Τσίπρας και Καμμένος εγκατέλειψαν τους Έλληνες ομολογιούχους
ΝΤΡΟΠΗ! ΑΦΟΥ ΥΦΑΡΠΑΞΑΝ ΤΙΣ ΨΗΦΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΕΙΔΕΧΘΕΣ ΕΓΚΛΗΜΑ
Το κούρεμα του δημοσίου χρέους με τη διαδικασία του PSI το 2012 τους διέλυσε. Η κυβέρνηση των Τσίπρα και Καμμένου τους έταξε δικαίωση, μέσω του περιβόητου «Προγράμματος της Θεσσαλονίκης». Μάταια περίμεναν. Και ήρθε η απόφαση την περασμένη (23/07/2016) του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) να τους δώσει τη χαριστική βολή.
Ο λόγος για τους Έλληνες ομολογιούχους, οι οποίοι είχαν προσφύγει στο ΕΔΑΔ, μετά την απόρριψη των προσφυγών τους από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Τελικώς, το ευρωπαϊκό δικαστήριο απέρριψε ομόφωνα τις προσφυγές τους και δέχθηκε ότι η διαδικασία του PSI, όπως την οργάνωσε ο ν. 4050/2012, είναι σύμφωνη με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και δεν προσβάλλει ούτε το δικαίωμα στην περιουσία ούτε την απαγόρευση διακρίσεων και δικαιολογείται από επιτακτικούς και σπουδαίους λόγους δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή από την ανάγκη προστασίας της ελληνικής οικονομίας μέσω της ονομαστικής μείωσης του δημοσίου χρέους.
«Αν δεν επιδιωκόταν και δεν επιτύγχανε η επέμβαση του 2012 στο δημόσιο χρέος και η Ελληνική Δημοκρατία έφτανε σε κατάσταση χρεοκοπίας, οι απώλειες των προσφευγόντων θα ήσαν συντριπτικά μεγαλύτερες. Όταν εφαρμόστηκε το PSI η αγοραία αξία των ομολόγων τους ήταν πολύ μικρότερη από την ονομαστική αξία των νέων ομολόγων που τους προσφέρθηκαν μαζί με ένα τμήμα σε ρευστό (με τη μορφή άμεσα εξοφλητέων τίτλων έκδοσης του EFSF)», αναφέρεται στην απόφαση του ΕΔΑΔ.
Με απλά λόγια, το ΕΔΑΔ «άδειασε» τους ομολογιούχους οριστικά, όπως το ίδιο, άλλωστε ,είχαν πράξει νωρίτερα, με τα παχιά λόγια τους οι δύο επικεφαλής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε εκείνου που ήταν κάτοχοι ομολόγων ονομαστικής αξίας έως 1.500.000 ευρώ. Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει πως τα μεγαλύτερα θύματα αυτού του εγκλήματος υπήρξαν οι μικροομολογιούχοι που κατείχαν ομόλογα με ονομαστική αξία έως 100.000 ευρώ.
Γιατί το κράτος γύρισε την πλάτη σε αυτούς τους ανθρώπους; Γιατί ο κ. Τσίπρας, αρκέστηκε απλώς να... καταδικάσει το καθεστώς ατιμωρησίας που έτυχαν διοικητές τραπεζών για το «αμαρτωλό» PSI, στην ομιλία του στη Βουλή για τη διαπλοκή στις 29 Μαρτίου 2016;
Ή μήπως μπορεί κανείς να ξεχάσει τα όσα ισχυριζόταν μερικά χρόνια νωρίτερα ο νυν υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Καμμένος, όταν μιλούσε για τα «βρώμικα παιχνίδια» στελεχών της προηγούμενης κυβέρνησης σχετικά με το PSI, άλλοτε «φωτογραφίζοντας» και άλλοτε κατηγορώντας ευθέως τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο;
Πού είναι, επιτέλους, αυτή η περιβόητη Πολιτεία, η οποία θα έπρεπε να σταθεί αρωγός απέναντι σε αυτή τη βρώμικη ιστορία, αντί να συγκαλύπτει μια κατάφωρη αδικία σε βάρος ανθρώπων που θέλησαν να τη στηρίξουν οικονομικά;
Τελικώς, το συμπέρασμα είναι ότι στην Ελλάδα, το φάντασμα του υπουργού Μαυρογιαλούρου στοιχειώνει ακόμη την Πολιτική σε όλες τις εκφάνσεις της. Και, δυστυχώς, εν αντιθέσει με την ταινία, στην οποία πρωταγωνιστούσε ο αξέχαστος Λάμπρος Κωνσταντάρας, στην πολιτική ζωή του 2016 δεν υπάρχει ούτε ίχνος φιλότιμου.