Λυκούδης: Κυβέρνηση με ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και τριετή ορίζοντα
Μια κυβέρνηση με τη συμμετοχή ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, Ποτάμι και ΠΑΣΟΚ με τουλάχιστον τριετή ορίζοντα, όσος και ο χρόνος που χρειάζεται για να υλοποιηθεί ο οδικός οικονομικός χάρτης που προβλέπεται στο μνημόνιο, είναι αυτό που χρειάζεται για να σταθεί η χώρα στα πόδια της, δηλώνει σε συνέντευξή του ο υποψήφιος του Ποταμιού στην Α' Αθηνών Σπύρος Λυκούδης, προσθέτοντας ότι με μια τέτοια κυβέρνηση μπορούμε να εμφανιστούμε αξιόπιστα απέναντι στους δανειστές και να πετύχουμε δικαιότερη εφαρμογή του μνημονίου.
Ο κ. Λυκούδης στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τονίζει ότι πρέπει να τεθεί τέλος στον διχαστικό λόγο και τις ύβρεις για να προχωρήσει η εθνική συνεννόηση και ότι δεν υπάρχει πια χώρος για εύκολες υποσχέσεις για λύσεις χωρίς κόστος.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη
Ερ: Τι στάση θα κρατήσει Το Ποτάμι την 21η Σεπτεμβρίου και από τι θα εξαρτηθεί;
ΑΠ: Εμείς θα θέλαμε η ελληνική κοινωνία την Κυριακή στην κάλπη να δώσει τέτοια δύναμη στα κόμματα, ώστε να είναι «εξαναγκαστική» η διαμόρφωση κυβέρνησης συνεργασίας περισσοτέρων των δύο κομμάτων. Και αυτό το λέμε για να υπάρξει διέξοδος από τα μεγάλα προβλήματα της χώρας.
Ένα αυτοδύναμο κόμμα έτσι κι αλλιώς δεν φαίνεται να προκύπτει αλλά δεν θα ήταν λύση. Ένα μεγάλο κόμμα συμπληρούμενο από ένα μικρότερο, όπως έγινε το προηγούμενο επτάμηνο με τον ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ δεν μπορεί επίσης να είναι απάντηση στα μεγάλα προβλήματα της χώρας. Γιατί μια κυβέρνηση έστω και 151,152,153 βουλευτών δεν μπορεί να κρατήσει το βάρος των εξελίξεων. Τώρα ο Έλληνας πολίτης δεν μπορεί να πάει στην κάλπη και να ισχυριστεί ότι δεν ήξερε, παρασύρθηκε κλπ. Όλα αυτά έχουν πάει στο παρελθόν γιατί τους προηγούμενους τους είχε δοκιμάσει 2-3 χρόνια αλλά και την αλλαγή της πολιτικής αυτού του επταμήνου με τον ΣΥΡΙΖΑ επίσης τη δοκίμασε.
Ερ: Πιστεύετε ότι το μνημόνιο-αντιμνημόνιο έχει πεθάνει στη συνείδηση του κόσμου;
Απ: Κατέρρευσε εξ αντικειμένου. Το αν έχει αποκατασταθεί μια ισορροπία στη συνείδηση του ελληνικού λαού δεν το ξέρω, αλλά ότι αυτή η τεράστια πολιτική απάτη της μεταπολίτευσης ότι οι πολιτικές δυνάμεις χωρίζονται με βάση το μνημόνιο και το αντιμνημόνιο, αυτό κατέρρευσε. Αν το έχει συνειδητοποιήσει ο μέσος Έλληνας δεν το ξέρω. Ελπίζω πως ναι. Γιατί την ώρα που η βασική δύναμη που κατήγγειλε όλους τους προηγούμενους ως προδότες επειδή ήταν μνημονιακοί, έφερε το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο, είναι προφανές ότι ο μέσος Έλληνας δεν μπορεί να μην καταλαβαίνει ότι αυτό ήταν μια απάτη.
Ερ: Ο διχαστικός λόγος δεν αποτελεί από μόνος του ένα σημαντικό κεφάλαιο σε μια τόσο ταλαιπωρημένη χώρα;
Απ: Είναι έτσι ακριβώς. Η ελληνική πολιτική ζωή λειτουργεί για δεκαετίες με διχαστικό τρόπο, τελευταία όμως δεν πρόκειται για μια αντιπαράθεση που χώρισε τις δύο ιστορικές παρατάξεις τη δημοκρατική και τη συντηρητική, γιατί αυτός ο λόγος είχε διχαστικά στοιχεία που είχαν κάποια βάση. Τα τελευταία τρία χρόνια αυτός ο διχαστικός λόγος ήταν άθλιος γιατί ήταν εγκλωβισμένος σε ύβρεις και κατηγορίες, περί προδοτών κλπ και όλο αυτό ήταν στηριγμένο στην αντίθεση μνημόνιο-αντιμνημόνιο. Ενοχοποιήθηκε και δαιμονοποιήθηκε η λέξη μνημόνιο, δηλαδή ένα χαρτί που έχει τους όρους ενός δανείου. Έχει γίνει κάτι σαν τον ιό του Έμπολα.
Ερ: Είδαμε όμως και τα πρώτα ψήγματα της εθνικής συνεννόησης με την ψήφιση της συμφωνίας από ευρύ φάσμα των πολιτικών δυνάμεων και ίσως αυτός ο διχαστικός λόγος να είναι οι τελευταίοι σπασμοί μπροστά στην ανάγκη να υπάρξει εθνική συνεννόηση.
Απ: Ήταν μια ευτυχής συγκυρία του εθνικού κοινοβουλίου που όμως δεν είχε συνέχεια. Διότι με δεδομένο ότι 222 βουλευτές, μια τεράστια πλειοψηφία συνεννοήθηκε ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ευρωζώνη, φυσιολογικά θα έπρεπε να έχει γεννηθεί μία κυβέρνηση, στο προηγούμενο κοινοβούλιο και όμως δεν έγινε. Οδηγηθήκαμε σε εκλογές που δεν τις ήθελε κανένας.
Ερ: Την επομένη των εκλογών πάντως αναμένουμε πιθανότατα μια κυβέρνηση συνεργασίας φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων.
Απ: Το Ποτάμι και εγώ προσωπικά, επιθυμούμε να προκύψει μια κυβέρνηση ευρύτατη, πολιτικά και αριθμητικά. Πολύ εύκολα θα μπορούσε να συναντηθεί το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων που ψήφισαν αυτήν τη συμφωνία για να συμπράξουν σε μια κυβέρνηση για δύο- τρία χρόνια όσο κρατάει ο οδικός οικονομικός χάρτης που προβλέπεται με το μνημόνιο, μέχρι να σταθεί η χώρα όρθια. Εμείς αυτό θα επιθυμούσαμε. Δηλαδή μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, στην οποία να συνδράμει και το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι θα γίνει αλλά αυτό θα ήταν η ιδανική λύση.
Ερ: Ακούγεται έντονα και απ' αυτές τις δυνάμεις ότι πρέπει να διορθώσουμε το μνημόνιο, ή να εφαρμόζουμε κάτι εναλλακτικά. Τι πρέπει να κάνουμε τελικά ώστε να αποφύγουμε και οριστικά το Grexit;
Απ: Όποιος δεν θέλει να επαναλάβει στην ελληνική κοινωνία ένα παραμύθι, του τύπου «υπάρχουν λύσεις χωρίς κόστος», το οποίο πέρασε τον Ιανουάριο αλλά τώρα δεν περνάει, πρέπει να παραδεχθεί ότι το μνημόνιο στη συντριπτική του πλειοψηφία πρέπει να εφαρμοστεί. Κατά την απαίτηση των δανειστών για να μην έχουμε νέες περιπέτειες. Ο μόνος τρόπος για να καλυτερεύσουμε άδικα σημεία που πλήττουν τις ασθενέστερες τάξεις της ελληνικής κοινωνίας θα ήταν αν το σύνολο του φιλοευρωπαϊκού πολιτικού τόξου μπορέσει να δώσει μια κυβέρνηση στην Ελλάδα η οποία έχοντας αξιοπιστία, μπορεί να ξαναπάει στους δανειστές στο όνομα του συνόλου και σε συνεννόηση να ελαφρύνουμε κάποια σημεία.
Ερ: Η εξεύρεση ισοδύναμων είναι δυνατή;
Απ: Δεν νομίζω ότι είναι καθόλου εύκολο και Το Ποτάμι το οποίο το λέει γιατί δεν θέλει να λέει ψέματα πληρώνει μεγαλύτερο κόστος. Λέει ότι έχουμε έναν οικονομικό οδικό χάρτη που πρέπει να τον εφαρμόσουμε. Αλλά αν φτιαχτεί μια κυβέρνηση που αφορά τη συντριπτική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, ενδεχομένως μπορεί σε συνεννόηση με τους δανειστές να διαφοροποιηθούν κάποια πράγματα. Είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε κάτι καλύτερο.