Νίκος Νικολόπουλος: Προσφώνηση στην τελετή ενθρόνισης του νέου Μητροπολίτη Ζάμπιας και Μαλάουι
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη Ζάμπιας και Μαλάουι,
Αγαπητοί αρχιερείς, πανιερότατοι και θεοφιλέστατοι ποιμένες της Ορθοδοξίας και του Χριστιανισμού,
Δόξα το Αγίω θεώ, αρχήν και τέλος.
Σήμερα, τούτος ο φιλόξενος τόπος πανηγυρίζει.
Η Λουσάκα, όλη η Ζάμπια και το Μαλάουι, ενθρονίζουν τον Ιεράρχη τους, ένα άξιο τέκνο του Χριστού και της Ελλάδας, που πορευόμενος τον πραγματικό δρόμο της ουσιώδους θυσίας και προσφοράς, έχει αγκαλιάσει και αγκαλιαστεί σε έναν τόπο όπου ο άνθρωπος εξυψώνεται αναζητώντας τα ουσιώδη.
Σεβασμιώτατε,
Τα βήματά σας από τον Άγιο Κήρυκα Ζακύνθου μέχρι τον Ιερό Ναό του Αγίου Αλεξάνδρου όπου βρισκόμαστε σήμερα, ήσαν πολλά, τολμηρά και αξιοθαύμαστα.
Και είμαι βέβαιος ότι εξίσου πολλά, τολμηρά και αξιοθαύμαστα θα είναι και τα έργα σας σε αυτόν τον τόπο, που αποτελεί καρποφόρο χωράφι του Χριστού, παρά τις πολλές και μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ιεραποστολική δράση σε χώρες όπου οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους, δεν έχουν ούτε τα βασικά αγαθά, αυτά που σε άλλες χώρες θεωρούνται αδιανόητα να μην υπάρχουν.
Ακριβώς εκεί όμως βρίσκεται το μεγαλείο αυτού του τόπου και το μεγαλείο των ανθρώπων που τον διακονούν.
Σεβασμιώτατε,
Με την σημερινή ενρθόνιση σας η Βουλή των Ελλήνων και η Ορθοδοξία ζουν και βιώνουν μια μεγάλη τιμή, μια βαθειά συγκίνηση και χαρά.
Σε μια χώρα που ζει και εργάζεται ένας περήφανος αλλά χιλιοβασανισμένος λαός, που με τον ιδρώτα του, τη γη ποτίζει, "για να γεννά καρπούς – λουλούδια και αγαθά του κόσμου γύρω μας" κατά τον ποιητή, Κ. Παλαμά.
Σας γνωρίσαμε πριν από πολλά χρόνια ως εργάτη του καλού αμπελώνος και εν συνεχεία ως ποιμένα "νοητών προβάτων".
Στρατιώτης του Χριστού, πρότυπο πίστης και αρετής και μιμητή Χριστού που δεν διέθεσε τον εαυτό του τον εαυτό του κατά τη δική του βούληση, ούτε και τον πρόβαλε, αλλά αποφάσισε να κάνει πράξη το "γεννηθήτω το θέλημα Σου", που ενώ ζείτε μες τον κόσμο, πολιτεύεστε ως ουρανοπολίτης.
Σας ζήσαμε στην Διακοινοβουλευτική Συνέλευση των Ορθοδόξων Βουλευτών και εκεί με το παράδειγμα σας αναδείξατε το ηθικό και πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας «αγάπη προς τον πλησίον».
Σεβασμιώτατε,
Ο πολιτισμός είναι έργο ολίγων ανθρώπων.
Ανθρώπων που έχουν μέσα στους τη φλόγα της προσφοράς και της θυσίας, που ταύτισαν τη μοίρα τους με τη μοίρα του άλλου, υπέταξαν το ατομικό στο γενικό συμφέρον, δεν πρόδωσαν τον προορισμό τους, υπέταξαν την ανθρώπινη μοίρα και βίωσαν το υπέρτατο υπερκόσμιο κάλλος.
Σ’ αυτήν τη χορεία των ανθρώπων ανήκετε και εσείς Σεβασμιότατε, αυτό υπαγορεύεται από την ανάδειξή σας στον επισκοπικό θρόνο της εκκλησίας της Ζάμπιας και Μαλάυι από τους φωτισμένους ιεράρχες του ένδοξου Πατριαρχείου της Αλεξάνδρειας.
«Τραγικός είναι μόνο ο ελεύθερος άνθρωπος, εκείνος που έρχεται η ώρα να διαλέξει ανάμεσα στη φθηνή ευχαρίστηση και στον ακριβό πόνο και διαλέγει το «τιμιότερων», τότε η ζωή του ανθρώπου αποκτά ηθικό νόημα, πηγαίνοντας πέρα από την ανάγκη και φθάνοντας στο χρέος.
Ο άνθρωπος δεν είναι μέσο κανενός, αλλά σκοπός, αυτοσκοπός της ζωής.
Μέσα σε κάθε άνθρωπο βρίσκεται το νόημα και ο σκοπός όλης της ανθρωπότητας, όλη η αξία της, ο άνθρωπος είναι εικόνα Του Θεού με τη δυνατότητα να μοιάσει στο Θεό, εκεί βρίσκεται το αιώνιο ρίγωμα.
Είναι η κορωνίδα του σύμπαντος. Σύμφωνα με τη δογματική της Θεολογίας ο κόσμος πλάστηκε για τον άνθρωπο και ο άνθρωπος για το Θεό.
Παρέμεινε όμως αυτός η κορωνίδα του σύμπαντος ή μεταβλήθηκε σε καταστροφέα του;
Γιατί με την αλλόφρονα και χρησιμοθηρική συμπεριφορά του διατάραξε την ισορροπία της δημιουργίας και με την απεμπόληση, των ηθικών φραγμών κυλίστηκε σε χαρισμένες αξίες, με συνέπεια να χάσει την αξιοπρέπειά του, την ελευθερία του και την εθνική του υπερηφάνεια.
Και είναι ακριβώς αυτή η τραγική κατάσταση που ζούμε και εμείς στην Ελλάδα, όπως και τα αδέλφια μας εδώ στην Ζάμπια.
Σήμερα, σε τούτο το ιεραρχικό συλλείτουργο - επιτρέψτε μου την έκφραση - ανασαίνει η Ορθοδοξία. Ανασαίνει και η ελληνικότητα. Φρέσκο οξυγόνο αισθάνομαι να εισχωρεί στην καρδιά και το μυαλό μου.
Αισθάνομαι ευτυχής και ευλογημένος που είμαι εδώ, ανάμεσά σας, για να σας μεταφέρω τις ευχές και την αγάπη της Βουλής των Ελλήνων, κυρίως όμως των πολιτών της Ελλάδας που ξέρουν καλά ότι σε τόπους όπως αυτός εδώ, το ελληνορθόδοξο ιδεώδες αποθεώνεται.
Εδώ βρίσκεται η μεγάλη προσπάθεια.
Εδώ εξελίσσεται ο μεγάλος αγώνας.
Εδώ, καθημερινά, μεταδίδεται το πανανθρώπινο μήνυμα της ανυστερόβουλης αγάπης και της ενότητας των ανθρώπων.
Ένα 24ωρο των ανθρώπων της εδώ Ορθοδόξου Μητροπόλεως θαρρώ πως θα ήταν ένα μεγάλο μάθημα για όλους τους πολίτες της Ελλάδας που στις μέρες μας, αισθάνονται ταπεινωμένοι και δυστυχείς επειδή βιώνουν μία οικονομική κρίση, που όμως κατά βάθος είναι μία κρίση ηθών και αξιών.
Όμως, Σεβασμιώτατε, το ξέρετε καλά:
Η επαναφορά των αξιών και η αναδημιουργία του πολιτισμού είναι πάντα έργο ολίγων.
Ανθρώπων που έχουν μέσα τους την ζωογόνο φλόγα της προσφοράς και ταυτίζουν την μοίρα τους με την μοίρα των συνανθρώπων τους., υποτάσσοντας το ατομικό συμφέρον στο ομαδικό καλό.
Σε αυτή τη χορεία ανθρώπων ανήκετε και εσείς Σεβασμιώτατε, όπως και όλοι οι άλλοι αρχιερείς και ιερείς του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Και προσφέρετε σε όλους μας πολύτιμες διδασκαλίες, ανεξάρτητα εάν ο τόπος ποιμαντορίας σας είναι πολλές χιλιάδες μίλια μακριά από την Ελλάδα.
Ο δρόμος σας είναι ένας φωτεινός Σταυρός που δείχνει σε όλους μας ότι δεν υπάρχει πιο φωτεινή λάμψη από την πνευματική και ηθική διαύγεια, όπως στον αντίποδα, δεν υπάρχει πιο βαθύ σκότος από την ηθική σήψη.
Ο δρόμος σας είναι Σταυρός και η Μήτρα που έχετε στην κεφαλή σας ένα ακάνθινο στεφάνι, όπως είχε προφηγτικά πει κατά το ειβατήριο λόγο του ο Άγιος Εθνομάρτυρας Χρυσόστομος Σμύρνης.
ΟΕσείς ποτέ δεν ήσασταν ονειροπόλος σκήπτρων και θρόνων, αλλά είχατε πάντα υψηλό αίσθημα προσφοράς και θυσίας για τον πλησίον.
Εσείς ανοίξατε διάπλατα την αγκαλιά σας για να χωρέσει όλους και όλα.
Είστε είστει εξοπλισμένος με υψηλό θρησκευτικό ζήλο, άρτια πνευματική και ηθική συγκρότηση , η δε ψυχή σας λάμπει πανταχού.
Εύχομαι η αποστολή σας να εξαγνίσει την κοινωνία, και να γίνει περίβλεπτος η φωτεινή ζωή σας, και οργανοδείκτης.
Σας έχουμε ανάγκη.
Θα προσευχόμαστε αλλά και ως άλλοι Κυρηναίοι θα βοηθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Γιατί δεν πρέπει να επικρατήσει η ηθική σήψη στονκόσμο..
Ιδιαίτερα σήμερα που η πνευματική γυμνότητα και η διευρυμένη βαρβαρότητα απειλούν τον άνθρωπο, εάν δεν θεμελιωθούν οι κοινωνίες πάνω στο μεγαλείο της αγάπης, η συμβατικότητα, ο ατομισμός, η αβεβαιότητα, θα ανθίζουν, το δε «εγώ» θα διογκούται επικίνδυνα.
Οι δίαυλοι επικοινωνίας θα κοπούν, ενώ η σημαία της αλαζονείας, της αταξίας και της αδικία θα κυματίζει και ο άνθρωπος θα μεταβάλλεται σε τραγικό πρόσωπο.
Θα φωνάζει, θα πονά και γύρω του θα σιωπούν.
Η τραγικότητα, κατά του καλού, αναπηδά από την τομή της κραυγής του ατόμου και της σιωπής του συνόλου και από τα βάθη των αιώνων θα αιωρείται σαν σκιά στις ανθρώπινες κοινωνίες, ο απόηχος που θα κουβαλά το πανάρχαιο παράπονο του πονεμένου ανθρώπου :
«Άνθρωπο ζητώ, άνθρωπον ουκ έχω», όπως εσείς μας είπατε το πρώτο κιόλας βράδυ που σας συναντήσαμε εδώ στην Ζάμπια
Σεβασμιώτατε,
Σας εύχομαι τόσο εγώ προσωπικά όσο και εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων, υγεία, μακροημέρευση, ακλές υπομονές και καλές αντοχές..
Είμαι βέβαιος πως το φωτισμένο τέκνο από το Φιόρο του Λεβάντε θα αφήσει ανεξίτηλη σφραγίδα στην άνθηση της Ορθοδοξίας στην περιοχή της Ζάμπιας και του Μαλάουϊ.
Ασπάζομαι την δεξιά σας και εξ ονόματος της Βουλής των Ελλήνων, της Επιτροπής Ορθοδοξίας της Βουλής και των Ελλήνων πιστών, αιτούμαι την ευλογία σας.
Κλείνοντας δε, επαναλμβάνω ότι θα βρίσκομαι πάντα αλληλέγγυος στο πλευρό σας και στο πλευρό του λαού σας, στο πλευρό της Μητροπόλεώς σας.
Άξιος!!