Ο εφιάλτης του 2015 στοιχειώνει ξανά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
ΟΡΑΤΟΣ ΠΛΕΟΝ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΟΥ ΠΕΡΣΙΝΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ – ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΣΦΥΚΤΙΚΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ
Η κυβέρνηση έχει πλέον κάθε λόγο να ανησυχεί, μιας και τα μηνύματα που έρχονται από πλευράς ΕΕ δεν είναι διόλου θετικά για το μέλλον των διαπραγματεύσεων μεταξύ του οικονομικού επιτελείου και των Θεσμών.
Ήδη από χθες, Τετάρτη (20/04/2016) Ευρωπαίοι αξιωματούχοι εμφανίζονταν ιδιαιτέρως απαισιόδοξοι ως προς το ενδεχόμενο επίτευξης συμφωνίας εντός των επομένων ημερών, για το κλείσιμο της αξιολόγησης.
Ειδικότερα, υπάρχει διάσταση απόψεων αναφορικά με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προτείνει η κυβέρνηση και τις μεταρρυθμίσεις που προτείνουν για το ίδιο θέμα τα κλιμάκια του Κουαρτέτου.
Ο δρόμος για το τέλος της διαπραγμάτευσης, κατά τις ίδιες ευρωπαϊκές πηγές, είναι τραχύς και δύσκολος, αφού θα πρέπει πρωτίστως να υπάρξει συμφωνία στο πακέτο των μέτρων και εν συνεχεία συναίνεση τόσο στις επί μέρους λεπτομέρειες όσο και στο θέμα των «προληπτικών μέτρων» και στο τέλος να συζητηθεί ενεργά και το ζήτημα της ελάφρυνσης του χρέους.
Διαφωνία ως προς τους αριθμούς που αφορούν στο πρωτογενές πλεόνασμα, με το ΔΝΤ να μην ενστερνίζεται την αισιοδοξία των Ευρωπαίων δανειστών, ενώ υπάρχει αντιπαράθεση και ως προς τον τελικό καθορισμό του αφορολόγητου ορίου αλλά και για τα «κόκκινα» δάνεια.
Υπό το πρίσμα αυτό, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, καθώς οι δανειστές και ιδίως το ΔΝΤ δεν δείχνουν να μειώνουν την πίεση προς την Αθήνα, αλλά, αντίθετα, αξιώνουν από τις Βρυξέλλες ταυτόχρονες ενέργειες για την ελάφρυνση του χρέους, ενόσω κυλάει το ελληνικό πρόγραμμα.
Αντίθετα, οι χώρες-μέλη της Ευρωζώνης, και κυρίως η Γερμανία, αξιώνουν να ολοκληρωθεί πρώτα η αξιολόγηση και κατόπιν να αρχίσουν συνομιλίες για το ενδεχόμενο ελάφρυνσης του χρέους της Ελλάδας.
Ο κ. Τσίπρας δεν φοβάται πλέον τόσο το οικονομικό όσο το κοινωνικό κόστος που θα επιφέρουν νομοσχέδια, όπως το ασφαλιστικό και το φορολογικό, τα οποία ήδη βρίσκονται ενώπιον των αρμοδίων νομοπαρασκευαστικών επιτροπών στη Βουλή προς περαιτέρω επεξεργασία.
Ήδη η ελληνική κοινωνία βρίσκεται ενώπιον μιας νέας σκληρής δοκιμασίας, που απειλεί αυτή καθαυτή την ύπαρξη αλλά και το μέλλον της. Ο πρωθυπουργός δείχνει διαρκώς έτοιμος να καταφύγει στην τακτική της πολιτικής διαπραγμάτευσης, ευελπιστώντας πως με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να εξασφαλίσει συναινέσεις εντός της ΕΕ.
Όμως αυτή η «συνταγή» αποδείχθηκε πέρυσι ολέθρια και ήταν ακριβώς αυτή που οδήγησε στο θρίλερ της διαπραγμάτευσης και εν τέλει στα capital controls αλλά και στην υπογραφή του «Μνημονίου 3» στις 13 Ιουλίου 2015.
Όσο η πολιτική διαπραγμάτευση φιγουράρει ως μοναδικό όπλο στην κυβερνητική «φαρέτρα», τόσο οι συνομιλίες μεταξύ οικονομικού επιτελείου και δανειστών θα οδηγούνται στο διηνεκές, με αποτέλεσμα να ανεβαίνει ολοένα και περισσότερο ο τελικός λογαριασμός των μέτρων για τους πολίτες.
Το βασανιστήριο της διαπραγμάτευσης δεν έχει κανένα απολύτως νόημα πλέον, αφού, ούτως ή άλλως η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί το μεγαλύτερο μέρος των αιματηρών μέτρων που προκρίνουν οι δανειστές.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα, όμως, όχι μόνο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, αλλά και για την ίδια τη χώρα.