Όταν ο Τσίπρας έταζε δωρεάν ρεύμα στους αδύναμους: Ένα μακρύ ψέμα με κοντά ποδάρια
Τη στιγμή που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να πουλήσει «μπιρ παρά» την ενέργεια στα «κοράκια» και τους ξένους τοκογλύφους, το Newsbomb.gr θυμάται όλα όσα υποσχόταν ο «αριστερός» πρωθυπουργός στους Έλληνες
Δύο ημέρες προτού λήξει και επισήμως η προθεσμία που έχουν καθορίσει η ΔΕΗ και η ΕΥΔΑΠ για τον διακανονισμό των ληξιπρόθεσμων οφειλών από τους φορολογούμενους, και μόλις ένα εικοσιτετράωρο μετά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου στη Βουλή που οδηγεί στο «φιλετάρισμα» της ενέργειας και δη του ηλεκτρικού ρεύματος στα χέρια των δανειστών, μοιραία ανακαλεί κανείς στη μνήμη του κούφια λόγια και υποσχέσεις.
Το έχουμε πει αρκετές φορές και θα το λέμε συνέχεια: ο κ. Τσίπρας εδώ και σχεδόν μία τετραετία, ακόμη και λίγο προτού ο ΣΥΡΙΖΑ μεταβληθεί σε κόμμα εξουσίας, ακολουθούσε πιστά την παροιμία «με τα λόγια χτίζεις ανώγια και κατώγια». Ένα από αυτά τα επιχειρήματα – «πυροτεχνήματα» ήταν και η δωρεάν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, οι οποίες βρέθηκαν αντιμέτωπες με τις άμεσες συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Η αμείλικτη «διαδικτυακή μνήμη» κάνει θαύματα, επιτρέποντας, μοιραία, τη σύγκριση των δηλώσεων ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν και δη για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Ας γυρίσουμε τον χρόνο προς τα πίσω. Το καλαντάρι δείχνει 27 Ιουνίου 2012. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας εξασφαλίσει ποσοστό ψήφων 16,78% στις εκλογές της 6ης Μαΐου του ιδίου χρόνου, επισκέπτεται τα γραφεία της ΔΕΗ και δηλώνει πως «το ηλεκτρικό ρεύμα είναι κοινωνικό αγαθό», ενώ ζητά από τον πρόεδρο της Επιχείρησης να μην προχωρήσει σε διακοπές ρεύματος, προτού το όλο ζήτημα τεθεί ενώπιον της Βουλής.
Δύο χρόνια αργότερα, στις 19 Δεκεμβρίου 2014, κι ενώ η χώρα βαίνει ολοταχώς προς εθνικές εκλογές, ο κ. Τσίπρας επισκέπτεται την Περιφέρεια Αττικής ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχοντας ανά χείρας το περιβόητο «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης». Εκεί υπόσχεται ένα «κοινωνικό πρόσωπο», ζητώντας την άμεση επανασύνδεση του ηλεκτρικού ρεύματος σε συνανθρώπους μας που το είχαν ανάγκη.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015, η κυβέρνηση του συνθήματος «Πρώτη Φορά Αριστερά» ασκεί την εξουσία, αλλά η χώρα βρίσκεται ήδη ταπεινωμένη με το «Μνημόνιο 3» υπογεγραμμένο και τα capital controls να έχουν πέσει στα κεφάλια των Ελλήνων. Ο Αλέξης Τσίπρας προκηρύσσει πρόωρες εκλογές για τις 20 Σεπτεμβρίου και με το σλόγκαν «Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, κερδίζουμε το αύριο», επιχειρεί να πείσει του πολίτες ότι έκανε τα πάντα, για να βοηθήσει τους πολίτες που είχαν ανάγκη το ηλεκτρικό ρεύμα.
Μία εβδομάδα αργότερα, και μόλις οκτώ ημέρες πριν τις εθνικές εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου, ο ΣΥΡΙΖΑ λανσάρει το προεκλογικό του δεκάλεπτο, λέγοντας εκ νέου ότι παρείχε δωρεάν ρεύμα στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Η τακτική του «πάρε κόσμε» συνεχίζεται με αμείωτη ένταση.
Βρισκόμαστε πλέον ένα χρόνο μετά, στα τέλη Σεπτεμβρίου 2016. Η δεύτερη θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παραμένει στα πολιτικά πράγματα, μόνο που πλέον έχει ξεχάσει σε κάποιο συρτάρι τα μεγάλα λόγια.
Η άτεγκτη πολιτική του κ. Τσίπρα υπηρετεί τα Μνημόνια και οι υποσχέσεις για το δωρεάν ρεύμα έχουν ξεχαστεί, όπως και όλα όσα ανερυθρίαστα ο ίδιος είχε υποσχεθεί δύο χρόνια νωρίτερα από το βήμα της 79ης ΔΕΘ, όπου είχει «φλομώσει» τους πάντες με το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».
Αλήθεια, αναρωτιόμαστε τι θα πει ο κ. πρωθυπουργός, όταν τα συνεργεία της ΔΕΗ από την 1η Οκτωβρίου θα πηγαίνουν να διακόπτουν την ηλεκτροδότησης σε συνανθρώπους μας με σοβαρά οικονομικά προβλήματα; Όπως είχε γίνει την 1η Σεπτεμβρίου, όταν η ΔΕΗ έκοψε το ρεύμα σε ηλικιωμένη γυναίκα με καρκίνο στην Πάτρα ή όπως είχε συμβεί το καλοκαίρι του 2014 στα Χανιά, όταν συνεργεία της εταιρείας άφησαν χωρίς ηλεκτρικό μια γυναίκα τετραπληγική, γεγονός που οδήγησε στο θάνατό της...
Αυτά τα ξέχασαν ο πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός εταίρος του ο Πάνος Καμμένος; Το μόνο βέβαιο είναι ότι κάνουν πως δεν τα βλέπουν. Η αλληλεγγύη κατάντησε μια έννοια πολύ ακριβή, ιδίως με την έλευση του «Μνημονίου 3». Από το δωρεάν ηλεκτρικό, φτάσαμε στις επί τόπου διακοπές ρεύματος. Πώς αλλάζουν τα πράγματα!
Όμως η κοινωνία βράζει. Κι όταν η οργή πέσει πάνω στις πολιτικές κεφαλές του τόπου, τότε τίποτε πλέον δεν θα είναι πια το ίδιο. Τα ψέματα έχουν τελειώσει...