«Να αντιληφθούμε τι συμβαίνει στη χώρα μας, στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη»
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση των δημοσιογράφων για την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, ο Νίκος Νικολόπουλος μεταξύ άλλων τόνισε:
«Ωραία και όμορφα είναι να ρητορεύεις με «φούσκες α λα γαλλικά», ωραία και όμορφα να χορεύεις και να τραγουδάς στα καφέ-σαντάν και τα Μπατακλάν των Παρισίων ή και στα γκλαμουράτα σκυλάδικα των Αθηνών, ωραία και όμορφα να μαστουρώνεις στους τεκέδες των μπάφων, αλλά πρέπει να είσαι έτοιμος να πληρώσεις την αφέλειά σου.
Αυτούς τους ισλαμιστές που φωνάζουν ότι «ο Θεός Αλλάχ είναι Μεγάλος» («Αλλάχ-ου-Άκμπαρ»), και ότι κραδαίνει σπάθη, και γιαταγάνι, και χατζάρι και μάλιστα, παίρνει κεφάλια όχι μόνο Χριστιανών αλλά όλων των «άπιστων»...
Γιατί δυστυχώς οι τζιχατζιστές και όχι μόνον... θέλουν να καταργήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα μέσα στη Δύση όπως δυστυχώς συμβαίνει στις χώρες που επικράτησαν αλλά σήμερα επιχειρούν να τα καταστήσουν ως ζητούμενα πολλών δυτικών κοινωνιών εξ’ αιτίας αυτής της ωμής παραβίασης τους, από αυτούς που δεν σέβονται ούτε αυτό το ιερο δικαίωμα της ζωής...
Η Γαλλία, προπομπός του ευρωπαϊκού πολιτισμού αλλά και των αποκλίσεών της εξ αυτού, πληρώνει το τίμημα που εξέθρεψε η «Ευρώπη της Ανοχής» απέναντι στην επιθετικότητα των τζιχαντιστών τρομοκρατών, η «Ευρώπη της Ενοχής», για όσα έκανε με την αποικιοκρατία στους προγόνους αυτών.
Πρέπει άμεσα λοιπόν να αντιληφθούμε τι συμβαίνει στη χώρα μας, στη γειτονιά μας, στην Ευρώπη.
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν υπάρχει δανεική ασφάλεια, δανεική προστασία, δανεική ταυτότητα εθνική, θρησκευτική, πολιτισμική.
Πρέπει να ξυπνήσουμε από το λήθαργο και να κόψουμε τις παραισθησιογόνες ουσίες της παγκοσμιοποίησης που θέλουν να επιβάλλουν την νέα τάξη πραγμάτων “παντί τρόπω”.
Το ερώτημα που πλανάται όχι μόνον «εις Παρισίους», όχι μόνο «εις εσπερία», αλλά και εις την «καθ’ υμάς Ανατολήν», καθώς και «εις όλη την οικουμένη».
Ο φόβος μολύνει γρήγορα τους πάντες και «τρέχει» με απίστευτες ταχύτητες, μπλοκάροντας τις... λογικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Ανθρώπινο.. είναι. Όχι ορθό ... αλλά ανθρώπινο.
Και πάνω σε αυτή την ανθρώπινη λειτουργία του φόβου, πάνω στο ένστικτο της επιβίωσης, μάλλον έρχονται τα χειρότερα που θα αποφασίσουν κάποιοι για εμάς, ως συνήθως χωρίς εμάς».