Βουλευτικές εκλογές: Το σενάριο του αιφνιδιασμού και το κρυφό «χαρτί» στα χέρια του Τσίπρα
Με ιδιαίτερη φειδώ κι αρκετή προσοχή, ο Αλέξης Τσίπρας μελετά τις επόμενες κινήσεις του στην πολιτική «σκακιέρα», με φόντο τις κρίσιμες πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις που δρομολογεί το τέλος των Μνημονίων, αφού στις 20 Αυγούστου 2018 το ελληνικό πρόγραμμα πιθανότατα ολοκληρώνεται και η χώρα καλείται να κινηθεί με τις δικές της δυνάμεις.
Με αυτό το σκεπτικό, ο πρωθυπουργός καλείται να βγάλει από το συρτάρι του το επόμενο δυνατό «χαρτί» του και να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα: Πότε θα γίνουν εκλογές;
Με βάση τα έως τώρα δεδομένα, ο κ. Τσίπρας φαίνεται πως έχει σημειώσει στην ατζέντα του 3+1 πιθανές ημερομηνίες για τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, οι οποίες αντιστοιχούν σε 3+1 διαφορετικά σενάρια.
Σενάριο 1ο - Πρόωρες εκλογές τον Οκτώβριο του 2018: Έχοντας ήδη από τις 20 Αυγούστου στο χέρι του το «διαβατήριο» των δανειστών που δεν είναι άλλο από την έξοδο της χώρας από τα Μνημόνια, ο Αλέξης Τσίπρας οδηγεί τη χώρα σε πρόωρες κάλπες. Με δεδομένο ότι είναι ο πρωθυπουργός που έβγαλε τη χώρα από μια «πέτρινη» οκταετία, έστω κι αν ο ίδιος κλήθηκε να λάβει σε αρκετές περιπτώσεις επώδυνες αποφάσεις, οδηγεί τη χώρα σε εκλογές και εδραιώνεται στην εξουσία για μια ακόμα τετραετία.
Στο σενάριο αυτό υπάρχει μια παραδοξότητα: Αν και μοιάζει προφανές, εντούτοις ενέχει σε έντονο βαθμό το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Σκοπός του πρωθυπουργού είναι να αιφνιδιάσει κυρίως τους δανειστές και ειδικότερα να προλάβει ενδεχόμενες αρνητικές εισηγήσεις τους ως προς την πορεία της χώρας, η οποία θα βρίσκεται ήδη το διάστημα εκείνο για πάνω από δύο μήνες εκτός «μνημονιακής τροχιάς».
Υπό το πρίσμα αυτό, ο Αλέξης Τσίπρας θα «πατήσει» πάνω στο αφήγημα της εξόδου και θα ζητήσει νωπή λαϊκή εντολή, για να οδηγήσει πλέον με απόλυτη ασφάλεια τη χώρα στην επόμενη μέρα και την μεταμνημονιακή εποχή. Με πιο απλά λόγια, θα εφαρμοστεί απαρέγκλιτα το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης που ήδη έχει προτείνει η ελληνική πλευρά στους δανειστές.
Σενάριο 2ο – Πρόωρες κάλπες λίγο μετά τις ευρωεκλογές το Μάιο του 2019: Η παράλληλη διενέργεια των βουλευτικών εκλογών με τις ευρωεκλογές ήταν ένα από τα σενάρια που απέρριψε χωρίς δεύτερη σκέψη ο πρωθυπουργός κατά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ το περασμένο Σάββατο (21/04/2018). Ο κ. Τσίπρας δεν θα ρίσκαρε ποτέ κάτι τέτοιο και να υποστεί τη βάσανο μιας ενδεχόμενης διπλής ήττας.
Ωστόσο, ο ίδιος τόνισε πως ένα ενδεχόμενο κακό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές για τη ΝΔ θα ήταν ικανό να αποδυναμώσει τα σενάρια περί αυτοδυναμίας και θα μπορούσε να προκαλέσει απογοήτευση αλλά και αποσυσπείρωση στην εκλογική βάση της «γαλάζιας» παράταξης. Στο σημείο αυτό υπενθύμισε στα κομματικά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος το παράδειγμα του Κώστα Σημίτη, ο οποίος, αν και ηττήθηκε στις ευρωεκλογές του 1999, το 2000 κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές. Υπολογίζεται επομένως και το ενδεχόμενο της «εκτόνωσης» του λαού με «χαλαρή» ψήφο στις ευρωεκλογές και της αλλαγής ψήφου στις εθνικές. Το σενάριο αυτό κινείται κι αυτό στη λογική του αιφνιδιασμού, αλλά με βασική στόχευση την αποδυνάμωση της Νέας Δημοκρατίας.
Σενάριο 3ο: Παράλληλες κάλπες (βουλευτικές και αυτοδιοικητικές εκλογές) στις 13 Οκτωβρίου 2019: Σύμφωνα με δημοσίευμα της κυριακάτικης «Real News», ο κ. Τσίπρας πρότεινε ενώπιον της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ να γίνουν οι εθνικές εκλογές στις 13 Οκτωβρίου 2019 μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Η απόφαση αυτή, όπως αναφέρει η ίδια πηγή, φαίνεται πως ελήφθη σε συνέχεια της συζήτησης που διεξήχθη στο πλαίσιο της Πολιτικής Γραμματείας για τις πολιτικές των συμμαχιών. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια αυτής της κουβέντας, ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης, ανακοίνωσε ότι οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα γίνουν στις 13 Οκτωβρίου 2019.
Πώς κατέληξε, όμως, ο Αλέξης Τσίπρας σε αυτή την ημερομηνία; Ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι ο πρωθυπουργός εξέφρασε την εκτίμηση πως η σύμπτωση βουλευτικών – αυτοδιοικητικών εκλογών δίνει στον ΣΥΡΙΖΑ την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Όπως ανέφερε ο ίδιος στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, το κυβερνών κόμμα δεν θα σημειώσει ένα κακό σκορ σε μια τέτοια προοπτική, ενώ η ΝΔ, αντίθετα, θα βρεθεί αντιμέτωπη με το φαινόμενο της «χαλαρής ψήφου» και την κόπωση, γεγονός που θα της επιφέρει σοβαρό πλήγμα.
Ένα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο κ. Τσίπρας για τις παράλληλες εθνικές κι αυτοδιοικητικές κάλπες της 13ης Οκτωβρίου 2019, είναι η πρόθεσή του να εφαρμοστεί το σύστημα της απλής αναλογικής.
Σε αυτή την οπτική, φαίνεται πως η κυβέρνηση προσδίδει τεράστια σημασία, αφού επιθυμεί να σπάσει το κατεστημένο των δημάρχων της Κεντροαριστεράς, αδρανοποιώντας και ουδετεροποιώντας τους, ούτως ώστε να μην μπορούν να βασίζονται μόνο στη στήριξη του Κινήματος Αλλαγής αλλά να χρειάζονται και τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ.
Κατά πληροφορίες, πάντα, βασική στόχευση του κυβερνώντος κόμματος είναι στις αυτοδιοικητικές εκλογές να στηριχθεί δήμαρχος προερχόμενος από την Κεντροαριστερά ή από κοινά σχήματα του χώρου αυτού, ειδικά σε περιφέρειες και δήμους όπου η ΝΔ εμφανίζεται διχασμένη.
Το κακό σενάριο του «ατυχήματος»: Όση αισιοδοξία κι αν αναδύεται από τις δηλώσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων για το ελληνικό ζήτημα, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει το ενδεχόμενο η στάση των δανειστών να αλλάξει άρδην τον Αύγουστο του 2018, με τη λήξη του Μνημονίου.
Δεδομένου ότι Γερμανία και ΔΝΤ τηρούν μια στάση εφεκτική και τρομερά φειδωλή απέναντι στη χώρα μας, ιδίως σε ό,τι αφορά τα θέματα του χρέους και των μεταρρυθμίσεων, μπορεί ξαφνικά όλα να ανατραπούν.
Υπό την οπτική αυτή, «κουμπώνει» αυτό το κακό σενάριο, βάσει του οποίου ο πρωθυπουργός θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια εχθρική στάση από πλευράς δανειστών, οι οποίοι ενδέχεται να του αρνηθούν την έξοδο από την εποπτεία. Συνέπεια αυτή της στάσης είναι να οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές, ισχυριζόμενος ότι «δέχεται πιέσεις από τους δανειστές, οι οποίοι δεν κράτησαν την υπόσχεσή τους και ζητούν νέα μέτρα. Δώστε μου ισχυρή λαϊκή εντολή για να μπορέσω να διαπραγματευτώ και να βγάλω τη χώρα από το αδιέξοδο». Συνεπώς, θα ζητήσει την ψήφο των Ελλήνων για να αντισταθεί στις παράλογες απαιτήσεις που ενδεχομένως θα έχουν θέσει οι δανειστές.
Όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω δεν είναι τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο παρά πιθανά σενάρια επί των επόμενων κινήσεων που σκοπεύει να κάνει ο πρωθυπουργός.
Θα το λέμε ξανά και ξανά κι ας γινόμαστε κουραστικοί: Στην Πολιτική, ισχύει το αξίωμα ότι ο πρωθυπουργός έχει τον πρώτο αλλά και τον τελευταίο λόγο για το ζήτημα των εκλογών και κυρίως για το χρόνο της διενέργειάς τους.
Εν κατακλείδι, ουδείς δεν μπορεί να παραβλέψει την πιθανότητα ο κ. Τσίπρας να αιφνιδιάσει τους πάντες με τις αποφάσεις του. Πόσο δε μάλλον, όταν οι αποφάσεις αυτές κρίνουν τις όποιες εξελίξεις. Υπάρχουν πολλά κυβερνητικά αλλά και κομματικά στελέχη που εισηγούνται στον πρωθυπουργό να εξαντλήσει την τετραετία. Όμως κανείς δεν μπορεί να πατήσει, για λογαριασμό του, το «κουμπί» των εκλογών. Όπως λέει κι ο θυμόσοφος λαός μας, εκείνος «έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι».