Απ. Τζιτζικώστας: Η ανεξίτηλη «πρώτη» σφραγίδα
Οπως σημειώνει «ταυτόχρονα σφράγισε – θέλω να πιστεύω ανεξίτηλα – τη μοιραία κατάληξη του πολιτικού λαϊκισμού, το τέλος των αναξιόπιστων εξαγγελιών και την κατάρρευση των σωτήρων μεσσιανικού τύπου.
Αποτυπώθηκε λοιπόν η επώδυνη πραγματικότητα: Σε διάστημα λίγων μόλις μηνών ανετράπησαν όλοι σχεδόν οι θετικοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας που είχαν επιτευχθεί με τις θυσίες των πολιτών και την προσπάθεια της προηγούμενης κυβέρνησης. Η επιστροφή στην ύφεση, στα πρωτογενή δημοσιονομικά ελλείμματα και η αύξηση του δημοσίου χρέους είναι το τίμημα το οποίο καταβάλλει η χώρα και οι πολίτες της επειδή περνάει το «καραβάνι» του ΣΥΡΙΖΑ. Παρεμπιπτόντως, το καραβάνι έχει σχέδιο και στόχο να φτάσει κάπου; Ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον με άτακτο ασκέρι προσομοιάζει, που άγεται και φέρεται ξοδεύοντας πολύτιμο χρόνο που η χώρα δεν διαθέτει, δυστυχώς χωρίς κανένα σκοπό.
«Οι πολίτες γνώριζαν, δεν εξαπατήθηκαν» είπαν κορυφαία στελέχη αυτής της κυβέρνησης και το είπαν ανερυθρίαστα. Γνώριζαν οι πολίτες δηλαδή ότι, μετά τη σταδιακή και ελπιδοφόρα επίτευξη ανάπτυξης 0,7% το 2014 με πρόβλεψη στο 2,9% για το 2015, θα επιστρέφαμε σε μηδενική ανάπτυξη φέτος και ύφεση 0,7% του ΑΕΠ για το 2016; Γνώριζαν ότι το χρέος της γενικής κυβέρνησης θα ανέλθει σε 187,8% του ΑΕΠ το 2016 έναντι 180,2% το 2015 και 178,6 το 2014; Στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ λένε ότι οι πολίτες οι οποίοι θα επιβαρυνθούν με μέτρα ύψους 5,7 δισ. ευρώ, δεν έχουν λόγο να διαμαρτύρονται διότι δήθεν γνώριζαν.
Προφανώς η ίδια επιχειρηματολογία αφορά και σε όσους βιώνουν τη συνεχιζόμενη «εσωτερική στάση πληρωμών», καθώς οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα είναι αυξημένες κατά 58% σε σχέση με το τέλος του 2014. Αφορά και σε όσους καλούνται να πληρώσουν νέους πρόσθετους και δυσβάσταχτους φόρους, ενώ τα φορολογικά έσοδα του κράτους το πρώτο δεκάμηνο του 2015 είναι μειωμένα κατά 1,5 δισ. ευρώ σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2014. Αφορά επίσης και σε όσους ήλπιζαν ότι το κοινωνικά «ευαίσθητο» πρόσωπο της αριστεράς θα εμφανιζόταν τουλάχιστον σε κάποιους κωδικούς αυτού του προϋπολογισμού. Αλλά οι περικοπές των 2 δισ. ευρώ σε συντάξεις, κύριες και επικουρικές, η μείωση του ΕΚΑΣ, ακόμη και η μείωση των επιδομάτων θέρμανσης τους διέψευσαν οικτρά.
Πού βρίσκεται σήμερα «η τεράστια επιχείρηση κοινωνικής σωτηρίας, η οποία θα αλλάξει το κλίμα στη χώρα και θα επανεκκινήσει την οικονομία», όπως περιέγραφε πριν από ένα χρόνο το «όραμά» του ο κ. Τσίπρας;
Βρίσκεται στο υπερχειλισμένο καλάθι των ψευδών πολιτικών δεσμεύσεων, όπως όλα τα μικροπολιτικά και λαϊκιστικά σχέδια που εκπονούνται σε κομματικά επιτελεία με μόνον στόχο την κατάκτηση της εξουσίας.
Είναι ένα ακόμη χαρτί υποσχετικής χωρίς αντίκρισμα και εν προκειμένω με βαρύ τίμημα. Προσετέθη στο σωρό του «παλιού» το οποίο έθετε κατ’ αντιδιαστολή με το «νέο» αυτάρεσκα και επιφανειακά ο κ. Τσίπρας.
Χωρίς ίχνος πολιτικής «ικανοποίησης» από την πλήρη αποτυχία και τον νέο εκτροχιασμό της ελληνικής οικονομίας, καθώς το τίμημα θα πληρωθεί από τους πολίτες κι όχι από τους έχοντες την πολιτική ευθύνη, θεωρώ ότι αυτή η αριστερή «σφραγίδα» είναι μεν η πρώτη αλλά πρέπει να γίνει η τελευταία. Οτι οι υγιείς, προοδευτικές, δημιουργικές και κυρίως υπεύθυνες δυνάμεις της κοινωνίας έχουν και τη θέληση και την ικανότητα και τη δύναμη να αλλάξουν κατεύθυνση στην καταστροφική πορεία της χώρας. Αρκεί να εκπονηθεί με σοβαρότητα, μέγιστη συναίνεση, ρεαλισμό και πολιτική αποφασιστικότητα ένα εθνικό σχέδιο αναγέννησης –τους βασικούς πυλώνες τους οποίους περιέγραψα αναλυτικά στη συνάντηση που είχα με επιχειρηματικούς φορείς– το πραγματικά και ουσιαστικά «νέο» θα διαδεχθεί το παθογενές «παλιό».
Και η Νέα Δημοκρατία καλείται να αναλάβει σήμερα, τώρα, τόσο το μερίδιο ευθύνης που της αναλογεί για το χθες όσο και την πολύ μεγαλύτερη ευθύνη που της αναλογεί για το αύριο. Η δική της αλλαγή, η δική της ουσιαστική ανασυγκρότηση, η δική της έμπρακτη μετατροπή σε έναν αξιόπιστο, αποτελεσματικό και δημιουργικό πολιτικό φορέα θα δώσει το σαφές στίγμα μέσα σε ένα επικίνδυνα ασαφές και βαθιά απαξιωμένο πολιτικό περιβάλλον.
Το τέλος των πολυετών ψευδαισθήσεων με τη νέα οδυνηρή διάψευση των προσδοκιών των πολιτών, αφήνει ένα πολιτικό κενό που θα πληρωθεί με τον έναν ή με άλλους τρόπους. Σε συνδυασμό με την πολυεπίπεδη και προϋπάρχουσα εν πολλοίς κρίση όπως και με τις άκρως ανησυχητικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή που μας έχουν ήδη δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα, καθιστούν ακόμη πιο επικίνδυνο ένα πιθανό κενό. Υπ’ αυτή την έννοια η σφραγίδα αποτυχίας της κυβέρνησης επηρεάζει και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, καθιστώντας μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη την ευθύνη του απέναντι στον τόπο.
Θα την αναλάβει δυναμικά ή θα τη διαχειριστεί διστακτικά;», καταλήγει στο άρθρό του ο Απ. Τζιτζικώστας, υποψήφιος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.