωνία είναι συμφωνία. Αυτό σημαίνει ότι μόνο μέσα στο παρόν πρόγραμμα, μέτρα μπορούν να αλλάξουν με άλλα μέτρα. Η όποια αλλαγή, πάντως, πρέπει να εγκριθεί από την Τρόικα».
Τότε, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης υποστήριζε σε ομιλία του στη Βουλή μία μάλλον μεγάλη αλήθεια η οποία βρίσκει «εφαρμογή» σχεδόν σε όλες τις φάσεις της ζωής:
«Εάν δεν είσαι διατεθειμένος να διαννοηθείς καν τη ρήξη, δε διαπραγματεύεσαι. Αυτός είναι ο λόγος κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που επιστρέψαμε το χαμόγελο στα πρόσωπα των Ελλήνων. Γιατί διανοηθήκαμε τη ρήξη, όχι γιατί την επιδιώκουμε –θα κάνουμε τα πάντα για να την αποτρέψουμε, αλλά δε διαπραγματεύεσαι εάν την έχει αποκλείσει».
Ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ εκφράζει την πεποίθηση σε τηλεοπτική του συνέντευξη πως: «Ο Α. Τσίπρας δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα να βρει μία συμφωνία με την υπόλοιπη Ευρώπη με κάθε στόχο και είναι στο χέρι του να παρουσιάσει προτάσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε συμφωνία. Δεν υπάρχει περίπτωση και οι 27 ή οι 18 χώρες της Ευρωζώνης να κινηθούν μονομερώς προς την κατεύθυνση της Αθήνας».
Η «ανάσα» του Φεβρουαρίου
«Το Eurogroup συζήτησε την τρέχουσα αξιολόγηση των ελληνικών δεσμεύσεων βάσει της υπάρχουσας συμφωνίας. Οι υπουργοί συμφώνησαν ότι Ελλάδα και Κομισιόν, ΕΚΤ και ΔΝΤ θα ξεκινήσουν συζητήσεις την Τετάρτη 11 Μαρτίου.
Τεχνικά κλιμάκια των θεσμών θα είναι καλοδεχούμενα στην Αθήνα προκειμένου να στηρίξουν την όλη διαδικασία». Αυτή είναι η επίσημη ανακοίνωση από το Eurogroup.
Σε διάγγελμά του ο Έλληνας πρωθυπουργός αναφέρει μεταξύ άλλων: «Κερδίσαμε μία μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο.
Τι είχε συμβεί πριν από το Eurogroup; Ενας ακόμη εκβιασμός από τους εταίρους. Επρεπε να ετοιμαστεί ένα κείμενο το οποίο θα αποδέχονταν όλοι και αυτό θα ήταν η βάση για την συζήτηση στο Eurogroup.
Η ελληνική πλευρά κλήθηκε να αποφασίσει εάν θα υπέγραφε μία κοινή συμφωνία (φυσικά προς την πλευρά των εταίρων) ή θα έπρεπε την επομένη κιόλας να προχωρήσει σε έλεγχο στη ροή κεφαλαίων! Η πιθανότητα ενός Grexit έπεσε στο τραπέζι για τους «απείθαρχους» Έλληνες. Η νίκη της Ελλάδας τότε είναι να «εκβιάσει» με την σειρά της περισσότερο χρόνο.
Γιατί ο Paul Mason από το Channel 4 ρωτά τότε τον αναπληρωτή υπουργό της Γερμανίας Στέφεν Κάμπετερ, αφού επικαλείται και τον Μανώλη Γλέζο: «Πως νιώθετε που οι Ελληνες λένε ότι καταστρέψατε σήμερα την δημοκρατία;».
Ο Κάμπετερ του απαντά: «Δεν πρόκειται για διαμάχη μεταξύ δύο κρατών. Είναι μία ευρωπαϊκή απόφαση. Θα πρότεινα σε όλους να ηρεμήσουν. Αν βρούμε κοινό έδαφος, η Ευρώπη είναι έτοιμη να βοηθήσει τις ελληνικές αρχές».
Στα μέσα του ίδιου μήνα η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα της Αμερικής (Fed) δια του προέδρους της Κεντρικής Τράπεζας στη Φιλαδέλφεια, Τσαρλς Πλόσερ δήλωσε πως η Fed είναι έτοιμη να αντιδράσει σε ένα ενδεχόμενο Grexit.
Τότε πάντως, η Κριστίν Λαγκάρντ, Γενική Διευθύντρια Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ήταν κατηγορηματικά αντίθετη στο ενδεχόμενο Grexit και υποστήριζε πως οι πιστωτές πρέπει να λάβουν υπ’ όψιν τις θυσίες του ελληνικού λαού. Κάτι το οποίο, φυσικά, «ξέχασε» στη συνέχεια της ιστορίας.
Σκληρό brad e fair στα Eurogroup που ακολουθούν
Το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου, η γερμανική εφημερίδα Bild κυκλοφορεί με ένα χυδαίο δημοσίευμα εναντίον του Έλληνα υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη: «Πρέπει να...κατεβάσει το παντελόνι του και να εξηγήσει στο Eurogroup τι περιλαμβάνει το σχέδιο μεταρρυθμίσεων της ελληνικής κυβέρνησης».
Εκείνες τις μέρες ο πρόεδρος της Κομισιόν Γιούνκερ, εμφανίζεται να ανησυχεί καθώς δεν έχουν κατανοήσει όλοι εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης «τη σοβαρότητα της κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα» και ότι «το ένα τέταρτο των Ελλήνων στερείται κοινωνικής ασφάλισης» την ίδια ώρα που η ανεργία κινείται σε τρομακτικά υψηλά επίπεδα.
Τότε, μάλιστα, σύμφωνα με τις διαρροές εμφανιζόταν με πρόθεση, μετά τον Ιούλιο «να εξεταστεί πως οι διεθνείς πιστωτές θα πρέπει να συμπεριφέρονται σε χώρες που βρίσκονται σε κρίσιμη οικονομική κατάσταση». Επιμένει στις 9 Μαρτίου με συνέντευξη του στη γερμανική εφημερίδα Welt am Sonntag: «Ποτέ δεν πρόκειται να υπάρξει Grexit».
Κρύο ντους για όλα τα γούστα!
Το χάσμα, όμως, που χωρίζει τους δανειστές με την Ελλάδα είναι μεγάλο: θα καταθέσει η Αθήνα ένα λεπτομερώς κοστολογημένο πρόγραμμα; Οι εκπρόσωποι των Θεσμών θα το εξετάσουν για να δώσουν το πράσινο φως; Η Αθήνα θα υλοποιεί όσα έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει (δια των προηγούμενων κυβερνήσεων) και δεν θα προβαίνει σε μονομερείς κινήσεις;
Σε μία χώρα που έχει συνέχεια ήλιο, έχει μπει η Άνοιξη. Κυριολεκτικά, όμως, ο καιρός θυμίζει χειμώνα.
Ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης γνωστοποιεί στον Ντάϊσεμπλουμ κείμενο με επτά μεταρρυθμίσεις. Δεκτή υποτίθεται η λίστα, κατά τον Ντάισελμπλουμ αλλά «υποβοηθητική» και σίγουρα θα πρέπει να εκτιμηθεί και από την Τρόικα. Επιβάλλεται στην Αθήνα να αποδεχθεί την Τρόικα.
Στην Αθήνα η λίστα Βαρουφάκη συγκρίνεται με αιτιάσεις προηγούμενων υπουργών Οικονομικών. Άτοπη σύγκριση. Ούτε για «λαϊκή κατανάλωση». Η ελληνική κοινωνία πια έχει προτεραιότητες επιβίωσης και όχι ανάλυσης της υπολεπτομέρειας και μιας εξαθλιωμένης αντιπολιτευτικής κουλτούρας.
Τον ίδιο μήνα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε σε συνέντευξη του στην αυστριακή εφημερίδα Στάνταρτ μιλά ευθέως για ενδεχόμενο Grexit τονίζοντας πως δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ενός... ατυχήματος που θα οδηγούσε την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης.
Ενδεικτικός ήταν τότε και ο διάλογος που είχε ο Σόιμπλε με τον Γ. Βαρουφάκη. Ο Σόιμπλε επέμενε πως «η πέμπτη αξιολόγηση του προγράμματος πρέπει να ολοκληρωθεί ως έχει, χωρίς καμία μεταβολή και με τα προαπαιτούμενα που είχαν ορισθεί πριν από τις εκλογές, με επιτόπου αναθεωρήσεις από την τρόικα στην Αθήνα».
Στην ένσταση του Γ. Βαρουφάκη ότι «αυτά τα πράγματα δε γίνονται, μόλις αποφασίσαμε κάτι άλλο στο Eurogroup», ο Σόιμπλε απάντησε: «Υπάρχουν επιλογές, για παράδειγμα, όποτε θέλετε μπορείτε να φύγετε από το ευρώ. Εμείς θα σας βοηθήσουμε σε αυτή τη διαδικασία».
Ο Πρόεδρος του Eurogroup Γ. Ντάισελμπλουμ δηλώνει στο πλαίσιο ενός «σκληρού τηλεγραφήματος», όπως τουλάχιστον μεταδόθηκε από ορισμένα ελληνικά ΜΜΕ: «Οι Ελληνες έχουν δείξει τώρα που βρίσκονται ένα μήνα στην κυβέρνηση ότι κατάλαβαν πως χρειάζονται τα δάνεια για να συνεχίσουν να επιπλέουν και ότι θα ήθελαν πολύ να λάβουν και το τελευταίο μέρος αυτών των δανείων. Εμείς απαντάμε ότι συμφωνούμε, αλλά θα πρέπει να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα και να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις στην Ελλάδα. Αυτή είναι η συμφωνία. Είτε την απορρίπτεις ολόκληρη ή την αποδέχεσαι ολόκληρη. Όμως, μόνον χρήματα χωρίς προσπάθειες, αυτό δε μπορεί να γίνει».
Η τελευταία φράση του Ντάισελμπλουμ –με πολλούς αποδέκτες- ναι μεν περικλείει σημαντική δόση αλήθειας, αλλά σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο ρεαλιστική δεν είναι (πολλά τα ιστορικά παραδείγματα). Σίγουρα δείχνει πρόθεση... «λαϊκής κατανάλωσης» από τους λαούς του Νότου.
Ένα ακόμη Eurogroup γίνεται στη Ρήγα της Λετονίας. Επεισοδιακό και αυτό. Θα πάρει ή δε θα πάρει μέρος της τελευταίας δόσης η ελληνική κυβέρνηση; Θα καταφέρει να ξεπεράσει τα ζητήματα αιχμής όπως το πρωτογενές πλεόνασμα, το εργασιακό και το ασφαλιστικό;
Το Eurogroup απορρίπτει τις όποιες προτάσεις, ζητώντας πλήρη λίστα μεταρρυθμίσεων. Για να είμαστε ακριβής, εκείνο το Eurogroup απαιτεί πλήρη «μεταμέλεια» στην απειθαρχία των συμφωνηθέντων με την προηγούμενη κυβέρνηση.
Τέλη Μαΐου η Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξη της στην Γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung δεν αποκλείει την πιθανότητα εξόδου της Ελλάδας επισημαίνοντας πως κάτι τέτοιο «δε θα σημάνει και το τέλος του ευρώ». Και από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στην Τακτική Πανευρωπαϊκή της Εκθεση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, αναφέρεται αυξημένος κίνδυνος για χρεωκοπία.
Οι εσωτερικές φωνές αρχίζουν πια να ουρλιάζουν περί «εθνικής καταστροφής».
Μπαίνει ο Ιούνιος και σ’ αυτή τη χώρα ακόμη βρέχει.
Εξ αρχής δίνει το στίγμα των ημερών ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς με συνέντευξη του στη γερμανική εφημερίδα Handelsblatt και δήλωση: «Ούτε σήμερα, ούτε αύριο δεν θα υπάρχει μία τελική λύση».
Στις 11 Ιουνίου συνεδριάζει το Euroworking Group στη Μπρατισλάβα, εν όψει του Eurogroup της 18ης Ιουνίου. Ένα από τα θέματα είναι και το ενδεχόμενο «χρεωκοπίας» της Ελλάδας.
Ακολουθεί ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ με δηλώσεις του πριν από τη Σύνοδο της G7 στη Βουλγαρία. Η αλλαγή πλεύσης που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, είναι φανερή. Ο πρόεδρος της Κομισιόν ενώ αναφέρει πως αποκλείει την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, επισημαίνει με νόημα πως... δε σημαίνει ότι μπορεί να βγάλει λαγό από το καπέλο του για να την αποτρέψει!
Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά... εκτός, το αντιπολιτευτικό «εντός», πυροδοτεί μια κατάσταση έντονης ανασφάλειας και αβεβαιότητας.
Κορυφαία στελέχη της αντιπολίτευσης όχι μόνον μιλούν ανοιχτά για χρεωκοπία και εθνική καταστροφή, αλλά παίζουν αισχρά με την αγωνία του μέσου Έλληνα, την φτώχεια του φτωχού, την ανεργία του άνεργου και την απελπισία του απελπισμένου.
Είναι τα ίδια κόμματα οι μηχανισμοί των οποίων έχουν διεισδύσει τόσο πολύ στον δημόσιο τομέα, έχουν πρωταγωνιστήσει τόσο σε φαινόμενα διαφθοράς και το πρώτο μέλημά τους δεν είναι η σωτηρία της χώρας, αλλά η κάλυψη των ανομιών και παρανομιών τους.
Δυστυχώς, παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Είναι οι ίδιοι πολιτικοί «στυλοβάτες» οι οποίοι το καλοκαίρι του 2011 προσπαθούσαν να πείσουν τον ελληνικό λαό ότι δεν πρέπει να φοβάται τον όρο «επιλεκτική χρεωκοπία».
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε μία πρόσφατη έρευνα με βάση την οποία η Ελλάδα διαθέτει ακόμη ένα σημαντικό ποσοστό σε κρούσματα διαφθοράς. Ενθαρρυντικό το γεγονός ότι το 69% (έναντι του 84% της προηγούμενης χρονιάς) όσων ρωτήθηκαν και διαθέτουν επιτελικές θέσεις σε επιχειρήσεις, οι οποίοι δήλωσαν ότι έχουν γίνει κοινωνοί περιστατικών διαφθοράς.
Ανάμεσα σε έναν «ορυμαγδό» απειλών και εκβιασμών, ίσως και να ξεχωρίζει μία πρόσφατη δήλωση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς: «Φυσικά, ο πλούτος δεν διανέμεται δίκαια στην Ευρωπαϊκή Ηπειρο. Στην Αθήνα βλέπουμε ανθρώπους που ψάχνουν στα σκουπίδια για να επιζήσουν.