Δημοψήφισμα: Παρέμβαση Βενιζέλου για «ναι», χωρίς μία συγγνώμη
Την... τέχνη της μισής αλήθειας συνεχίζει ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε άρθρο του για τις εξελίξεις στην οικονομία.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για άλλη μια φορά κάνει το άσπρο μαύρο και κρύβει την αλήθεια.
Όπως τότε που θα έβαζε... πάτο στο βαρέλι, έτσι και τώρα επιχειρεί να ρίξει αλλού τις ευθύνες για το μεγάλο έγκλημα σε βάρος χιλιάδων ανθρώπων.
Ο κ. Βενιζέλος, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, στο κείμενό του δεν βρήκε να πει ούτε ένα «συγγνώμη» στον ελληνικό λαό για τα εγκληματικά του λάθη τα τελευταία πέντε χρόνια.
Σε άρθρο του στην εφημερίδα το “Έθνος της Κυριακής” καλεί τον ελληνικό λαό να ψηφίσει “Ναι” στο δημοψήφισμα και εξαπολύει νέα επίθεση στην κυβέρνηση.
Ολόκληρο το άρθρο του Ευ. Βενιζέλου:
Η Ελλάδα μπορεί να κερδίσει το χαμένο χρόνο. Μπορεί να ξαναβρεί τον εθνικό της στόχο. Μπορεί να σχεδιάσει ξανά την έξοδο από το Μνημόνιο, τη μετάβαση στη φάση της προληπτικής πιστωτικής γραμμής και την επάνοδο στις αγορές, την απεξάρτηση από τα δάνεια των Ευρωπαίων εταίρων της και του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα μπορεί να βελτιώσει την εθνική της ανταγωνιστικότητα, να οργανωθεί ξανά ως συνεκτική κοινωνία γύρω από ένα παραγωγικό μοντέλο που αξιοποιεί τους ενδογενείς πόρους της χώρας: τη γη και τους ανθρώπους. Γη σημαίνει πολιτισμός, ιστορία, πρωτογενής παραγωγή, τοπίο, περιβάλλον, μνημεία, τουρισμός, γεωγραφία, δίκτυα, ενέργεια, μεταφορές. Άνθρωποι σημαίνει γνώση, δουλειά, επιχειρηματικότητα, οικογενειακή συνοχή, μνήμες, αισθήματα, όνειρα και ιδέες, αξίες, αλληλεγγύη, βιώσιμο κοινωνικό κράτος.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά πρέπει να επιβεβαιωθεί η ευρωπαϊκή ταυτότητα της χώρας, η αμετάκλητη συμμετοχή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια και τη Ζώνη του ευρώ. Πρέπει να ανοίξουν οι τράπεζες, να αποκατασταθεί η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο. Πρέπει να προστατεύονται οι καταθέσεις από τον μόνο που έχει τη δυνατότητα να προσφέρει την εγγύηση αυτή, την ΕΚΤ.
Βασική προϋπόθεση για όλα αυτά είναι να το θελήσει ο ελληνικός λαός. Να πει «ΝΑΙ», έστω σε ένα δημοψήφισμα κουτοπόνηρο, εκβιαστικό και ψευδεπίγραφο .
Βασική προϋπόθεση είναι τα σκληρά βιώματα της εβδομάδας αυτής, με τις κλειστές τράπεζες, τις ουρές στα ΑΤΜ, την αδυναμία καταβολής συντάξεων, να βοηθήσουν την ελληνική κοινωνία να κατανοήσει αναδρομικά τι αγωνιστήκαμε να αποφύγουμε τα προηγούμενα πέντε χρόνια, με όπλο τις σκληρές θυσίες του ίδιου του λαού. Οι Έλληνες θυσίασαν το 25% του ΑΕΠ για να διασωθεί το 75% . Αυτοί που επί πέντε χρόνια εμπορεύονται το ψέμα ενός δήθεν εύκολου, αλλά ανύπαρκτου σχεδίου Β, χωρίς θυσίες, κατάφεραν μέσα σε πέντε μήνες να θέσουν σε αμφισβήτηση όσα διέσωσε ο λαός τα πέντε πέτρινα χρόνια που προηγήθηκαν.
Πλήρες αδιέξοδο. Το «όχι» οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο. Σε κρίση εθνικής στρατηγικής και εθνικής ταυτότητας.
Το «ναι» δίνει ώθηση στην επανεκκίνησης της οικονομίας και της κοινωνίας.
Το «ναι» είναι επίσης εγγύηση προστασίας της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας, της πολυφωνίας, της επιείκειας, του αισθητικού πλουραλισμού.
Το πρώτο βήμα την επόμενη του «ναι», πρέπει να είναι η συγκρότηση - επιτέλους - μιας εθνικής ομάδας διαπραγμάτευσης που θα αποκαταστήσει αμέσως την ομαλή σχέση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με την ΕΚΤ και θα συνάψει τη συμφωνία για την ολοκλήρωση του Μνημονίου και τη σταδιακή μετάβαση στην προληπτική πιστωτική γραμμή, χωρίς περιττά δημοσιονομικά μέτρα λιτότητας, αλλά με σταθερό μεταρρυθμιστικό προσανατολισμό. Που θα φέρει τα πράγματα εκεί που ήταν την παραμονή των εκλογών του Ιανουαρίου. Που θα κινητοποιήσει όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου και θα επιβάλλει ως επίσημη εθνική γλώσσα τη γλώσσα της αλήθειας. Χωρίς φθηνά ψέματα και υπνωτικές ψευδαισθήσεις.
Ανήκω σε αυτούς που έδωσαν αγώνα για όλα αυτά τα προηγούμενα χρόνια, με μεγάλο πολιτικό και προσωπικό κόστος. Δεν θέλω να δω την πατρίδα μου να χάνει δεκαετίες ολόκληρες. Να ζει αναδρομικά την μεταπολεμική ιστορία των άλλων βαλκανικών λαών που είχε αποφύγει η Ελλάδα.
Θέλω να δω ξανά την Ελλάδα βέβαιη για τον εαυτό της.
Για αυτό την Κυριακή πρέπει να κερδίσει η θετική Ελλάδα, η Ελλάδα που θέλει και μπορεί.
Η Ελλάδα του «ναι» που ενώνει.