Εκλογές για να προλάβουν την κυβερνητική φθορά και την οργή του λαού!
Οι λόγοι για τους οποίους ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί διακαώς τις πρόωρες εκλογές είναι δύο:
- Ο πρώτος για να μπορέσει να απομακρύνει τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τους εκπροσώπους της Αριστερής Πλατφόρμας και να τους αντικαταστήσει με άλλα στελέχη που θα είναι πρόθυμα να εφαρμόσουν τα σκληρά μέτρα του μνημονίου τα οποία θα γίνουν νόμοι του κράτους.
- Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αναζητά το πολυπόθητο επικοινωνιακό «δωράκι» προς το λαό που θα του επιτρέψει να λάβει την αυτοδυναμία έστω και στο όριο.
Κανένας πρωθυπουργός δεν προαναγγέλλει εκλογές αν δεν είναι σίγουρος ότι θα τις κερδίσει με μεγάλη διαφορά.
Το πρόβλημα για τον Αλέξη Τσίπρα είναι ότι η κυβέρνησή του δεν διαθέτει αυτό το επικοινωνιακό «δωράκι» που θα του επιτρέψει να πιάσει το στόχο της αυτοδυναμίας.
Επί του πρακτέου, δεν μπορεί να υποσχεθεί απολύτως τίποτα προς τον ελληνικό λαό. Δεν μπορεί να παρουσιάσει κανένα θετικό μέτρο το οποίο θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των πολιτών.
Το «επιχείρημα» της σκληρής διαπραγμάτευσης δεν αρκεί για να πείσει το λαό, αφού οι κυβερνήσεις κρίνονται εκ των αποτελεσμάτων και όχι από τις προθέσεις τους και δυστυχώς το αποτέλεσμα της πολύμηνης διαπραγμάτευσης του Αλέξη Τσίπρα είναι μηδενικό.
Το δεύτερο πρόβλημα του Τσίπρα είναι ότι η εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου θα είναι τόσο σκληρή που η φθορά της κυβέρνησης θα είναι ραγδαία και με απρόβλεπτες συνέπειες αφού οι πολίτες είναι ήδη καταπονημένοι από τα δύο προηγούμενα μνημόνια. Για το λόγο αυτό ο πρωθυπουργός θέλει να έχει «νωπή» λαϊκή εντολή, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να διαχειριστεί την κοινωνική έκρηξη και τη λαϊκή οργή.
Με βάση τα παραπάνω γίνεται πλέον αντιληπτός ο σκεπτικισμός που υπάρχει στο Μαξίμου για το χρόνο των πρόωρων εκλογών, αλλά και για το πολιτικό κόστος της αιτίας που οδηγεί τη χώρα στις κάλπες. Βέβαια εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι για τον ελληνικό λαό ολίγη σημασία έχει αν οι εκλογές γίνουν στις 13 Σεπτέμβρη ή στις 20 Σεπτέμβρη ή στα τέλη Οκτωβρίου.
Πάντως είναι πασιφανές ότι πρακτικά ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να μεταφέρει την υπαιτιότητα των εκλογών στους διαφωνούντες.
Ο πρωθυπουργός αναζητά σανίδα σωτηρίας πάνω στη λογική «δεν φταίω εγώ που πάμε σε πρόωρες εκλογές... Με ρίχνουν ο Λαφαζάνης και η Αριστερή Πλατφόρμα».
Γι αυτό το λόγο ο Τσίπρας απέφυγε τις εσωκομματικές διαδικασίες «εκκαθάρισης» του ΣΥΡΙΖΑ και επιλέγει τη διαδικασία της ψήφου εμπιστοσύνης, κίνηση που του επιτρέπει να αποδόσει τις ευθύνες αλλού...
Ένα από τα βασικά ζητήματα που ζυγίζει ο Αλέξης Τσίπρας στο ενδεχόμενο των πρόωρων εκλογών είναι η αυτοδυναμία. Κανείς όμως δεν μπορεί να ερμηνεύσει από που πηγάζει η αισιοδοξία του Μαξίμου για τον στόχο αυτό, αφού οι περισσότεροι πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι η αυτοδυναμία είναι μάλλον άπιαστο όνειρο.
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι μετά τις εκλογές η χώρα θα οδηγηθεί και πάλι σε κυβέρνηση συνεργασίας η οποία – για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας – θα είναι μνημονιακή κυβέρνηση.
Το σενάριο των κυβερνήσεων που θα έσκιζαν τα μνημόνια και θα έβαζαν φρένο στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών ανήκει πλέον στη σφαίρα του φαντασιακού...
Διαβάστε επίσης:
-Όλη την αρθρογραφία για τις ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ