Κίνδυνος για την Ελλάδα το «φλερτ» του Τσίπρα με την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων
ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑ ΤΟ ΝΕΟ, MADE IN GERMANY ΜΟΡΦΩΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ Ε.Ε. – Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΚΤΥΠΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ
Μιλώντας στους Έλληνες δημοσιογράφους, μετά το πέρας της Συνόδου ο κ. Τσίπρας δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν θα πρέπει να μιλάμε για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, αλλά για την Ευρώπη των πολλών επιλογών. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε την εμβάθυνση της Ευρώπης με όρους συμμετοχής σε μια “α λα καρτ Ευρώπη”. Μίλησα για τις χώρες που θα βρεθούν ενδεχομένως σε μια δεύτερη ή τρίτη ταχύτητα, να μην αποκλειστούν από τις ευρωπαϊκές συνθήκες και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Θα πρέπει να υπάρξουν ενισχυμένες συνεργασίες χωρίς αποκλεισμούς».
Η δήλωση αυτή φανερώνει μια κατ’ αρχάς αποδοχή από πλευράς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ενός νέου μορφώματος που έχει αρχίσει να σκιαγραφείται μέσα στην Ευρώπη. Για να μπορέσουμε, όμως, να ερμηνεύσουμε με ακρίβεια, αυτή την ξαφνική επιδοκιμασία ενός τέτοιου προτύπου από την κ. Τσίπρα, θα πρέπει να δούμε σε τι συνίσταται αυτό.
Η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων είναι ένα νέο μοντέλο διακυβέρνησης που προτείνει η Γερμανία και ήδη επικροτούν αρκετές χώρες της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων η Γαλλία, η Ιταλία, και η Ισπανία. Ως σχεδιαστές της φιγουράρουν η ίδια η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ,ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, αλλά και ο δημοφιλής στην Ελλάδα - όπως ο ίδιος υποστηρίζει - πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ.
Βεβαίως, ο κ. Γιούνκερ επιχειρεί με κάθε τρόπο να βγάλει τον εαυτό του από το κάδρο αυτό, λέγοντας ότι δεν θέλει μια Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, αλλά την ίδια στιγμή παραδέχεται ότι αυτές υπάρχουν ήδη!
Με τα δεδομένα αυτά, η Γερμανία λανσάρει μια πολιτική φόρμουλα, βάσει της οποίας η Ευρώπη των 27 (με δεδομένη την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας) θα χωριστεί οριστικά σε δύο ή τρεις ομάδες κρατών – μελών (δύο ή τρεις «ταχύτητες»), εφαρμόζοντας διαφορετικό πλαίσιο πολιτικών, ανάλογα με την «ταχύτητα» στην οποία βρίσκεται η εκάστοτε χώρα – μέλος.
Ο «σκληρός πυρήνας» της Ευρωζώνης, δηλαδή οι χώρες με την πιο δυνατή οικονομία θα ενταχθούν στην πρώτη ταχύτητα, οι χώρες με ελαφρά δημοσιονομικά προβλήματα στη δεύτερη και, ενδεχομένως οι υπόλοιπες, μεταξύ των οποίων δεν αποκλείεται να είναι και η Ελλάδα, λόγω Μνημονίου, σε μια τρίτη.
Προσέξτε τη διατύπωση που έχει το κείμενο των συμπερασμάτων στο προσχέδιο της «Δήλωσης της Ρώμης»: «Η ΕΕ θα εργαστεί από κοινού προκειμένου να προωθήσει το κοινό καλό, με την κατανόηση ότι κάποιοι από μας θα μπορούν να προχωρήσουν πιο στενά και γρήγορα σε κάποια πεδία, κρατώντας την πόρτα ανοιχτή γι’ αυτούς που θέλουν να ακολουθήσουν αργότερα». Παράλληλα, προστίθεται με έμφαση «η επιμονή σε μια ενιαία και αδιαίρετη Ένωση, η οποία ενεργεί από κοινού, όταν αυτό είναι δυνατό και σε διαφορετικούς ρυθμούς, όταν αυτό είναι απαραίτητο».
Τι σημαίνει πρακτικά όλο αυτό; Η Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων είναι η αρχή του τέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς κινείται πολύ μακριά από τα ιδεώδη των ιδρυτών της και φανερώνει την εγγενή αδυναμία που υπάρχει, ώστε να υλοποιηθεί ο απώτερος στόχος της: η πραγματική ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Ουσιαστικά, εφόσον το μοντέλο επικυρωθεί, μέσω της Συνθήκης της Ρώμης που θα υπογραφεί στις 25/03/2017 στην ιταλική πρωτεύουσα, θα αποτελέσει στο εξής το νέο «οδικό χάρτη» της Ένωσης.
Ωστόσο, ήδη το όλο εγχείρημα συναντά τεράστιες αντιδράσεις, ιδίως από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, με κυρίαρχη την Πολωνία, η οποία δεν ενέκρινε το κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής, αντιδρώντας στην επανεκλογή του Ντόναλντ Τουσκ – αγαπημένο τέκνο των Γερμανών – στη θέση του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Μάλιστα, σύμφωνα με την Deutsche Welle, η Βαρσοβία έκανε λόγο για «σιδηρούν παραπέτασμα» που δημιουργείται εκ νέου στην Ευρώπη, με τις «ευλογίες» του Βερολίνου.
Η πρωθυπουργός της Πολωνίας, Μπεάτα Σίντλο
«Δεν θα αποδεχθώ τα συμπεράσματα της Συνόδου, επομένως η Σύνοδος δεν θα είναι έγκυρη», υπογράμμισε η Πολωνή πρωθυπουργός Μπεάτα Σίντλο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε. Και πρόσθεσε: «Οι υποψήφιοι πρέπει να προκύπτουν έπειτα από συναίνεση και να είναι αποδεχτοί στις χώρες προέλευσής τους. Εάν αυτές οι αρχές δεν γίνονται σεβαστές, η Ε.Ε. θα παραμείνει διχασμένη. Η Ε.Ε. διανύει μια κρίση (...). Έχουμε επίγνωση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά στην Ε.Ε., ωστόσο κάποιοι πολιτικοί αξιωματούχοι αποφάσισαν να αδιαφορήσουν».
Η αντίδραση της Βαρσοβίας αφορά στο παιχνίδι της μονοκρατορίας των Γερμανών μέσα στη ενωμένη Ευρώπη. Είναι φανερό πως το Βερολίνο έχει ενορχηστρώσει ένα σχέδιο διάλυσης της Ε.Ε., αδιαφορώντας για το μέλλον των υπολοίπων χωρών και ενστερνιζόμενο το κλασικό γερμανικό ιδεώδες: Deutschland über alles (σ.σ. Η Γερμανία πάνω απ’ όλα).
Ο Τσίπρας «βλέπει» ευκαιρίες μεν, αλλά η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική...
Μέσα σε αυτό το ζοφερό κλίμα, λοιπόν, ο Έλληνας πρωθυπουργός προέβη στη δήλωση που αναφέρθηκε πιο πάνω. Προσπάθησε, μάλιστα, με ιδιαίτερη σπουδή να αμβλύνει το νόημα της φράσης «Ευρώπη πολλών ταχυτήτων» και να μιλήσει, ενθουσιωδώς, για την «Ευρώπη των πολλών επιλογών».
Δυστυχώς, όμως, και ο κ. Τσίπρας παίζει, όπως όλα δείχνουν, το άσχημο παιχνίδι των Γερμανών: Ουσιαστικά, μας προετοιμάζουν, αυτός και η κυβέρνησή του, για ένα μοντέλο διακυβέρνησης, βάσει του οποίου χώρες όπως η Ελλάδα θα υποτιμηθούν ακόμα περισσότερο και θα ζουν υπό καθεστώς πλήρους οικονομικής δυστοκίας. Με απλά λόγια, η Ελλάδα καθίσταται και επίσημα πλέον ο «φτωχός συγγενής» της Ευρώπης.
Ο κ. Τσίπρας επικροτεί την ιδέα της δημιουργίας μιας ιδιόμορφης φράξιας του ευρωπαϊκού Νότου μέσα στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), η οποία θα μπορεί να διαμαρτύρεται, σε κάθε δυνατή ευκαιρία, στις χώρες της πρώτης «ταχύτητας» και να διαχειρίζεται την κοινωνικά την απόλυτη εξαθλίωση και τη φτώχεια.
Ο πρωθυπουργός μιλά για «ευκαιρίες», αλλά ουσιαστικά φαίνεται να μην έχει κανένα απολύτως πρόβλημα να φτάσει ο ελληνικός λαός να ζει με συσσίτια, κουπόνια, δελτία και επιδόματα.
Σε τελευταία ανάλυση, ο κ. Τσίπρας αποδέχεται το παιχνίδι του «διαίρει και βασίλευε» των Γερμανών. Παραδίδει «λευκή πετσέτα», παραδεχόμενος ότι η Ελλάδα δεν μπορεί και δεν θα είναι ποτέ ισότιμο μέλος της Ένωσης.
Ποιας Ένωσης, όμως;
Τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης δεν διαφαίνονται, σε καμία περίπτωση, λαμπρά.
Η αντίστροφη μέτρηση έχει ξεκινήσει για την Ε.Ε. κι ας στρουθοκαμηλίζουν κάποιοι πως αυτά είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας.
Διαβάστε εδώ περισσότερες ειδήσεις για τον Αλέξη Τσίπρα